การกำหนดระดับสมรรถนะวิชาชีพด้านทักษะพิสัยของบัณฑิตพยาบาล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเชิงบรรยายนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดระดับสมรรถนะวิชาชีพด้านทักษะพิสัยของบัณฑิตพยาบาล โดยใช้เดลไฟล์เทคนิค ผู้ทรงคุณวุฒิ มีจำนวน 30 คน ประกอบด้วย อาจารย์พยาบาล และพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในสถาบันให้บริการสุขภาพ ในภาครัฐและเอกชน เครื่องมือวิจัย เป็นแบบสอบถาม ประกอบด้วยสมรรถนะวิชาชีพด้านทักษะพิสัย จำนวน 147 รายการ ใช้มาตรประมาณค่า 5 ระดับ ตรวจความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 3 ท่านได้ค่าดัชนีความสอดคล้องรายข้ออยู่ระหว่าง 0.67-1.00 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติบรรยาย ผลการวิจัยพบว่าในจำนวน 147 รายการของสมรรถนะวิชาชีพด้านทักษะพิสัย มีทักษะ 75 รายการจัดอยู่ในระดับ 4 (บัณฑิตพยาบาลสามารถปฏิบัติได้ด้วยตนเอง และมีผู้นิเทศสังเกตอยู่ห่าง ๆ ) (51.02 %) 49 รายการ จัดอยู่ในระดับ 5 (บัณฑิตพยาบาลสามารถปฏิบัติได้ด้วยตนเอง โดยไม่จำเป็นต้องมีผู้นิเทศ) (33.33 %) 18 รายการจัดอยู่ในระดับ 3 (บัณฑิตพยาบาลสามารถปฏิบัติได้ด้วยตนเองและยังต้องมีผู้นิเทศที่พร้อมช่วยเหลือได้ทันทีถ้าต้องการ) (12.25 %) ส่วนระดับ 2 (บัณฑิตพยาบาลสามารถปฏิบัติได้ โดยต้องมีผู้นิเทศใกล้ชิด) มีเพียง 5 รายการ (3.40 %)
Article Details
เอกสารอ้างอิง
นิสา ทมาภิรัต, และอารีย์วรรณ อ่วมตานี. (2560). การเป็นพยาบาลจบใหม่ที่ปฏิบัติงานภายใต้การดูแลของ
พยาบาลพี่เลี้ยง. วารสารพยาบาลทหารบก. 18 (1), 32-40.
ปริญญา แร่ทอง, และธีรนุช ห้านิรัติศัย. (2555). ประสบการณ์การเปลี่ยนบทบาทจากนักศึกษาพยาบาลสู่
การเป็นพยาบาลวิชาชีพ. วารสารสภาการพยาบาล, 27 (2), 51-62.
มาเรียม เพราะสุนทร, และอารีย์วรรณ อ่วมตานี. (2551). การปฏิบัติบทบาทพยาบาลพี่เลี้ยงของพยาบาล
วิชาชีพ. วารสารพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 2 (2), 15-23.
สตรีรัตน์ ธาดากานต์, และสุมลชาติ ดวงบุบผา. (2563). กิจกรรมในขอบเขตวิชาชีพด้านทักษะพิสัยที่
เชื่อมั่นได้ในบัณฑิตพยาบาลและผดุงครรภ์จบใหม่: การศึกษาแบบเดลฟาย. รามาธิบดีพยาบาลสาร,
(2), 246-262.
สภาการพยาบาล. (2553). พระราชบัญญัติวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์ พ.ศ. 2528 และที่แก้ไข
เพิ่มเติม โดยพระราชบัญญัติวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2540. นนทบุรี:
ศิ ริยอดการพิมพ์.
อาภากร เปรี้ยวนิ่ม. (2559). ผลประเมินการสำรวจคุณลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์ตามความต้องการ ของ
ผู้ใช้บัณฑิต คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี ที่จบในปีการศึกษา 2559.
กรุงเทพมหานคร: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี.
Al-Moteri, M. (2020). Entrustable professional activities in nursing: A concept analysis. International
Journal of Nursing, 7(3), 277-284.
Benner, P. (1984). From novice to expert, excellence and power in clinical nursing practice. Menlo
Park, CA: Addison–Wesley.
Curran, V. R., Deacon, D., Schulz, H. A., Stringer, K., Stone, C. N., Duggan, N., & Coombs-Thorne, H.
(2020). Evaluation of the characteristics of a workplace assessment form to assess entrustable
professional activities (EPAs) in an undergraduate surgery core clerkship. Journal of Surgical
Education, 75(5), 1211-1222. doi: 10.1016/j.jsurg.2018.02.013 PMID
Lowden, K., Hall, S., Elliot, D., & Lewin, J. (2011). Employer’ perceptions of employability skills of
new graduates. London: University of Glasgow SCRE Centre and Edge Foundation.
Shorey, S., Lau, T. C., Lau, S. C., & Ang, E. (2019). Entrustable professional activities in health care
education: A scoping review. Medical Education, 53, 766-777.
The Medical Council of Thailand. (2018). Manual for quality assessment of post-graduate training based
on the WFME criteria. [Internet]. Retrieved Feb 15, 2019 from http://tmc.or.th/tcgme/page/
