ประสิทธิผลของรูปแบบการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง เขตเทศบาลเมืองบ้านโป่ง อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี

บทคัดย่อ

       การวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง เขตเทศบาลเมืองบ้านโป่ง อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี 2) ศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง และ 3) ประเมินความพึงพอใจของผู้สูงอายุหลังการใช้รูปแบบ กลุ่มตัวอย่าง เป็นผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง จำนวน 50 ราย เครื่องมือวิจัย ได้แก่ รูปแบบการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง แบบประเมินกิจวัตรประจำวัน และแบบประเมินความพึงพอใจ ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาค เท่ากับ 0.92 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการใช้สถิติพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบ pair t – test ผลการวิจัย พบว่า

            1.รูปแบบการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง ประกอบด้วย 4 ระยะ ดังนี้ การประเมินปัญหาและความต้องการของผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง  การพัฒนาศักยภาพผู้ดูแล  การดำเนินการดูแลผู้สูงอายุแบบมีส่วนร่วม และการประเมินการดูแลผู้สูงอายุหลังการใช้รูปแบบผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง พบว่า คะแนนเฉลี่ยสูงกว่าก่อนใช้รูปแบบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.01)

            2. ความพึงพอใจของผู้สูงอายุ พบว่า หลังการใช้รูปแบบผู้สูงอายุมีคะแนนเฉลี่ยความพึงพอใจโดยภาพรวมอยู่ในระดับดีมาก (M=4.88, SD=0.33)

       รูปแบบการดูแลผู้สูงอายุที่พัฒนาขึ้นสามารถส่งเสริมการปฏิบัติกิจวัตรประจำวันดีขึ้นและเพื่อให้การดูแลผู้สูงอายุมีประสิทธิภาพมากดีขึ้น  ควรนำผู้ดูแลและชุมชนมีส่วนร่วมในการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุในรูปเครือข่ายต่อไป