https://he02.tci-thaijo.org/index.php/apnj <p>วารสารการปฏิบัติการพยาบาลและการผดุงครรภ์ไทย เป็นวารสารวิชาการทางการพยาบาล ดำเนินการโดยสมาคมผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูง (ประเทศไทย) ร่วมกับวิทยาลัยพยาบาลและผดุงครรภ์ขั้นสูงแห่งประเทศไทย โดยการสนับสนุนของสภาการพยาบาล มีระบบการบริการแบบสากล คือ มีกองบรรณาธิการและผู้ทรงคุณวุฒิภายนอกตามจำนวนที่ สกอ.และ TCI กำหนด มีการประเมินคุณภาพโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) ทุกบทความความต้องได้รับการตรวจพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิ 3 ท่าน และการพิจารณานั้นจะเป็นแบบ double blind</p> <p>วารสารการปฏิบัติการพยาบาลและการผดุงครรภ์ไทย อยู่ในฐานข้อมูลของ ศูนย์ดัชนีการอ้างอิงวารสารไทย (Thai Journal Citation Index-TCI) กลุ่มที่ 1 โดยศูนย์ดัชนีการอ้างอิงวารสารไทย (Thai-Journal Citation Index (TCI) Centre) ร่วมกับ สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (สกสว.) คณะพลังงานสิ่งแวดล้อมและวัสดุ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี และศูนย์เทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์และคอมพิวเตอร์แห่งชาติ (NECTEC) ประกาศผลการประเมินคุณภาพวารสารวิชาการที่อยู่ในฐานข้อมูล TCI รอบที่ 4 ครั้งที่ 3 (พ.ศ. 2565 – 2567)</p> <p><strong>การตีพิมพ์เผยแพร่</strong><strong> </strong>วารสารการปฏิบัติการพยาบาลและการผดุงครรภ์ไทย จัดพิมพ์ 2 ฉบับต่อปี </p> <p>ฉบับที่ 1 มกราคม – มิถุนายน</p> <p>ฉบับที่ 2 กรกฎาคม – ธันวาคม</p> <p><strong>ISSN 2408 - 1280 (Print) <br /></strong><strong>ISSN: 2586 - 9930 (Online) </strong> </p> <p>- ตีพิมพ์วารสารเป็นรูปเล่ม ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2557 ถึง ปี พ.ศ. 2565</p> <p>- ตีพิมพ์เป็นวารสารอิเล็กทรอนิกส์ (Electronic Journals) เท่านั้น ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2566 เป็นต้นไป</p> <p><strong>อัตราค่าตีพิมพ์</strong> บทความที่ได้รับการตอบรับเพื่อตีพิมพ์ ผู้เขียนจะมีค่าใช้จ่าย ดังนี้</p> <p>1) สมาชิกสมาคมผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูง (ประเทศไทย) ชำระค่าตอบแทนผู้ทรงคุณวุฒิในการอ่านบทความจำนวน 3 ท่าน และค่าตอบแทนการแปล/Edit บทคัดย่อภาษาอังกฤษ เป็นเงิน จำนวน 2,500 บาท </p> <p> 2) ผู้ที่ไม่ใช่สมาชิกสมาคมฯ ตามข้อ 1) ชำระค่าตอบแทนผู้ทรงคุณวุฒิในการอ่านบทความจำนวน 3 ท่าน และค่าตอบแทนการแปล/Edit บทคัดย่อภาษาอังกฤษ เป็นเงิน จำนวน 3,500 บาท</p> <p>ทั้งนี้ <strong>ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2567</strong> เป็นต้นไป บทความที่ได้รับการตอบรับเพื่อตีพิมพ์ จะมีอัตราค่าธรรมเนียมใหม่ ดังนี้ </p> <p>1) สมาชิกสมาคมผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูง (ประเทศไทย) ชำระค่าตอบแทนผู้ทรงคุณวุฒิในการอ่านบทความจำนวน 3 ท่าน และค่าตอบแทนการแปล/Edit บทคัดย่อภาษาอังกฤษ <strong>เป็นเงินจำนวน 5,000 บาท/บทความ</strong></p> <p> 2) ผู้ที่ไม่ใช่สมาชิกสมาคมฯ ตามข้อ 1) ชำระค่าตอบแทนผู้ทรงคุณวุฒิในการอ่านบทความจำนวน 3 ท่าน และค่าตอบแทนการแปล/Edit บทคัดย่อภาษาอังกฤษ <strong>เป็นเงินจำนวน 6,000 บาท/บทความ</strong></p> <p><strong>ช่องทางการชำระค่าตีพิมพ์</strong><strong> </strong>ชำระค่าตีพิมพ์โดยการโอนเงินเข้าบัญชีออมทรัพย์</p> <p>ธนาคารกรุงไทย สาขากระทรวงสาธารณสุข</p> <p>บัญชีเลขที่: 142 – 0 – 19768 – 1</p> <p>ชื่อบัญชี: สมาคมผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูง (วารสาร)</p> <p><strong><em>******ให้ชำระเงินค่าธรรมเนียมหลังจากได้รับแจ้งจากทางวารสารแล้วเท่านั้น**********</em></strong></p> <p><strong>ติดต่อกองบรรณาธิการได้ที่</strong> รศ.ดร.ประณีต ส่งวัฒนา (บรรณาธิการ) e-mail: tjnmp.2023@gmail.com</p> สมาคมผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูง (ประเทศไทย) en-US Thai Journal of Nursing and Midwifery Practice 2408-1280 https://he02.tci-thaijo.org/index.php/apnj/article/view/270960 <p>Abstract: Bias in research is a common issue that can reduce the validity and reliability of study findings. In quantitative nursing research, bias can occur at various stages of the research process, from problem formulation to the reporting of study results. This paper aims to identify common biases in quantitative nursing research and provide strategies to reduce these biases to improve research quality. The types of bias discussed include problem framing bias, theoretical/ conceptual bias, misclassification of research design, sampling bias, selection bias, uncontrolled confounders, inadequate protocol descriptions, measurement bias, low power and analysis bias, and bias in interpretation and reporting and inappropriate implications and recommendations. The paper explains and provides common examples of these biases, along with strategies to mitigate them. If researchers correctly conduct their studies at every stage, it can enhance the quality of nursing research, making the findings more reliable, applicable in practice, and more<br />suitable for future research.</p> Wongchan Petpichetchian Copyright (c) 2024 Thai Journal of Nursing and Midwifery Practice http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0 2024-10-19 2024-10-19 11 2 5 19 https://he02.tci-thaijo.org/index.php/apnj/article/view/268186 <p>Abstract: This research and development aimed to develop and evaluate a discharge planning model for chronic obstructive pulmonary disease (COPD) patients by a multidisciplinary team at the medical ward, Yala Hospital, during October 2022 - September 2023. The study comprised 3 phases. Phase 1 was studying the situation of discharge planning for patients with COPD. The sample was the medical records of 201 COPD patients and data from a focus group of representatives from the multidisciplinary team. Phase 2 was developing and implementing a discharge planning model for COPD patients by a multidisciplinary team. Phase 3 was evaluating the results of implementing the discharge planning model for COPD patients by a multidisciplinary team with two sample groups, namely 56 professional nurses in the medical ward and 70 COPD patients. The patient group was divided into two groups, each of 35 patients, to evaluate the outcome before and after implementing the discharge planning model. Data were analyzed using descriptive statistics and Chi-square to compare the unplanned readmission rate within 28 days. The study findings showed that discharge planning models for COPD patients by a multidisciplinary team was feasible and nurses were satisfied with the implementation at a high level. The readmission rate among COPD patients in the group receiving the discharge planning model by a multidisciplinary team was significantly lower than that among patients receiving regular discharge planning (p &lt; .05). The developed discharge planning model can be used in practice and reduces the unplanned readmission rate. However, long-term follow-up study should be conducted.</p> Adeelah Sarai Piyawan Phumivanichkit Copyright (c) 2024 Thai Journal of Nursing and Midwifery Practice http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0 2024-10-21 2024-10-21 11 2 20 36 https://he02.tci-thaijo.org/index.php/apnj/article/view/268453 <p>Abstract: This participatory action research aimed to develop and evaluate a team nursing model to prevent unplanned extubation. The sample comprised 56 nursing practitioners working in the surgical intensive care unit and 200 patients with oral intubation admitted in the surgical intensive care unit between February and September 2023. Data were collected by focus group discussion and survey report of the incidence of unplanned extubation. Data were analyzed by frequency, percentage and content analysis. The research revealed that the team nursing model for prevention of unplanned extubation involved 1) role and responsibility of team nursing, 2) training for promoting team learning and skills development, 3) implementing leadership in nursing teams, 4) double checking, 5) bedside shift rounds, 6) rapid rounds, 7) regular feedback and assessment, and 8) compliments for coworkers in team nursing. Nurses reflected their opinions that the team nursing model was of benefit and helpful, and increased nurses’ responsibility through supportive team nursing and engagement with a multidisciplinary team. The incidence of unplanned extubation decreased from 2.75 times per 1000 ventilator days to 0 times per 1000 ventilator days. This team nursing model can be used as a guideline to prevent unplanned extubation in surgical intensive care units and should be given sustained support for its successful implementation.</p> Niphawan Chamthong Saranya Tukchoosaeng Copyright (c) 2024 Thai Journal of Nursing and Midwifery Practice http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0 2024-10-28 2024-10-28 11 2 37 51 https://he02.tci-thaijo.org/index.php/apnj/article/view/268346 <p>Abstract: This quasi-experimental research was a two-group pretest-posttest design which aimed to study effects of a sexual communication program on sexual attitudes and communication skills of parents and female junior high school students. The sample comprised 50 parents of female junior high school students and female students taken care by those parents purposively selected from two schools in Kumphawapi District, Udon Thani Province, and randomly assigned to an experimental group and a comparison group (25 per group). The instruments included the sexual communication program developed by applying David K. Berlo’s communication skill development theory. The program was organized in a workshop format, carried out 5 times over a period of 8 weeks. Data were collected at pre- and post- intervention using questionnaires on sexual communication attitudes and sexual communication skills that had already been tested for validity and reliability. Data were analyzed using descriptive statistics and t-test. The findings demonstrated that after intervention, the average score for attitude towards communication about sex and sexual communication skills of parents in the experimental group was better than before as well as significantly better than that of the comparison group (p &lt; .05). In addition, the average score for attitude towards communication about sex and sexual communication skills perceived by female students of parents in experimental group was better than that of the comparison group (p &lt; .05). Therefore, parents<br />should be educated to have a knowledge with good attitude on sexual communication, which would enhance better communication skills to talk to their teens.</p> Pornpen Soda Napaphen Jantacumma Piyaorn Wajanatinapart Copyright (c) 2024 Thai Journal of Nursing and Midwifery Practice http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0 2024-10-21 2024-10-21 11 2 52 65 https://he02.tci-thaijo.org/index.php/apnj/article/view/270154 <p>Abstract: The purpose of this one group pre-post quasi-experimental research was to examine the effect of motivational interviewing program on medication adherence of adolescents with autoimmune disease. The conceptual framework for this study was based on self-care theory and motivational interviewing. The program was applied to 17 adolescents who were 15-21 years old with autoimmune disease and poor medication adherence. The study instruments were the motivational interviewing program on medication adherence of adolescents with autoimmune disease. Data were collected using adolescents’ demographic data, Medication Adherence Report Scale (MARS) questionnaire, motivational interviewing record, and medication record. Data were analyzed using descriptive statistics and the medication adherence scores of adolescents with autoimmune diseases were compared using the Wilcoxon signed-rank test. The result of the study showed that after having motivational interviewing program on medication adherence of adolescents, the mean score and median score of Medication Adherence Report Scale: MARS of post-test were higher than pre-test at the statistical significance of 0.05 (Z = -3.634, p &lt;.001). In conclusion, this motivational interviewing program could be used to improve medication adherence in adolescents with autoimmune disease who have poor medication adherence and should be further evaluated over a longer term and compared with a control group prior to applying it to adolescent groups with other chronic diseases.</p> Phakamat Saikhamfoo Renu Pookboonmee Soamarat Vilaiyuk Jiraporn Punyoo Copyright (c) 2024 Thai Journal of Nursing and Midwifery Practice http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0 2024-11-12 2024-11-12 11 2 66 82 https://he02.tci-thaijo.org/index.php/apnj/article/view/270912 <p>Abstract: This two-group repeated measures quasi-experimental design study aimed to examine the effects of the Self-Efficacy Enhancing Program (SEEP) for caregivers on perceived self-efficacy and pneumonia-prevention behaviors in head and neck cancer patients with tracheostomy. The sample consisted of 20 dyads of head and neck cancer patients and their caregivers selected from the Ear, Nose and Throat ward. Ten dyads were assigned to the experimental group, receiving usual care and the SEEP. The other ten dyads were assigned to the control group, receiving only usual care. The study intervention was the SEEP developed based on the Bandura framework. Instruments for data collection consisted of the Perceived Self-Efficacy of Caregivers Questionnaire and the Pneumonia-Prevention Behaviors of Caregivers Observation Form. The quality of all instruments was evaluated, yielding content validity index between .97 and 1.0, and reliability between .97 and .98. Data were analyzed using descriptive statistics, independent t-test, and two-way repeated measures ANOVA to compare the outcomes after intervention at days 3, 5 during hospitalization, and day 14 after hospital discharge. The results revealed that after participating in the program, the mean scores of perceived self-efficacy and behaviors of pneumonia-prevention among caregivers in the experiment group were significantly higher than those in the control group (F_{1, 17}=17.532, p &lt;.001; F_{1, 17}= 109.188, p &lt;.001, respectively). The results could be used as guidance for nurses to promote caregivers' self-efficacy which can increase the confidence and practice of caregivers to prevent patients from developing pneumonia. However, further study with a larger sample size should be carried out.</p> Wantakan Raksthai Ratjai Vachprasit Wipa Sae-Sia Copyright (c) 2024 Thai Journal of Nursing and Midwifery Practice http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0 2024-11-24 2024-11-24 11 2 83 103