ความฉลาดทางอารมณ์ของนักศึกษาพยาบาลมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

การวิจัยภาคตัดขวางแบบบรรยายครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความฉลาดทางอารมณ์ของนักศึกษาพยาบาลในมหาวิทยาลัยเอกชน ด้านดี เก่ง สุข และโดยรวม และเปรียบเทียบความแตกต่างของความฉลาดทางอารมณ์ของนักศึกษาพยาบาล ด้าน ดี เก่ง สุข และโดยรวม ตามความแตกต่างของชั้นปีที่ศึกษา เกรดเฉลี่ยสะสม และประสบการณ์เข้าร่วมกิจกรรม กลุ่มตัวอย่างคัดเลือกโดยวิธีการสุ่มอย่างง่าย เป็นนักศึกษาพยาบาลจำนวน 260 คน ที่กำลังศึกษาชั้นปีที่ 1 - 4 ภาคการศึกษา 2 ปีการศึกษา 2559 ในมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง ในกรุงเทพมหานคร เก็บรวบรวมข้อมูลในเดือนมีนาคม – เมษายน พ.ศ. 2560 เครื่องมือวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป และแบบประเมินความฉลาดทางอารมณ์ มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .88 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณา การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการทดสอบที

ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างเกือบทั้งหมด (ร้อยละ 95.5-100.0) มีความฉลาดทางอารมณ์ด้านดี เก่ง สุข และโดยรวมอยู่ในระดับปกติถึงระดับสูง นักศึกษาพยาบาลที่ศึกษาอยู่ชั้นปีต่างกัน และเกรดเฉลี่ยสะสมต่างกัน มีความฉลาดทางอารมณ์ไม่แตกต่างกัน (p>.05) และนักศึกษาพยาบาลที่มีประสบการณ์การเข้าร่วมกิจกรรมมีความฉลาดทางอารมณ์ด้านเก่งสูงกว่านักศึกษาพยาบาลที่ไม่เข้าร่วมกิจกรรม (t = 2.068, p<.05) ผลการวิจัยนี้ให้ข้อเสนอแนะว่า อาจารย์และผู้บริหารสถาบันการศึกษาพยาบาลควรจัดการเรียนการสอนและส่งเสริมให้นักศึกษาพยาบาลได้มีประสบการณ์การเข้าร่วมกิจกรรมระหว่างการศึกษาในหลักสูตรอย่างต่อเนื่อง เพื่อส่งผลต่อความฉลาดทางอารมณ์ โดยเฉพาะด้านเก่งให้เพิ่มมากขึ้น

Abstract

          This cross-sectional descriptive study aimed to examine the levels of emotional quotient (E.Q.) among nursing students in a private university in goodness, intelligence, happiness, and the overall, and compare the differences of E.Q. in goodness, intelligence, happiness, and the overall among the nursing students with their differences of years of study, cumulative grade point average (CGPA) and experience of participation in activities. A sample random sampling was used to recruit a sample of 260 nursing students who was currently studying in year 1-4 of the 2^nd semester in academic year 2016 of a private university, Bangkok. Data were carried out in March to April, 2017. Research instruments included a demographic questionnaire and the E.Q. questionnaire with its Cronbach’s alpha of .88. Descriptive statistics, One-way ANOVA, and t-test were utilized to analyze the data.

Results revealed that almost a total of the participants (95.5-100.0%) had normal to higher level of goodness, intelligence, happiness, and the overall E.Q. The nursing students with differences of years of study and CGPA were found no difference of the E.Q. in goodness, intelligence, happiness, and the overall (p>.05). Additionally, nursing students who had experience of participation in activities had their E.Q. in intelligence higher than those who had no such the experience. These findings suggest that nursing instructors and administrators should manage teaching and learning, as well as promote experience of participation in activities for nursing students continually during the study program. As a result, the E.Q., especially in

intelligence would be increasing.