ผลของโปรแกรมการส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพโดยการมีส่วนร่วมของครอบครัว ต่อความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมการป้องกันควันบุหรี่มือสองของหญิงตั้งครรภ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยกึ่งทดลองนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพโดยการมีส่วนร่วมของครอบครัวต่อความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมการป้องกันควันบุหรี่มือสองของหญิงตั้งครรภ์ กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 34 คน เลือกแบบเจาะจง โดยเป็นหญิงตั้งครรภ์ชาวไทย อายุครรภ์ไม่เกิน 12 สัปดาห์ที่มารับบริการที่แผนกฝากครรภ์ โรงพยาบาลกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบ กลุ่มละ 17 คน เครื่องมือวิจัย ได้แก่ 1) โปร แกรมการส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพโดยการมีส่วนร่วมของครอบครัว มีระยะเวลาดำเนินการ 8 สัปดาห์ กิจกรรมประกอบด้วย การให้ความรู้ การพัฒนาทักษะการเข้าถึงข้อมูล การพัฒนาทักษะการสื่อสารข้อมูลสุขภาพ การพัฒนาทักษะการตัดสินใจ การพัฒนาทักษะการจัดการตนเอง และการพัฒนาทักษะการรู้เท่าทันสื่อ และ 2) แบบ สอบถามความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมการป้องกันควันบุหรี่มือสอง มีค่าสัมประสิทธิ์ความเที่ยงเท่ากับ 0.93 และ 0.93 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และการทดสอบที ผลการวิจัยพบว่า ความรอบรู้ด้านสุข ภาพและพฤติกรรมการป้อง กันควันบุหรี่มือสองของหญิงตั้งครรภ์ในกลุ่มทดลอง หลังเข้าร่วมโปรแกรมฯสูงกว่าก่อนการเข้าร่วมโปรแกรมฯ และสูงกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ขวัญตา สุธรรม. (2561). การป้องกันตนเองจากควันบุหรี่มือสองของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น จังหวัดราชบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ปทุมธานี.
ไพฑูรย์ สอนทน และ อัมพร สอนทน. (2561). การได้รับควันบุหรี่มือสองในบ้านระหว่างตั้งครรภ์กับน้ำหนักทารกแรกเกิดน้ำหนักน้อย. วารสารสาธารณสุข, 51(2), 92-100.
มูลนิธิรณรงค์เพื่อการไม่สูบบุหรี่. (2562). อันตรายจากควันบุหรี่ แม้ไม่ได้สูบเองก็ส่งผลเสียทั้งต่อคุณแม่และลูกในครรภ์. http://www.smokefreezone.or.th/idea_page/289/.html
รจนารถ ชูใจ, ชลธิชา บุญศิริ, และกมลพร แพทย์ชีพ. (2564). ผลของโปรแกรมการส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพในการป้องกันโรคโควิด 19 ต่อความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมการป้องกันโรคโควิด 19 ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ตำบลดอนตะโก อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 8(1), 250-262.
ศิริวรรณ พิทยรังสฤษฎ์ และ ปวีณา ปั้นกระจ่าง. (2561). รายงานสถิติการบริโภคยาสูบของประเทศไทย พ.ศ.2561. มหาวิทยาลัยมหิดล.
สมบัติ ทามะสุข, จริยาวัตร คมพยัคฆ์, และชฎาภา ประเสริฐทรง. (2563). ควันบุหรี่มือสองกับพฤติกรรมการป้องกันควันบุหรี่มือสองของผู้หญิงที่มีสามีสูบบุหรี่. วารสารเกษมบัณฑิต, 21(2), 30-39.
สุรีย์ลักษณ์ สุจริตพงศ์. (2560). ผลกระทบของการเสพสารเสพติดระหว่างตั้งครรภ์. คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล
อรณิชา โพธิ์หมื่นทิพย์. (2564). ประสิทธิผลของโปรแกรมความรอบรู้ด้านสุขภาพเพื่อป้องกันโรคอ้วนของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น ในอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. https://www.mnrh.go.th/pdf_file_
academic/academic_25640818-01.pdf
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences. Lawrence Erlbaum Associates.
Mackie, B. R., Mitchell, M., & Marshall, A. P. (2019). Patient and family members’ perceptions of family participation in care on acute care wards. Scandinavian Journal of Caring Sciences, 33(2), 359-370.
Abu Elmawaheb, N., Abd El-Rady, S., Mustafa, M., Ahmed, N. (2014). Effect of risk factors and habits on preterm labor at women’s health hospital. Assiut Scientific Nursing Journal, 2(4), 36-47. http://doi:10.21608/ASNJ.2014.58651
Nutbeam, D. (2008). The evolving concept of health literacy. Social Science & Medicine, 67(12), 2072-2078.
Sebern, M. (2005). Shared care elder and family member skills used to manage burden. Journal of Advanced Nursing, 52(2), 170-179.
Wada, K., Ueyama, J., Konishi, K., Goto, Y., Koda, S., Mizuta, F., Tamura, T., Watanabe, K., Ando, K., Kondo, T., & Nagata, C. (2020). Associations between exposure to tobacco smoke and behavioral problems in preschool Japanese children. Journal of Environmental and Public Health, Article 7591263. http://doi:10.1155/2020/7591263
