ประสิทธิผลของโปรแกรมนันทนาการระหว่างวัยสำหรับผู้สูงอายุ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์: การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมนันทนาการระหว่างวัยที่มีต่อสุขภาพองค์รวมและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ
วิธีการดำเนินงานวิจัย: การวิจัยนี้ใช้การศึกษาแบบกลุ่มเดียววัดก่อนและหลังการทดลอง (One Group Pretest-Posttest Design) โดยกลุ่มตัวอย่างเป็นอาสาสมัครผู้สูงอายุในชุมชนหมู่บ้านแหลมทองนิเวศน์จำนวน 20 คน เข้าร่วมกิจกรรมนันนทนาการระหว่างวัยกับเด็กอายุ 5-12 ปี เป็นเวลา
5 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 ครั้ง ครั้งละ 60 นาที ทำการวัดสมรรถภาพทางกาย สุขภาพจิต สุขภาพทางสังคมและสุขภาพทางจิตวิญญาณ ก่อนและหลังเข้าร่วมกิจกรรม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยก่อนและหลังการทดลองโดยใช้การทดสอบค่าทีแบบไม่เป็นอิสระต่อกัน
ผลการวิจัย: พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีสุขภาพองค์รวม ประกอบด้วยสมรรถภาพทางกายด้านความแข็งแรงและความอดทนของกล้ามเนื้อแขน ความคล่องแคล่วและความสามารถในการทรงตัวแบบเคลื่อนที่ภายหลังการทดลองเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 คะแนนสุขภาพจิตโดยรวมของผู้สูงอายุภายหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 นอกจากนี้ สำหรับสุขภาพทางจิตวิญญาณของผู้สูงอายุด้านความเป็นมิตรพบว่าหลังการทดลองสูงขึ้นกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ.05 สุขภาพทางสังคมของผู้สูงอายุพบว่าภายหลังการทดลองเพิ่มขึ้นกว่าก่อนการทดลองในทุกด้าน และคุณภาพชีวิตโดยรวมหลังการทดลองสูงขึ้นกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
สรุปผลการวิจัย: ในการวิจัยนี้ โปรแกรมนันทนาการระหว่างวัยมีประสิทธิผลในการพัฒนาสุขภาพองค์รวมและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุให้ดีขึ้น
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Bosak, S. V. (2017). Benefits of intergenerational connections. Legacy Project.
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences. Second Edition. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
Gulthawatvichai, T. (2013). Recreation. 2nd Edition. Bangkok.
Jones, C.J., Riki, R.E. (2002,). Measuring functional. The journal on Active aging: 24-30.
Karnjanakit, S. (2014). Management of Recreation and Tourism, 2nd edition. Bangkok.
Park, A-La. (2015) The effects of intergenerational programmes on children and young people. International Journal of School and Cognitive Psychology, 2(1), 1-5.
Pornrattanaseekul, S. (2016). Innovative Holistic Health Evaluation. A dissertation for the degree of Doctor of Philosophy program. Technopreneurship and Innovation Management, Graduate School. Chulalongkorn University.
Sakuma, N., Suzuki, H., Yasunaga, M., Murayama, Y., Sakurai, R., Ishii, K., & Fujiwara, Y. (2016). Seven-Year Effects of Intergenerational Volunteer Activities on Everyday Activities in Older Adults. The Gerontologist, 56(Suppl_3), 409-410.
Soga, M., Gaston, K. J., & Yamaura, Y. (2016). Gardening is beneficial for health: A meta-analysis. Preventive medicine reports, 5, 92-99.
St. Monica Trust. (2018). A Guide for Older People: InterGenerational Activities How to be part of it and why. Head of Research and Intelligence.
Uhlenberg, P., & Miner, S. (1996). Life course and aging: A cohort perspective. In R. H. Binstock, L. K. George, V. W. Marshall, G. C. Myers, & J. H. Schulz (Eds.), Handbook of aging and the social sciences (pp. 208-228). Academic Press.
World Health Organization. (2009). Meaning of Elderly. http://haamor.com/th, 16 September 2009.
Yasunaga, M., Murayama, Y., Takahashi, T., Ohba, H., Suzuki, H., Nonaka, K., Kuraoka, M., Sakurai, R., Nishi, M., Sakuma, N., Kobayashi, E., Shinkai, S., & Fujiwara, Y. (2016). Multiple impacts of an intergenerational program in Japan: Evidence from the Research on Productivity through Intergenerational Sympathy Project. Geriatrics & gerontology international, 16 (Suppl_1), 98-109.