ผลของโปรแกรมสร้างเสริมสุขภาพตนเองของผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูง ที่ควบคุมไม่ได้ ตำบลเหล่าหลวง อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยกึ่งทดลองนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการสร้างเสริมสุขภาพตนเองของผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงที่ควบคุมไม่ได้ ตำบลเหล่าหลวง อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงที่ควบคุมไม่ได้ ที่เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลเหล่าหลวง อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด จำนวน 64 คน เลือกแบบจาะจง กลุ่มทดลอง ได้รับโปรแกรมสร้างเสริมสุขภาพตนเองตามแนวคิดของเพนเดอร์ ใช้ระยะเวลา 8 สัปดาห์ และกลุ่มเปรียบเทียบ ได้รับการดูแลตามปกติจากโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพบ้านสนามชัย จำนวนกลุ่มละ 32 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์พฤติกรรมการสร้างเสริมสุขภาพตนเองของผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูง หาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟ่าของครอนบาค เท่ากับ 0.89 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา และการทดสอบที ผลการวิจัยพบว่า หลังทดลองใช้โปรแกรมสร้างเสริมสุขภาพตนเอง ผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงที่ควบคุมไม่ได้ในกลุ่มทดลอง มีการรับรู้ประโยชน์ การรับรู้ความสามารถของตนเอง ความรู้สึกที่มีต่อพฤติกรรม อิทธิพลระหว่างบุคคล และพฤติกรรมการดูแลตนเอง สูงกว่าก่อนทดลอง และสูงกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และมีการรับรู้อุปสรรค ค่าความดันโลหิตซีสโตลิค และไดแอสโตลิค ต่ำกว่าก่อนทดลองและต่ำกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กชกร ธรรมนำศีล. (2558). ผลของโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพการดูแลตนเองต่อพฤติกรรมการดูแลตนเอง
ของผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูงที่ควบคุมไม่ได้ เขตกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญา
มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหิดล, กรุงเทพมหานคร.
กัตติกา ธนะขว้าง, จิราพร เกศพิชญวัฒนา, และชนกพร จิตปัญญา. (2553). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับพฤติกรรม
ส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ: การวิเคราะห์อภิมาน. วารสารพยาบาลศาสตร์, 28(3), 60-68.
.
บุญนภา บุญเรือน, ธราดล เก่งการพานิช, มณฑา เก่งการพานิช, และประสิทธิ์ ลีระพัน. (2556). การประยุกต์
แบบจำลองการส่งเสริมสุขภาพของเพนเดอร์ในการส่งเสริมสุขภาพตาของผู้สูงอายุ. วารสารสุขศึกษา,
(125), 37-71.
ปิ่นนเรศ กาศอุดม, และมัณฑนา เหมชะญาติ. (2554). ผลของการใช้โปรแกรมส่งเสริมพฤติกรรม
สุขภาพผู้สูงอายุในเขตเทศบาลตำบลกะจะ อำเภอเมือง จังหวัดจันทบุรี. วารสารวิทยาลัยพยาบาล
พระปกเกล้า จันทบุรี, 24(1), 57-65.
รัญณชา มังคละพลัง, กุลชญา ลอยหา, และจำลอง วงษ์ประเสริฐ. (2560). ผลการส่งเสริมสุขภาพตาม
แนวคิดของเพนเดอร์ในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการควบคุมความดันโลหิตสูง เพื่อป้องกัน
ภาวะแทรกซ้อนในผู้สูงอายุความดันโลหิตสูง ของศูนย์สุขภาพชุมชน อำเภอเดชอุดม จังหวัด
อุบลราชธานี. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 6(2), 5-17.
โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลบ้านอุ่มเม่า จังหวัดร้อยเอ็ด. (2558). ระบบคลังข้อมูลโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง.
สืบค้นเมื่อ 23 มีนาคม 2559, จาก https://ret.hdc.moph.go.th/hdc/reports/report
สุนันทา ศรีศิริ. (2555). ผลของโปรแกรมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพของผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูง
ศูนย์บริการสาธารณสุข 19 วงศ์สว่าง กรุงเทพมหานคร. วารสารคณะพลศึกษา มหาวิทยาลัยศรี
นครินทร์ทรวิโรฒ, 15 (ฉบับพิเศษ), 308-315.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดร้อยเอ็ด. (2558). ระบบคลังข้อมูลโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง จังหวัดร้อยเอ็ด. สืบค้น
เมื่อ 10 มีนาคม 2559, จาก https://ret.hdc.moph.go.th/hdc/main/index_pk.php
สวรินทร์ พวงโคกกรวด. (2553). ประสิทธิผลของโปรแกรมส่งเสริมการออกกำลังกายของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูง จังหวัดนครราชสีมา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์ ). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, นครราชสีมา.
อารีย์ ธวัชวัฒนานันท์. (2557). ผลของโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพต่อความรู้และพฤติกรรมการส่งเสริม
สุขภาพตนเองของผู้ป่วยที่มีภาวะเบาหวานขึ้นจอประสาทตาระดับเล็กน้อย (วิทยานิพนธ์ปริญญา
มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยคริสเตียน, นครปฐม.
อิทธิพล คุ้มวงศ์. (2554). รูปแบบการส่งเสริมสุขภาพของเพนเดอร์ต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายของ
ผู้สูงอายุในเขตอำเภอคอนสาร จังหวัดชัยภูมิ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์).
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
อัมมร บุญช่วย. (2557). ผลของโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุโรคความดันโลหิตสูง
โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลไทรทอง อำเภอชัยบุรี จังหวัดสุราษฎร์ธานี (วิทยานิพนธ์ปริญญา
มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, สุราษฏร์ธานี.
Pender, N. J. (1987). Health promotion in nursing practice (2nd. ed.). Hartford, CT: Appleton & Lange.
World Health Organization[WHO]. (2013). World Health Organization-International Society of
Hypertension Guidelines: Practice guidelines for primary care physicians. (1999). Journal of
Hypertension, 17(2), 151-183.