ตน / ไร้ตน
Main Article Content
Abstract
บทคัดย่อ
สิ่งที่ก่อให้เกิดความทุกข์แก่จิตใจของมนุษย์ได้มากที่สุดได้แก่ความคิดที่ยึดติดกับสิ่งอื่นๆ โดยเฉพาะการยึดติดกับตัวตน ซึ่งในความเป็นจริงแล้วความคิดที่เกี่ยวกับตนเองนี้ เป็นเพียงความคิดที่ถูกปรุงแต่งขึ้นมาเท่านั้น ทาให้เกิดสภาวะอารมณ์ต่างๆ โดยอารมณ์ ความคิด รวมไปถึงร่างกายของเราที่เราคิดว่ามีชีวิตอยู่นั้น เมื่อพิจารณาแล้ว พบว่าเป็นเพียงความคิดที่เราคิดว่าเรามีการดารงอยู่ หามีสาระอื่นใดไม่
ในการทางานสร้างสรรค์ของข้าพเจ้า คล้ายกับการปฏิบัติตนเพื่อให้เข้าถึง เข้าสู่หลักการหรือปรัชญาที่ได้กาหนดไว้ เช่นเดียวกับการปฏิบัติตนเพื่อเข้าสู่การบรรลุถึงหลักธรรมในพุทธศาสนา การทางานจึงเป็นการกาหนดสติ สมาธิ ด้วยการกรีดตัดลงบนภาพร่างกายของตนเอง เป็นความอุตสาหะมานะ ความเพียรพยายามที่ไม่หวังผลตอบแทนใดๆ การตัดกรีดลงบนผลงานจึงเป็นการทาลายเพื่อให้เกิดความว่างจากตัวตนไปสู่ความไร้ซึ่งตัวตน
Abstract
One’s adhering to something can cause the greatest misery in life especially being attached to self-existing. The idea of this self-existing is actually self-formed and leads to variety of emotions. The temper, the mind and the body altogether gradually form the idea of being alive but when putting into consideration, without any substance, it is merely the thought that we think we are existing.
The steps in creating my work are similar to the practice to understand the substance and philosophy that have been destined. It is also similar to a practice to understand the genuine teaching of Lord Buddha. The way I create my work is to set consciousness and concentration by slitting and cutting on the portrait of myself which is considered to be the unconditional action of effort and attempt. This action is therefore to destroy and create the emptiness which will lead to the stage of naught.