อุบัติการณ์และสาเหตุการใส่ท่อช่วยหายใจซ้ำหลังการให้ยาระงับความรู้สึกแบบทั่วไปในโรงพยาบาลสงขลา

บทคัดย่อ

     การวิจัยเชิงพรรณนาแบบย้อนหลังนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอุบัติการณ์และสาเหตุการใส่ท่อช่วยหายใจซ้ำหลังให้ยาระงับความรู้สึกแบบทั่วไป ทำการศึกษาระหว่าง 1 ตุลาคม 2559 – 30 กันยายน พ.ศ. 2562 โดยสืบค้นข้อมูลจากฐานข้อมูลวิสัญญีเวชระเบียน และงานบริหารความเสี่ยงกลุ่มงานวิสัญญี จากผู้รับบริการ 23,071 ราย รวบรวมข้อมูลด้านเพศ อายุ ประเภทผู้ป่วยของานวิสัญญี ช่วงเวลาที่เกิดอุบัติการณ์ ชนิดการผ่าตัด ประเภทการผ่าตัด สถานที่เกิดอุบัติการณ์ ระยะเวลาผ่าตัดและระยะเวลาใส่ท่อช่วยหายใจซ้ำ และสาเหตุที่ทำให้เกิดอุบัติการณ์ วิเคราะห์สาเหตุการเกิดอุบัติการณ์โดยผู้วิจัยหลัก กลุ่มบริหารความเสี่ยงและวิสัญญีแพทย์ ผู้ดูแลผู้ป่วย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา จำนวน และร้อยละ  

         ผลการวิจัยพบว่า อุบัติการณ์การใส่ท่อช่วยหายใจซ้ำหลังให้ยาระงับความรู้สึกแบบทั่วไป 20 ราย คิดเป็นร้อยละ 0.086 หรือ 8.60 : 10,000 ราย สาเหตุการใส่ท่อช่วยหายใจซ้ำหลังการให้ยาระงับความรู้สึกแบบทั่วไป มี 3 ปัจจัย คือ ปัจจัยด้านผู้ป่วย ด้านวิสัญญี และด้านการผ่าตัด จากการศึกษาพบว่า โดยส่วนใหญ่เป็นปัจจัยทางด้านผู้ป่วย ได้แก่ ภาวะอุดกั้นทางเดินหายใจส่วนต้น หลอดลมอุดกั้นเรื้อรัง น้ำท่วมปอด ภาวะติดเชื้อ ภาวะชัก กล่องเสียงหดเกร็ง กล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน คิดเป็น 4.76 : 10,000 รองลงมาเป็นปัจจัยด้านวิสัญญี ได้แก่ การหลงเหลืออยู่ของฤทธิ์ยาระงับความรู้สึก และทางเดินหายใจถูกกดจากยาแก้ปวด คิดเป็น 3.03 : 10,000 และปัจจัยด้านการผ่าตัด ได้แก่ การบาดเจ็บของเส้นประสาทที่มาเลี้ยงกล่องเสียง และภาวะเลือดออกหลังผ่าตัด คิดเป็น 0.86: 10,000

         ข้อมูลดังกล่าว วิสัญญีแพทย์และวิสัญญีพยาบาล รวมถึงผู้ที่เกี่ยวข้องนำไปวางแผนเพื่อเฝ้าระวังและลดอุบัติการณ์ใส่ท่อช่วยหายใจซ้ำได้อย่างมีประสิทธิภาพ