Prevalence and associated factors of voice disorders among school teachers in Bangkok Metropolitan Administration

Abstract

Prevalence and associated factors of voice disorders among school teachers in Bangkok Metropolitan Administration
Usanee Chantree*, Sarunya Hengpraprom**
  * Occupational and Environmental Medicine Center, Nopparat Rajathanee Hospital, Department of Medical Service, Ministry of Public Health, Thailand
** Department of Preventive and Social Medicine, Faculty of Medicine, Chulalongkorn University

 
Introduction: The purpose of this study was to determine the prevalence and associated factors of voice disorders among school teachers in Bangkok Metropolitan Administration.

Method: In this cross-sectional descriptive study, 634 teachers were collected with self-reported questionnaires and assessment of voice disorders in one-year period with Voice Handicap Index Thai-version. The data were analyzed using descriptive statistics. An examination of relationship between the factors associated with voice disorders by using Chi-square test and Multiple logistic regression.

Result: The one-year prevalence of voice disorders among school teachers in Bangkok Metropolitan Administration was 62.6%. The associated factors of voice disorders in school teachers, included history of treatment of voice disorders, amount of drinking water per day, being well-educated regarding voice care, noise from surrounding residential areas, noise from the outside-classroom environment, school location, teaching only in kindergarten level and teaching only in high school level.

Discussion and Conclusion: More than a half of school teachers in Bangkok Metropolitan Administration had the voice disorders. The improvement of teaching patterns, working environment as well as the knowledge concerning voice care can lead to a prevention of voice disorders in teachers.

Key words: Voice disorder, Prevalence, Teacher

ความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะเสียงผิดปรกติในกลุ่มครูโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร
อุษณีย์ จันทร์ตรี*, สรันยา เฮงพระพรหม**
  * กลุ่มศูนย์การแพทย์เฉพาะทางด้านอาชีวเวชศาสตร์และเวชศาสตร์สิ่งแวดล้อม โรงพยาบาลนพรัตนราชธานี กรมการแพทย์
** ภาควิชาเวชศาสตร์ป้องกันและสังคม คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

บทคัดย่อ

บทนำ: การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะเสียงผิดปรกติในกลุ่มครูโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร

วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาภาคตัดขวาง กลุ่มตัวอย่างคือครูโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานครจำนวน ๖๓๔ คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามและประเมินภาวะเสียงผิดปรกติในช่วงระยะเวลา ๑ ปีการศึกษาด้วยแบบประเมิน Voice Handicap Index ฉบับภาษาไทย วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบน
มาตรฐาน และทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างภาวะเสียงผิดปรกติกับปัจจัยต่างๆ ด้วยสถิติ Chi-square test และ Multiple logistic regression

ผลการศึกษา: ความชุกของภาวะเสียงผิดปรกติในกลุ่มครูโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานครในช่วงระยะเวลา ๑ ปีการศึกษาเท่ากับร้อยละ ๖๒.๖ โดยปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะเสียงผิดปรกติ ได้แก่ มีประวัติเคยเข้ารับการรักษาภาวะเสียงผิดปรกติปริมาณการดื่มน้ำต่อวัน ทำเลที่ตั้งโรงเรียนเสียงดังจากสิ่งแวดล้อมภายนอกรบกวนบริเวณที่อยู่อาศัยเสียงดังจากสิ่งแวดล้อมภายนอกรบกวนการสอน การมีความรู้มากเกี่ยวกับการใช้เสียงที่ถูกวิธีและการถนอมสายเสียง การสอนระดับชั้นอนุบาลเท่านั้น และการสอนระดับชั้นมัธยมศึกษาเท่านั้น

วิจารณ์ และสรุปผลการศึกษา:  ครูในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานครมากกว่าครึ่งหนึ่งมีภาวะเสียงผิดปรกติ การปรับปรุงรูปแบบการสอนและสภาพแวดล้อมในห้องเรียน รวมถึงการให้ความรู้ในการใช้เสียงที่ถูกวิธีและการดูแลสายเสียง สามารถป้องกันการเกิดภาวะเสียงผิดปรกติในอาชีพครูได้

คำสำคัญ: ภาวะเสียงผิดปรกติ, ความชุก, ครู