โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของความสุขในการเรียนของนักศึกษาทันตแพทย์ชั้นคลินิก ในสถาบันอุดมศึกษาของประเทศไทย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสุขในการเรียนของนักศึกษาทันตแพทย์ชั้นคลินิก ในสถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย สุ่มกลุ่มตัวอย่างจำนวน 368 คน โดยวิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอนจากนักศึกษาทันตแพทย์ ชั้นคลินิกทั่วประเทศไทย เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม ใช้สถิติเชิงบรรยายการวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และการวิเคราะห์ความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นในการวิเคราะห์ข้อมูล ผลการวิจัยพบว่าความสุขในการเรียนของนักศึกษาทันตแพทย์ชั้นคลินิกได้รับอิทธิพลจากการสนับสนุนทางสังคม และทุนทางจิตวิทยาเชิงบวก โดยมีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพล เท่ากับ 0.82 และ 0.54 ตามลำดับ โดยทั้งสองตัวแปรสามารถอธิบายความแปรปรวนของความสุขในการเรียนของกลุ่มตัวอย่างได้ ร้อยละ 84.0 นอกจากนี้ยังพบว่าการสนับสนุนทางสังคมมีอิทธิพลต่อทุนทางจิตวิทยาเชิงบวก และการเห็นคุณค่าในตัวเอง โดยมีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพล เท่ากับ 0.66 และ 0.54 รวมทั้งพบว่าทุนทางจิตวิทยาเชิงบวกมีอิทธิพลต่อการเห็นคุณค่าในตัวเอง โดยมีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลเท่ากับ 0.59 จะเห็นได้ว่าตัวแปรการสนับสนุนทางสังคมเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลสูงสุดต่อความสุขในการเรียนของนักศึกษา ทั้งการสนับสนุนจากอาจารย์ ครอบครัว และเพื่อน ดังนั้นจึงควรมีการสนับสนุนปัจจัยดังกล่าวให้กับนักศึกษาทันตแพทย์ชั้นคลินิก ทั้งในด้านอารมณ์ ด้านอุปกรณ์และบริการ และด้านข้อมูลข่าวสาร เพื่อให้นักศึกษาทันตแพทย์ชั้นคลินิกสามารถเรียนและปฏิบัติงานในคลินิกได้อย่างมีความสุข