ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการเข้ารับการรักษาเป็นผู้ป่วยในซ้ำด้วยภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลันภายใน 90 วัน โรงพยาบาลดำเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี

บทคัดย่อ

การศึกษาเชิงวิเคราะห์ย้อนหลังครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่สัมพันธ์กับการเข้ารับการรักษาเป็นผู้ป่วยในซํ้าด้วยภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลันภายใน 90 วัน ที่โรงพยาบาลดําเนินสะดวก จังหวัดราชบุรี เก็บข้อมูลย้อนหลังจากเวชระเบียนผู้ป่วยอายุ 15 ปีขึ้นไป ที่ได้รับการวินิจฉัยเป็นภาวะหัวใจล้มเหลวเฉียบพลัน แบ่งเป็นกลุ่มเข้ารับการรักษาซํ้าและกลุ่มไม่เข้ารับการรักษาซํ้า รวมทั้งสิ้น 238 คน เครื่องมือวิจัยเป็นแบบเก็บข้อมูลทางคลินิก ผลทางห้องปฏิบัติการ และการรักษา วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์ถดถอยโลจิสติกเชิงพหุ นําเสนออัตราส่วนแต้มต่อ และช่วงความเชื่อมั่นที่ร้อยละ 95 ผลการศึกษา พบว่า

ผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาเป็นผู้ป่วยในซํ้า จำนวน 42 ราย (ร้อยละ 17.65) ระยะเวลาเฉลี่ยจนถึงเข้ารับการรักษาซํ้า คือ 39 วัน เพศ ความดันโลหิตซิสโตลิก ระดับฮีโมโกลบิน ระดับความเข้มข้นของเลือด ระดับ โทรโปนินไอ โรคหลอดเลือดหัวใจ และโรคกล้ามเนื้อหัวใจอ่อนแรง ยา spironolactone มีความสัมพันธ์กับการเข้ารับการรักษาซํ้า (p = 0.03, <0.01, <0.01, 0.03, 0.02 และ 0.02 ตามลำดับ) เมื่อปรับอิทธิพลของตัวแปรดังกล่าวพบว่ายา spironolactone เป็นปัจจัยป้องกันเดียวที่พบในการศึกษา (OR 0.28; 95%CI 0.09-0.87, p = 0.03)  ดังนั้น ยา spironolactone ช่วยป้องกันการเข้ารับการรักษาซํ้าภายใน 90 วัน ของผู้ป่วยภาวะหัวใจล้มเหลวได้  จึงเป็นยาที่ควรได้รับกลับบ้านในผู้ป่วยทุกรายที่มีข้อบ่งชี้