The THAI Journal of OPHTHALMOLOGY

A Reliability and Validity of Thai Optotype Chart (SakThai Chart) on Visual Acuity Assessment

2025-01-29T12:56:19+07:00

Objective: To examine the accuracy of the Thai Visual Acuity Test (SakThai Chart) for measuring visual performance.

Study Design: A cross-sectional study designed to test reliability and validity was conducted with 124 participants aged 20-65 years. These subjects voluntarily underwent visual acuity testing at the ophthalmology department of Thammasat University Hospital. The assessment involved reading both the numeric optotype chart and the Thai language visual acuity test (SakThai Chart) with the right eye, with subsequent result documentation. Data analysis was performed using SPSS version 25. The reliability of the instrument was evaluated using Pearson correlation, while validity was assessed through the Item-Objective Congruence (IOC) index and paired t-test.

Results: The Thai language visual acuity test (SakThai Chart) demonstrated a Pearson correlation coefficient of
0.992, indicating high reliability when compared to the Snellen Chart. Validity testing revealed IOC values exceeding
0.5 for all items. The paired t-test showed no statistically significant difference between the two instruments (P-value = 0.217).

Conclusion: The Thai language visual acuity test (SakThai Chart) exhibited high reliability with excellent correlation with numeric optotype chart. It demonstrated high content validity and can be considered a viable alternative to the numeric optotype chart for visual acuity assessment.

Barriers to eye care in the Klong Toey community in Bangkok, Thailand

2024-06-13T13:54:06+07:00

Background: Visual impairment and blindness are major public health concerns worldwide, with significantly greater prevalence in low- to middle-income countries. Access to eyecare is limited for impoverished people living in urban slums. Discriminatory public health services persist in urban slums, despite the Thai universal coverage scheme providing free healthcare facilities.

Objectives: To study the factors related to accessibility to eyecare among the socioeconomically deprived residents in Klong Toey Community, Bangkok, Thailand

Methods: Participants were interviewed and underwent an eye-screening program. The questionnaires included demographic information, socioeconomic background, healthcare coverage scheme, eye problems, eye care accessibility, and the Thai WHOQOL-BREF questionnaire. Characteristics of eyecare accessibility were analyzed using multiple logistic regression.

Results: The study included a total of 313 respondents, of whom female 71.6% and 28.4% were male, with a mean age of 57.67 years, SD = 0.73. Half of the participants had no access to eyecare (50.1%), with the barriers of single status (aOR = 2.05, 95%CI [1.06 – 3.95]) and self-employed status (aOR =3.24, 95%CI [ 1.12-9.44]). The barrier of not using the provided eyecare was a personal constraint (aOR = 2.64, 95% CI [1.48 – 4.73]). Most Klong Toey dwellers reported a fair quality of life according to WHO’s standard (73.4%), and the mean of the WHOQOL-BREF score was 85.82, SD = 0.63.

Conclusions: Half of the people surveyed had limited access to eye care, with restrictions due to single status and self-employed status. The impediment of not using the provided eye care on their matched healthcare coverage scheme was a burden of personal constraint.

Keywords: Barrier to eyecare, accessibility to eyecare, socio-economically deprived community slum, universal coverage scheme, healthcare coverage scheme

Efficacy of patient-self sac compression on conservative treatment of nasolacrimal duct obstruction.

2024-06-18T14:41:19+07:00

Efficacy of patient-self sac compression on conservative treatment of nasolacrimal duct obstruction

Petchrada Ung-aram MD.

Purpose: To evaluate the efficacy of patient-self sac compression for improving clinical symptoms and quality of life in primary nasolacrimal duct obstruction.

Methods: This study included 24 eyes in 20 patients diagnosed with distal nasolacrimal duct obstruction. Twice daily patient-self sac compression was advised to be the conservative treatment or performed with eyelid hygiene care before lacrimal surgery. Tear meniscus height (TMH) measurements and quality of life questionnaires were performed and the results were compared pre and post treatment.

Results: Out of 20 patients, 19 were women. The mean age at surgery was 70.4+9.83 years. Out of 24 eyes, 10 (40.7%) had a history of prior infection, and14 eyes (58.3%) were simple epiphora without infection. The pre- treatment values of the TMH, health utility values and EQ-5D VAS scores were 0.41+ 0.12 mm, 0.84+0.16 and 80.5+14.68, respectively. The post treatment TMH decreased significantly compared to the pre- treatment values. The health utility values increased significantly only in patients with a history of prior infection. The EQ-5D VAS scores difference was not statistically significant in all patients. Only 1 of 20 patients had one attack of acute on-top chronic dacryocystitis with a mean follow up of 14.2 months. Ten of 20 patients could have avoided surgery in this study.

Conclusion: These results suggest that patient-self sac compression might be effective in the conservative management of NLDO.

surgical management of congenital nasolacrimal duct obstruction

2024-12-13T10:53:12+07:00

หลักการและเหตุผล: โรคท่อน้ำตาอุดตันแต่กำเนิดในเด็ก เป็นภาวะน้ำตาเอ่อที่พบบ่อยที่สุดในเด็ก โดยเด็กอายุน้อยกว่า 13เดือน ควรให้การรักษาตามอาการ นวดถุงน้ำตา ให้ยาปฏิชีวนะกรณีติดเชื้อ พบในเด็กเล็กมีอัตราการหายเองสูงมาก กรณีเด็กอายุมากกว่า 13เดือน อัตราการหายเองต่ำ ควรทำการผ่าตัด เช่น การแยงท่อน้ำตา การแยงท่อน้ำตาร่วมกับการใส่สายซิลิโคน การแยงท่อน้ำตาร่วมกับการใส่บอลลูนขยาย และการผ่าตัดเชื่อมถุงน้ำตากับโพรงจมูก

วัตถุประสงค์: ศึกษาผลสำเร็จของการผ่าตัดในผู้ป่วยท่อน้ำตาอุดตันในเด็ก

รูปแบบการวิจัย: การศึกษาแบบเชิงพรรณนาย้อนหลัง

วิธีการศึกษา: รวบรวมบันทึกเวชระเบียนผู้ป่วยท่อน้ำตาอุดตันในเด็ก อายุ 0-10ปี ที่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมา ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2554 ถึงวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2564 (รวม 11ปี) โดยเก็บข้อมูล เพศ อายุ ข้าง และวิธีการผ่าตัด วิจัยนี้ศึกษาการผ่าตัดในจักษุแพทย์ท่านเดียวที่ทำการวิจัย เก็บข้อมูลการติดตามการรักษา และภาวะแทรกซ้อน

ผลการศึกษา: เด็กท่อน้ำตาอุดตันทั้งหมด 35คน แบบกลุ่มตามวิธีผ่าตัด เป็นสามกลุ่มคือ กลุ่มแรกแยงท่อน้ำตาอย่างเดียวทำในกรณีที่ล้างท่อน้ำตาลงคอหลังแยงท่อน้ำตาในห้องผ่าตัด พบ 12คน(17ตา) อายุเฉลี่ย 23.9เดือน อัตราสำเร็จการผ่าตัด100% กลุ่มที่สอง ผ่าตัดแยงท่อน้ำตาร่วมกับใส่สายซิลิโคน ในกรณีที่ล้างท่อน้ำตาไม่ลงคอหลังแยงท่อน้ำตาในห้องผ่าตัด (มีความซับซ้อนของโรคมากกว่ากลุ่มแรก) พบ 20คน (26ตา) อายุเฉลี่ย 43.4เดือน อัตราสำเร็จการผ่าตัด 92.3% กลุ่มที่สาม ผ่าตัดเชื่อมถุงน้ำตากับโพรงจมูกในเด็กอายุมากกว่า 5ปี พบ 4คน (4ตา) อายุเฉลี่ย 83 เดือน อัตราสำเร็จการผ่าตัด 75% พบภาวะแทรกซ้อนเฉพาะในกลุ่มเด็กที่ผ่าตัดแบบใส่สายซิลิโคน คือ เลือดออกจมูก 1คน (1ตา) และสายหลุดก่อนกำหนด 4คน (7ตา)

สรุป: กลุ่มเด็กท่อน้ำตาอุดตันที่อายุเกินกว่า 13เดือน ควรได้รับการรักษาอย่างฉับไว เนื่องจากอายุมีผลต่ออัตราความสำเร็จของการแยงท่อน้ำตา การเลือกวิธีการผ่าตัดที่เหมาะสมตั้งแต่ครั้งแรกของการผ่าตัด เช่น การแยงท่อน้ำตาร่วมกับการใส่สายซิลิโคนในกลุ่มเด็กที่มีความซับซ้อน หรือการผ่าตัดเชื่อมถุงน้ำตากับโพรงจมูกในเด็กอายุมากกว่า 5ปี ให้ผลการรักษาที่ดี แต่อย่างไรก็ดีกลุ่มผู้ป่วยท่อน้ำตาอุดตันที่ไม่ซับซ้อน การผ่าตัดด้วยการแยงท่อน้ำตาอย่างเดียวอัตราความสำเร็จสูงกว่าในกลุ่มท่อน้ำตาอุดตันที่มีความซับซ้อน

Thailand Framework for Practical Assessment, Diagnosis and Management of Dry Eye Disease (DED)

2024-02-15T08:48:37+07:00

Dry eye disease (DED) is one of the common eye diseases leading to patient visits in clinics and causing public health issues. According to a Thailand survey, the prevalence of DED is 14.2%. The main signs and symptoms are grittiness, photophobia, burning, fatigue, or a feeling of heavy eyelids. At present, there is no standard and practical clinical practice guidance for DED diagnosis and treatment in Thailand. Hence, the working group had agreed to develop the Thailand framework for practical assessment, diagnosis, and management of DED through a literature review of evidence-based publications and international guidance. This framework is not legal or compulsory guidance to follow. The physicians can consider the management regarding the context and readiness of each healthcare institute. The summary of recommendations includes the screening by triage questions and/or screen symptomology assessed with medical history. The slit-lamp test and clinical objective tests are recommended to confirm the diagnosis. The evaluation of severity and complications leads to the appropriate treatment plan. The initial treatment is patient education followed by topical and/or oral medications and surgery depending on symptoms, severity, and complications. The follow-up should be appropriately determined regarding the frequency and duration of the symptoms.

Rhino-orbital mucormycosis in an immunocompetent non- COVID19 patient - a case report and review of literature

2024-08-15T14:50:22+07:00

Purpose: To report the lethal case of a 57-year-old male non-diabetic patient with Rhino-orbital mucormycosis.

Methods : A case report of a 57-year-old male non-diabetic patient with dental caries developed invasive fungal rhinosinusitis with bilateral orbital cellulitis.

We reviewed the English articles published in Pubmed between 2000 and 2022 and found 34 cases of Rhino-orbital-cerebral Mucormycosis in immunocompetent patients.

Results : Case 57-year-old male non-diabetic patient presented with blurred vision for one day. Histopathology examination of the biopsy specimen revealed the presence of medium to large board-wide fungal hyphae with necrotic tissue. The diagnosis was acute invasive fungal rhinosinusitis with bilateral orbital cellulitis, suspected Mucormycosis. Accordingly, the patient underwent bilateral orbital exenteration and endoscopic sinus debridement on the fifth day after admission. The Eschar was found at the orbital wall. The intravenous antibiotics were Meropenem with Liposomal Amphotericin B. Then, he had a subarachnoid haemorrhage and died on the twelfth day after admission.

From the previous studies, they consisted of 14 male and 21 female patients aged between 16 and 74. All the patients were non-COVID patients. The number of surviving patients is 18 ( 54%).

Conclusion: Mucormycosis is a rare infection in immunocompetent hosts. The leading fatality causes were cerebral mucormycosis. Most patients with good outcomes got infected with Apophysomyces elegans, similar to the previous study.