ความสุขและคุณภาพชีวิตในสถานการณ์โรคระบาดโควิด-19 ของนักศึกษาพยาบาล วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ราชบุรี

บทคัดย่อ

       การวิจัยเชิงพรรณนาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาระดับความสุขและคุณภาพชีวิตของนักศึกษาพยาบาลวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี ราชบุรี และเปรียบเทียบระดับความสุขและคุณภาพชีวิตของนักศึกษาพยาบาลในแต่ละชั้นปี ประชากรคือนักศึกษาพยาบาลหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต ชั้นปีที่ 1 -4 ที่ศึกษาในปีการศึกษา 2563 จำนวน 463 คน กลุ่มตัวอย่าง คือนักศึกษาพยาบาลหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต ชั้นปีที่ 1 -4 จำนวน 210 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิตามสัดส่วนของประชากรในแต่ละชั้นปี หลังจากได้จำนวนของกลุ่มตัวอย่างแล้ว ใช้วิธีการจับฉลากเลขที่ของนักศึกษาเพื่อเป็นกลุ่มตัวอย่างของการวิจัย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยแบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบวัดความสุข และแบบวัดคุณภาพชีวิต ตรวจสอบความเชื่อมั่นของเครื่องมือโดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์แอลฟ่าครอนบาค ได้เท่ากับ 0.84 และ 0.81 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน One-way ANOVA  และเปรียบเทียบความแตกต่างรายคู่โดยใช้สถิติเชฟเฟ่

       ผลการวิจัย พบว่า นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 4 มีคะแนนความสุขสูงสุดโดยอยู่ระดับมีความสุขมากกว่าคนทั่วไป รองลงมาคือนักศึกษาชั้นปีที่ 1, ชั้นปีที่ 3 และชั้นปีที่ 2 ตามลำดับ ซึ่งอยู่ระดับมีความสุขเท่ากับคนทั่วไป นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 4 มีคะแนนคุณภาพชีวิตสูงสุดโดยอยู่ระดับคุณภาพชีวิตดี รองลงมาคือนักศึกษาชั้นปีที่ 3, ชั้นปีที่ 2 และชั้นปีที่ 1 ตามลำดับ ซึ่งอยู่ระดับคุณภาพชีวิตกลางๆ นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 1 – 4 มีคะแนนความสุขและคะแนนคุณภาพชีวิตแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และเมื่อเปรียบเทียบรายคู่พบว่านักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 2, 3 และ 4 มีค่าเฉลี่ยคะแนนความสุขแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 นอกนั้นไม่แตกต่าง และนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 1, 2 และ 4 มีค่าเฉลี่ยคะแนนคุณภาพชีวิตแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 นอกนั้นไม่แตกต่าง

สรุป นักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 4 มีคะแนนความสุขและคุณภาพชีวิตสูงที่สุด และนักศึกษาพยาบาลแต่ละชั้นปีมีคะแนนความสุขและคุณภาพชีวิตแตกต่างกัน

ข้อเสนอแนะ ผู้จัดการศึกษายาบาลควรจัดการเรียนการสอนโดยคำนึงถึงสมรรถนะที่พึงประสงค์และความสุขและคุณภาพชีวิตของนักศึกษาไปพร้อมกัน