Factors influencing dementia preventive behaviors among older people in Chaiyaphum Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this predictive correlational research were to study dementia preventative behaviors and to find factors influencing dementia preventive behaviors among older people in Chaiyaphum Province. A sample of 275 older people was recruited by purposive sampling. The research instruments consisted of questionnaires to elicit 1) demographic data, 2) knowledge of dementia, 3) perceived self-efficacy in dementia prevention, 4) social support and 5) dementia preventive behaviors. The content validity index were between 0.67-1.00. Reliability coefficients were 0.86, 0.83, 0.78 and 0.75 respectively. Descriptive statistics, and multiple regression analysis were used in data analysis. Results are as follows. 1) The overall dementia preventive behaviors of older people are at moderate level (M = 2.15, SD = 0.34). 2) Factors influencing dementia preventive behaviors of older people are perceived self-efficacy in dementia prevention (Beta = 0.334), social support (Beta = 0.224) and knowledge of dementia (Beta = 0.161) at p < .05. These factors accounted for 28.7 percent of the variance in dementia preventive behaviors.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2562, 17 กรกฎาคม). สถิติผู้สูงอายุ. https://www.dop.go.th/th/know/side/1/1/238
กระทรวงสาธารณสุข กรมการแพทย์. (2564). คู่มือการคัดกรองและประเมินสุขภาพผู้สูงอายุ พ.ศ.2564 กระทรวงสาธารณสุข. ณจันตา ครีเอชัน.
กระทรวงสาธารณสุข กรมอนามัย. (2560). คู่มือส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุและป้องกันภาวะสมองเสื่อมสำหรับเจ้าหน้าที่ “ไม่ล้ม ไม่ลืม ไม่ซึมเศร้า กินข้าวอร่อย”. สามเจริญพาณิชย์.
กระทรวงสาธารณสุข คลังข้อมูลสุขภาพ. (2565). จำนวนผู้ป่วยนอกจิตเวชที่มารับบริการจำแนกรายกลุ่มโรคและสิทธิ. https://hdcservice.moph.go.th/hdc/reports/report.php?&cat_id=
ed5db1ed6b12aab540a7b0753b3&id=67ce3cd10f4ed5d2b3517f1373ef273d#
กัมปนาท สำรวมจิต, สุนีย์ ละกำปั่น, และ ขวัญใจ อำนาจสัตย์ซื่อ. (2562). ผลของโปรแกรมส่งเสริมการทำหน้าที่ของสมองสำหรับผู้สูงอายุต่อการรู้คิดและพฤติกรรมการป้องกันภาวะสมองเสื่อมในผู้สูงอายุ. วารสารวิจัยสุขภาพและการพยาบาล, 35(3), 34-45.
เกศินี สราญฤทธิชัย. (2563). ความรอบรู้ด้านสุขภาพ: แนวคิด ทฤษฎีและการประยุกต์ใช้. คลังนานาวิทยา.
ชัชวาล วงค์สารี และ ศุภลักษณ์ พื้นทอง. (2561). ภาวะสมองเสื่อมในผู้สูงอายุ: การพยาบาลและการดูแลญาติผู้ดูแล. วารสาร มฉก.วิชาการ, 22(43-44), 166-179.
นิราศศิริ โรจนธรรมกุล. (2563). การพยาบาลผู้สูงอายุ:ด้านการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิต.ไทยควอลิตี้บุ๊คส์.
พรณรงค์ ศรีม่วง และ ประยุกต์ ปิติวรยุทธ. (2565). ปัจจัยทำนายพฤติกรรมป้องกันภาวะสมองเสื่อมในผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในจังหวัดสมุทรปราการ. วารสารสมาคมเวชศาสตร์ป้องกันแห่งประเทศไทย, 12(2), 303-318.
เพชรรัตน์ พิบาลวงค์, จตุพร จันทะพฤกษ์, ภาวิณี แพงสุข, ปิยนุช ภิญโย, ภควรรณ ตลอดพงษ์, และ นิสากร เห็มชนาน. (2561). การศึกษาสถานการณ์ภาวะสมองเสื่อมและปัจจัยที่สัมพันธ์กับภาวะสมองเสื่อมของผู้สูงอายุในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ราชาวดีสาร วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุรินทร์, 8(2), 46-57.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2565). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2564. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
ภาสิต ศิริเทศ, และ ณพวิทย์ ธรรมสีหา. (2562). ทฤษฎีการรับรู้ความสามารถของตนเองกับพฤติกรรมการดูแลสุขภาพของผู้สูงอายุ. วารสารพยาบาลทหารบก, 20(2), 58-65.
วรารัตน์ ทิพย์รัตน์, สายพิน เม่งเอียด, โสภิต สุวรรณเวลา, และเบญจวรรณ ช่วยแก้ว. (2562). ปัจจัยทำนายพฤติกรรมป้องกันภาวะสมองเสื่อมในผู้สูงอายุกลุ่มเสี่ยง. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 27(1), 100-108.
วินัย ไตรนาทถวัลย์, ณัฐปัณฑ์ เพียรธัญญกรรม, ภราดร ยิ่งยวด, พนิดา ชัยวัง, รภัทภร เพชรสุข, และปราโมทย์ ถ่างกระโทก. (2563). การพัฒนาความรอบรู้ด้านสุขภาพในผู้สูงอายุ. วารสารการแพทย์และวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 27(3), 131-144.
วิมลรัตน์ บุญเสถียร, เขมศ์ณริณี รื่นฤดีภิรมย์, และสุวรีย์ เพชรแต่ง. (2565). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการป้องกันภาวะสมองเสื่อมในผู้สูงอายุที่อาศัยในชุมชน จังหวัดปทุมธานี. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 42(3), 97-110.
ศรุตยา หาวงษ์, วีณา เที่ยงธรรม, และสุธรรม นันทมงคลชัย. (2560). ผลโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุกลุ่มเสี่ยงต่อภาวะสมองเสื่อมในชุมชนโดยการมีส่วนร่วมของครอบครัว. วารสารพยาบาลสาธารณสุข, 31(1), 110-128.
ศิรินภา ฉัตรเงิน, อุไรวรรณ ชัยชนะวิโรจน์, และอุมาพร ห่านรุ่งชโรทร. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมลดความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะสมองเสื่อมในผู้สูงอายุในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีกรุงเทพ, 34(1), 81-90.
ศิริพันธุ์ สาสัตย์. (2563). การพยาบาลผู้สูงอายุ ปัญหาที่พบบ่อยและแนวทางในการดูแล (พิมพ์ครั้งที่ 4). สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุทธิศรี ตระกูลสิทธิโชค. (2561). การป้องกันภาวะสมองเสื่อมในผู้สูงอายุ. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 36(4), 6-14.
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. W.H. Freeman.
Best, J. W. (1977). Research in education (3rd ed.). Prentice-Hall.
Bloom, B. S. (1964). Taxonomy of educational objectives, Handbook 1: Cognitive Domain. Longman.
Caplan, G. (1974). Support systems and community mental health: Lectures on concept development. Behavioral publications.
Pender, N.J. (1987). Health promotion in nursing practice (2nd ed.). Appleton & Lange.
Stevens, J. (2002). Applied multivariate statistics for the social sciences (4th ed.). Lawrence Erlbaum Associates.
Wayne, W. D. (1995). Biostatistics: A foundation of analysis in the health sciences (6th ed.). John Wiley & Sons.
World Health Organization. (2021, October 10). Dementia. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/dementia