การพัฒนาหุ่นแขนฝึกพันผ้ายืดแบบมีการส่งสัญญาณแรงกดวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุดรธานี

บทคัดย่อ

บทนำ: การพันผ้าที่ถูกวิธีมีความสำคัญอย่างยิ่งในการป้องกันภาวะแทรกซ้อนรุนแรง เช่น Compartment Syndrome แต่การสอนแบบดั้งเดิมมักขาดข้อมูลป้อนกลับเชิงปริมาณที่แม่นยำและทันท่วงที งานวิจัยนี้จึงมุ่งพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้เพื่อแก้ปัญหานี้

ระเบียบวิธีวิจัย: การวิจัยนี้เป็นการศึกษากึ่งทดลองแบบกลุ่มเดียวก่อนและหลัง ในกลุ่มอาจารย์พยาบาล 9 คน และนักศึกษาพยาบาล 45 คน นวัตกรรมประกอบด้วยหุ่นแขนจำลองที่ติดตั้งเซนเซอร์ส่งสัญญาณเตือนเมื่อแรงกดเกินค่าปลอดภัย เพื่อประเมินความเสี่ยงทางคลินิก เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถามเพื่อวัดความรู้ ทักษะ และความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและ Wilcoxon signed-rank test

ผลการวิจัย: อาจารย์มีความพึงพอใจต่อนวัตกรรมในระดับสูงมาก (= 4.89, S.D. = 0.33) หลังการทดลอง นักศึกษามีความรู้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.01) และมีความพึงพอใจในระดับสูงมากเช่นกัน (= 4.88, S.D. = 0.33) ผลด้านทักษะแสดงให้เห็นพัฒนาการที่ชัดเจนตามชั้นปี โดยมีคะแนนเฉลี่ยเพิ่มขึ้นจากนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ( = 2.19, SD = 0.78) ไปจนถึงชั้นปีที่ 3 ( = 2.79, SD = 0.41) ซึ่งสะท้อนว่านวัตกรรมนี้มีประโยชน์ต่อผู้เรียนทุกระดับ

สรุปและข้อเสนอแนะ: ระบบการฝึกทักษะที่ผสมผสานหุ่นแขนพันผ้ายืดแบบมีสัญญาณแรงกด  เป็นนวัตกรรมที่มีประสิทธิภาพและได้รับการยอมรับอย่างสูง การให้ข้อมูลป้อนกลับที่แม่นยำและทันท่วงทีช่วยเพิ่มการมีส่วนร่วมและพัฒนาทักษะการพันผ้าได้อย่างชัดเจน จึงมีข้อเสนอแนะให้บูรณาการนวัตกรรมนี้เข้ากับการเรียนการสอนในหลักสูตรพยาบาลศาสตร์ เพื่อเชื่อมช่องว่างระหว่างทฤษฎีสู่การปฏิบัติที่ปลอดภัย และควรมีการวิจัยเพิ่มเติมในกลุ่มตัวอย่างที่ใหญ่ขึ้นเพื่อยืนยันประสิทธิผลในระยะยาวต่อไป