ผลของการฝึกเน้นความหนักเอกเซ็นตริกที่มีต่อการเพิ่มสมรรถภาพกล้ามเนื้อขาในนักวิ่งระยะสั้นระดับเยาวชน

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์
เพื่อศึกษาผลของการฝึกเน้นความหนักเอกเซ็นตริกที่มีต่อสมรรถภาพของกล้ามเนื้อขาในนักวิ่งระยะสั้นระดับเยาวชน

วิธีการดำเนินการวิจัย
กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นนักวิ่งระยะสั้นโรงเรียนกีฬาจังหวัดอ่างทอง เพศหญิง อายุระหว่าง 16-18 ปี จำนวน 20 คน ซึ่งได้จากการเลือกแบบเฉพาะเจาะจง (Purposive sampling) ก่อนทำการทดลอง กลุ่มตัวอย่างจะได้รับการฝึกด้วยแรงต้านในท่าแบคสควอทด้วยเครื่องสมิธแมชชีน (Smith machine) ที่ความหนัก 60% ของน้ำหนักที่มากที่สุดที่ยกได้อย่างถูกต้อง 1 ครั้ง จำนวน 15 ครั้ง 3 เซต 2 ครั้งต่อสัปดาห์ เป็นเวลา 2 สัปดาห์ เพื่อพัฒนาความแข็งแรงและให้คุ้นเคยกับการออกกำลังกายด้วยแรงต้าน หลังจากนั้นทำการแบ่งกลุ่มตัวอย่างออกเป็น 2 กลุ่มๆละ 10 คน ด้วยวิธีการกำหนดกลุ่มแบบจับคู่ โดยใช้ความแข็งแรงสัมพัทธ์เป็นเกณฑ์ กลุ่มที่ 1 กลุ่มทดลอง ฝึกเสริมด้วยโปรแกรมฝึกเน้นความหนักเอกเซ็นตริกที่ระดับความหนักเอกเซ็นตริกต่อคอนเซ็นตริก 105/85 % ของ 1 อาร์เอ็ม และกลุ่มที่ 2 เป็นกลุ่มควบคุมฝึกซ้อมตามโปรแกรมปกติที่มีการฝึกทักษะการวิ่งแบบต่างๆ โดยไม่มีการฝึกซ้อมด้วยน้ำหนักใดๆ กลุ่มทดลองทำการฝึกในสัปดาห์ที่ 1 และ 2 จำนวน 3 เซต สัปดาห์ที่ 3 และ4 จำนวน 4 เซต และสัปดาห์ที่ 5 และ 6 จำนวน 5 เซตๆ ละ 6 ครั้ง 2 ครั้งต่อสัปดาห์ เป็นเวลา 6 สัปดาห์ ก่อนและหลังการทดลอง 6 สัปดาห์ ทำการทดสอบพลังสูงสุด แรงปฏิกิริยาสูงสุด ความเร็วสูงสุด ความแข็งแรงสัมพัทธ์ และเวลาในการวิ่งระยะ 10 เมตร, 20 เมตร, 30 เมตร และ 40 เมตร นำข้อมูลที่ได้มาหาค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบความแตกต่างของข้อมูลก่อนและหลังการทดลองสัปดาห์ที่ 6 ภายในกลุ่มโดยการทดสอบค่าทีแบบสัมพันธ์กัน และเปรียบเทียบข้อมูลระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมหลังการทดลองโดยใช้การทดสอบค่าทีแบบเป็นอิสระจากกัน กำหนดระดับความมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

ผลการวิจัย
หลังการทดลองสัปดาห์ที่ 6 พบว่า กลุ่มที่ฝีกเสริมด้วยโปรแกรมฝึกเน้นความหนักเอกเซ็นตริก มีค่าพลังกล้ามเนื้อขา ความแข็งแรงสัมพัทธ์ของกล้ามเนื้อขาเพิ่มขึ้น และเวลาในการวิ่งระยะ 10 เมตร, 20 เมตร, 30 เมตร และ 40 เมตร ลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ขณะที่กลุ่มควบคุมมีค่าความแข็งแรงสัมพัทธ์ของกล้ามเนื้อขาเพิ่มขึ้น และเวลาในการวิ่งระยะ 10 เมตร, 20 เมตร, 30 เมตร และ 40 เมตร ลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และเมื่อเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มพบว่ากลุ่มที่ฝึกเสริมด้วยโปรแกรมฝึกเน้นความหนักเอกเซ็นตริกมีค่าความแข็งแรงสัมพัทธ์ของกล้ามเนื้อขาเพิ่มขึ้น และเวลาในการวิ่งระยะ 10 เมตร ลดลงมากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ขณะที่ตัวแปรอื่นไม่พบความแตกต่าง โดยเมื่อเปรียบเทียบเปอร์เซ็นต์การพัฒนาในทุกๆตัวแปรพบว่ากลุ่มที่ฝึกเสริมด้วยโปรแกรมฝึกเน้นความหนักเอกเซ็นตริกมีแนวโน้มดีกว่าในกลุ่มควบคุม

สรุปผลการวิจัย
การฝึกเน้นความหนักเอกเซ็นตริกเป็นระยะเวลา 6 สัปดาห์สามารถพัฒนาพลังของกล้ามเนื้อขาความแข็งแรงสัมพัทธ์ของกล้ามเนื้อขา และเวลาในการวิ่งระยะ 10 เมตร, 20 เมตร, 30 เมตร และ 40 เมตร ผลการทดลองนี้สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการฝึกสมรรถภาพกล้ามเนื้อขาของนักวิ่งระยะสั้นระดับเยาวชนได้