ผลการพัฒนาเครือข่ายการป้องกันการติดเชื้อวัณโรคในกลุ่มผู้สัมผัสโรคร่วมบ้าน โดยการมีส่วนร่วมของเครือข่าย ในจังหวัดสมุทรสงคราม

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงปฏิบัติการร่วมกับการรักษาวัณโรคโดยการควบคุมการกินยานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการพัฒนาเครือข่ายการป้องกันการติดเชื้อวัณโรคในกลุ่มผู้สัมผัสโรคร่วมบ้าน ในจังหวัดสมุทรสงคราม กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ เครือข่ายการป้องกันการติดเชื้อวัณโรค จำนวน 268 คน ผู้สัมผัสโรคร่วมบ้านและผู้ป่วยติดเชื้อวัณโรค กลุ่มละ 135 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม ได้แก่ ความรู้เกี่ยวกับวัณโรค และการปฏิบัติตามแนวทางการควบคุมวัณโรคของเครือข่ายและพฤติกรรมการป้องกันวัณโรคของผู้สัมผัส วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา การทดสอบวิลคอกสันและทดสอบค่าที ผลการวิจัย พบว่า

การพัฒนาเครือข่ายการป้องกันการติดเชื้อวัณโรคในกลุ่มผู้สัมผัสโรคร่วมบ้าน ประกอบด้วย 5 มาตรการ ได้แก่ 1) การจัดบริการ 2) การเป็นพี่เลี้ยงดูแลการรับประทานยา 3) การสำรวจผู้มีอาการสงสัยวัณโรคปอดในชุมชน 4) การป้องกันวัณโรคในชุมชน 5) การเยี่ยมบ้าน พบว่า หลังพัฒนาเครือข่ายมีคะแนนความรู้โดยรวมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) และมีส่วนร่วมดำเนินงานโดยรวมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) กลุ่มผู้สัมผัส พบว่า หลังพัฒนาพฤติกรรมการป้องกันวัณโรคโดยรวมเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.001) ผลลัพธ์ของการรักษาผู้ป่วย พบว่า การรักษาครบ ร้อยละ 46.7 การรักษาล้มเหลว ร้อยละ 21.5 และรักษาหาย ร้อยละ 40.7

ดังนั้น การพัฒนาเครือข่ายการป้องกันการติดเชื้อวัณโรคในกลุ่มผู้สัมผัสโรคร่วมบ้าน ทำให้มีผลลัพธ์ที่ดีต่อผู้ป่วยในระดับหนึ่ง