กายภาพของนามธรรมในผลงานจิตรกรรม จอร์เจีย โอคีฟ (Physical Abstraction in Georgia O’Keeffe’s Painting.)

Abstract

            บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์วิธีการแสดงออกของศิลปินเกี่ยวกับรูปแบบการใช้รูปทรงกับพื้นที่ว่าง ในผลงานจิตรกรรมของ จอร์เจีย โอคีฟ โดยศิลปินได้ใช้รูปทรงจากธรรมชาติทั้งที่ยังมีชีวิตและเคยมีชีวิต มาจัดวางประกอบกับภาพภูมิทัศน์ในมุมมองต่างๆ จนเกิดลักษณะเฉพาะที่ให้ความรู้สึกของภาพนามธรรม กรณีศึกษาผลงานชุด Pelvis series ซึ่งสร้างสรรค์ขึ้นในช่วง ปี ค.ศ. 1943 -1947 ผลงานที่เลือกมา 5 ชิ้น ได้แก่ 1.Pelvis with Moon 2.Pelvis with the Distance 3.Pelvis II 4.Pelvis series, Red with Yellow และ 5.Pelvis series การศึกษานี้ใช้วิธีการมองรูปแบบการใช้พื้นที่ว่างด้วยลักษณะของที่ว่างบวกและที่ว่างลบ ซึ่งเกิดจากวิธีการต่างๆ ในการนำเสนอรูปทรงของศิลปิน ได้แก่ การขยายขนาด การใช้เพียงบางส่วน การให้รายละเอียดน้ำหนักแสงเงา การวางตำแหน่ง และการกำหนดทิศทาง ผลการศึกษาพบว่า รูปทรง (กระดูกเชิงกราน) กับพื้นที่ว่าง (ท้องฟ้า) สามารถทำงานที่ส่งผลกระทบต่อกันหรือมีปฏิกิริยาโต้ตอบกันจากมิติที่กว้าง แคบ ตื้น ลึก ใกล้ ไกล จนทำให้ทั้งสองส่วนกลายเป็นที่ว่างสองนัย ที่ค่อยๆ พัฒนามาเป็นลำดับตามปีที่สร้างสรรค์งานในแต่ละชิ้น

               The purpose of this article is analyze visual expression of an artist pertaining to shape and space by studying Georgia O’Keeffe’s paintings, who employs natural objects, either living or once living, in the composed landscape via various perspectives until they yield unique characteristics that could foster specific feelings rooted from the paintings abstract quality.

               The case study was done on O’Keeffe’s Pelvis series created between 1943 and 1947 focusing on five selected works: Pelvis with Moon; Pelvis with the Distance; Pelvis II; Pelvis series Red with Yellow; and Pelvis series.

               The study took a close look at her creation of shape --- positive and negative on which is the result of the artist’s methods to present a pelvic shape by expanding its sizes, creating light and shadow along with its position and direction.

               The study shows that the shape (pelvis) and the space (sky) mutually impact and interact because the artist created dimensional composition that interplays with of length, breadth, depth, and height together with distance. Her shape and space then could be both positive and negative. The double nature of O’Keeffe shape and space had been developed through years.