ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการป้องกันโรคผิวหนังจากสารเคมีทำความสะอาดของพนักงานทำความสะอาดโรงแรมในกลุ่มบริการสุขภาพกรุงเทพใต้
คำสำคัญ:
พฤติกรรมการป้องกันโรคผิวหนัง, การสัมผัสสารเคมี, พนักงานทำความสะอาดโรงแรมบทคัดย่อ
โรคผิวหนังจากการแพ้สารเคมีเป็นโรคที่พบบ่อยในผู้ประกอบอาชีพที่สัมผัสสารเคมีเป็นประจำและส่งผลต่อคุณภาพชีวิตการทำงาน การส่งเสริมการป้องกันโรคเป็นแนวทางแก้ไขปัญหาที่สำคัญและเป็นประโยชน์ต่อผู้ปฏิบัติงาน การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการป้องกันโรคผิวหนังจากการแพ้สารเคมีและวิเคราะห์ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการป้องกันโรคผิวหนังจากการแพ้สารเคมีของพนักงานทำความสะอาดโรงแรม กลุ่มตัวอย่างคือพนักงานทำความสะอาดโรงแรมจำนวน 400 คน ซึ่งสุ่มโดยวิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอนจากโรงแรมระดับ 3-5 ดาวในเขตบริการสุขภาพกรุงเทพใต้ จำนวน 22 แห่ง เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา วิเคราะห์ความสัมพันธ์ด้วยสถิติ ค่าไคว์-สแควร์ ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน
ผลการศึกษาพบว่า พนักงานทำความสะอาดโรงแรมมีพฤติกรรมการป้องกันโรคผิวหนังจากสารเคมีอยู่ในระดับปานกลาง ( M = 2.85, SD = 0.151) โดยมีพฤติกรรมการจัดเก็บการเตรียมการและขนย้ายอุปกรณ์ทำความสะอาดอยู่ในระดับสูง( M = 3.97, SD = 0.171) การสวมใส่อุปกรณ์การป้องกันอันตรายส่วนบุคคล อยู่ในระดับปานกลาง (M = 2.94, SD = 0.281) การปฏิบัติตามมาตรฐานการปฏิบัติงาน (SOP) อยู่ในระดับปานกลาง (M = 2.89, SD = 0.355) และการหมุนเวียนการทำงานเพื่อการลดพฤติกรรมเสี่ยง (Rotation) อยู่ในระดับต่ำ (M = 1.10, SD = 0.369) ปัจจัยที่สามารถอธิบายการป้องกันโรคผิวหนังจากสารเคมีของพนักงานทำความสะอาดโรงแรมได้แก่ การรับรู้อุปสรรคของการปฏิบัติพฤติกรรมการป้องกันโรคผิวหนังจากสารเคมี แรงจูงใจในการปฏิบัติพฤติกรรมการป้องกันโรคผิวหนังจากสารเคมี นโยบายการใช้สารเคมีปลอดภัยในการปฏิบัติงานหลังสถานการณ์การระบาด COVID-19กฎระเบียบสถานประกอบการ การรับรู้ข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับโรคหรือสื่อในการป้องกันโรคผิวหนังจากสารเคมีและการได้รับการกระตุ้นเตือนให้ป้องกันโรคโดยสามารถทํานายพฤติกรรมการป้องกันโรคผิวหนังจากสารเคมีของพนักงานทำความสะอาดโรงแรมได้ร้อยละ 49.9. (R² adjusted = 0.499, F = 100.343, p < 0.01)
เอกสารอ้างอิง
กรมควบคุมโรค. (2564). แนวทางการป้องกันและควบคุมโรคผิวหนังจากการประกอบอาชีพ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กระทรวงสาธารณสุข.
กรมอนามัย. (2566). แนวทางการทำความสะอาดฆ่าเชื้อในสถานที่ต่างๆ และการจัดการอนามัยสิ่งแวดล้อม. กระทรวงสาธารณสุข.
พิณัฎฐิณีย์ จิตคำ, อมรรัตน์ แสงนิล, อรยา นิลสุขุม, และอรรัมภา เพชรรัตน์. (2564). ปัญหาสุขภาพ และพฤติกรรมการป้องกันอันตรายจากการใช้สารเคมีของพนักงานในร้านเสริมสวย ใน เขตเทศบาลตำบลบ้านดู่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราช ภัฏอุตรดิตถ์, 16(2), 107-122.
พิมาน ธีระรัตนสุนทรและคณะ.(2560). ความรู้ทัศนคติและพฤติกรรมการป้องกันความเสี่ยงจากการรับสัมผัสสารฟอร์มัลดีไฮด์ของผู้ประกอบอาชีพ
ช่างเสริมสวย อําเภอท่าศาลา จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารวิชาการสาธารณสุข. (พฤษภาคม-มิถุนายน).(26)3, 506-516
โรงพยาบาลเลิดสิน กรมการแพทย์.(2562). รายงานผลการปฏิบัติงาน ประจําปีงบประมาณ 2562
ศิวัช พงษ์เพียจันทร์. (2561). พฤติกรรมการป้องกันโรคผิวหนังจากสารเคมีของพนักงานแม่บ้านโรงแรมเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 10(2), 117-129.
สมพิศ พุทธรักษา, จีราวรรณ สุวรรณเกษร, และศิวพันธุ์ อนุศาสนนันท์. (2562). ปัจจัยที่มีความ สัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันอันตรายจากสารเคมีของพนักงานทำความสะอาดโรงแรม อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 29(3), 73-87.
สมาคมโรงแรมไทย. (2561). คู่มือการปฏิบัติงานแม่บ้านโรงแรม. สืบค้นจาก https://www. thaihotels.org/ library/housekeeper-manual
สำนักงานประกันสังคม. (2565). สิทธิประโยชน์ด้านการรักษาพยาบาลภายใต้ระบบประกันสังคม. https://www.sso.go.th/wpr/medical_benefits.jsp
Anderson, P., Lee, M., & Smith, J. (2023). Knowledge and preventive behaviors in workplace safety. Safety Science, 158, 105974.
Brown, R., & White, K. (2023). Long-term effects of occupational health education. Journal of Occupational Safety, 45(3), 278-290.
Bureau of Occupational and Environmental Diseases. (2022). Annual report on occupational diseases surveillance in Thailand 2021. Ministry of Public Health Thailand.
Chen, H., & Smith, J. (2023). Implementation of COVID-19 policies in workplace safety. Journal of Occupational Health, 65(2), 178-190.
Chen, L., Wang, H., & Zhang, M. (2023). Work conditions and risk perception among hotel cleaning staff. Occupational Safety and Health, 45(2), 178-192.
Cochran, W. G. (1963). Sampling techniques (2nd ed.). John Wiley & Sons.
Davidson, R., Wilson, K., & Brown, M. (2022). Workplace regulations and preventive behaviors. Safety Science, 155, 105842.
DeVellis, R. F. (2012). Scale development: Theory and applications (3rd ed.). SAGE Publications.
Gawkrodger DJ, Lloyd MH, Hunter JA. Occupational skin disease in hospital cleaning and kitchen workers. Contact dermatitis. 1986;15(3):132-5.
Green, L. W., & Kreuter, M. W. (2005). Health program planning: An educational and ecological approach (4th ed.). McGraw-Hill.
Hsieh, Y. C., Apostolopoulos, Y., & Sönmez, S. (2016). The world at work through the lens of hotel cleaners. Gender, Work & Organization, 23(6), 568-587. https://doi.org/10.1111/ gwao.12100
Hsieh, Y. C., Apostolopoulos, Y., Hatzudis, K. M. P. H., & Sönmez, S. (2014). Occupational exposures and health outcomes among Latina hotel cleaners. Hisp Health Care Int, 12(1), 6-15.
Johnson, M., & Lee, S. (2023). Reminders and knowledge in safety behaviors. International Journal of Workplace Health Management, 16(2), 145-158.
Kumar, S., & Lee, P. (2023). Environmental policies and chemical safety in hospitality sector. International Journal of Environmental Research, 17(3), 245-258.
Levin, R. I., & Rubin, D. S. (1991). Statistics for management (5th ed.). Prentice Hall.
Likert, R. (1932). A technique for the measurement of attitudes. Archives of Psychology, 22(140), 1-55.
Mastercard. (2023). Mastercard Global Destination Cities Index. https://www.mastercard.com/news/research-reports/global-destination-cities-index-2023/
McLeroy, K. R., Bibeau, D., Steckler, A., & Glanz, K. (1988). An ecological perspective on health promotion programs. Health Education Quarterly, 15(4), 351-377. https://doi.org/10.1177/109019818801500401
Merck Manuals. (2020, August). Contact dermatitis. https://www.merckmanuals.com/home/skin-disorders/dermatitis/contact-dermatitis
Miller, J., Brown, S., & Wilson, K. (2023). Integrated approach to safety behavior development. Journal of Occupational Health, 56(4), 423-435.
Neter, J., Wasserman, W., & Kutner, M. H. (2004). Applied linear statistical models (5th ed.). McGraw-Hill.
Neyman, J. (1937). Outline of a theory of statistical estimation based on the classical theory of probability. Philosophical Transactions of the Royal Society of London. Series A, Mathematical and Physical Sciences, 236(767), 333-380.
Park, J., & Kim, H. (2020). Socioeconomic factors and occupational safety behaviors in South Korea. Safety Science, 128, 104756.
Raksanam, B., Songthap, A., Boonchoo, R., & Moonsri, S. (2022). Factors influencing pesticide protective behaviors and health effects among Thai farmers in Kanjanaburi Province. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(4),
https://doi.org/10.3390/ijerph19042361
Rovinelli, R.J. and Hambleton, R.K. (1976). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Paper presented at the annual meeting of the American Educational Research Association : California. April 19 – 23, 1976)0 [Online] Available : https://files.eric.ed.gov/fultlext/ED121845.pdf. Retrieved Feb 3, 2018.
Smith, R., Johnson, M., & Williams, K. (2021). Demographic factors and safety behaviors in high-risk occupations. Journal of Safety Research, 76, 232-241.
Taylor, R., Wilson, P., & Davis, M. (2023). Health education effectiveness in chemical exposure prevention. Journal of Safety Research, 85, 234-246.
Thongsuk, N., Siriwong, W., & Borwornkiate, P. (2019). Direct medical costs and indirect costs of occupational contact dermatitis in Thailand: A retrospective study. Journal of Health Research, 33(4), 294-301.
U.S. Department of Health and Human Services. (2010). Occupational skin diseases: A comprehensive study. https://www.hhs.gov/reports/2010/occupational-skin-diseases.pdf
Wang, L., & Liu, Y. (2023). Personal factors affecting preventive behaviors among cleaning staff in Hong Kong. International Journal of Occupational Safety and Ergonomics, 29(1), 78-89.
Wang, L., & Thompson, R. (2023). Long-term effects of health education in workplace. Safety Science, 165, 105992.
Williams, K., & Johnson, P. (2021). Health belief model and preventive behaviors: A systematic review. Journal of Health Psychology, 26(8), 1178-1195.
Wilson, K., Brown, M., & Smith, T. (2022). Factors affecting preventive behaviors. Occupational Health, 64(4), 367-380.
Yang, R., Liu, J., & Chen, S. (2022). Motivation and preventive health behaviors among hospitality workers. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(4), 21-45.
Zhang, H., Liu, M., & Chen, S. (2023). Knowledge impact on preventive behaviors. International Journal of Environmental Research and Public Health, 20(8), 34-56.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุพรรณบุรี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุพรรณบุรี และคณาจารย์ท่านอื่นๆในวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
