การประยุกต์ใช้ทฤษฎีการเรียนรู้แบบร่วมมือ (Co-operative learning) ในการออกแบบจัดการเรียนการสอน

ผู้แต่ง

  • เรวดี ศรีสุข วิทยาลัยพยาบาบรมราชชนนี สุพรรณบุรี

บทคัดย่อ

-

References

พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2544). การเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ : แนวคิดวิธีและเทคนิคการสอน 1 . กรุงเทพฯ: เดอะมาสเตอร์กรุ๊ฟแมนเนจเม้นท์.

ภิญโญ รัตนาพันธุ์. (2561). ปีรามิดแห่งการเรียนรู้. สืบค้นเมื่อ 19 พฤศจิกายน 2561 จากวิกิพีเดีย https://www.gotoknow.org/posts.

สมศักดิ์ ภู่วิภาดาวรรธน์. (2554). การยึดผู้เรียนเป็นศูนย์กลางและการประเมินตามสภาพจริง. เชียงใหม่ : เชียงใหม่โรงพิมพ์ : แสงศิลป์.

สุวิทย์ มูลคำ และอรทัย มูลคา. (2552). 19 วิธีจัดการเรียนรู้ : เพื่อพัฒนากระบวนการคิด. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ : ภาพพิมพ์.

ไสว ฟักขาว. (2544). การจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. กรุงเทพฯ : เอมพันธ์.

อาภรณ์ ใจเที่ยง. (2550). หลักการสอน (ฉบับปรับปรุง). พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

AbuSeileek, A. F. (2007). Cooperative vs. individual learning of oral skills in a CALL environment. Computer Assisted Language Learning, 20(5).

Balkcom, S. (1992). Cooperative learning. Education Research Consumer Guide.1, Retrieved. from http://www.ed.gov/pubs/OR/Consumer Guides/ Cooplear. html. (online 19/11/2561)

Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1987). Learning together and alone: Cooperative, competitive and individualistic learning. (2nd Ed). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall,Inc.

Slavin, Robert E. 1995. Cooperative Learning Theory, Research and Practice. 2nd ed. Massachsetts : A Simom & Schuster.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2019-06-01