การเปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพระดับมหกายวิภาคภายหลังการตายของหนูแรทภายใต้สภาพแวดล้อมห้องเลี้ยงสัตว์ทดลอง
คำสำคัญ:
การเปลี่ยนแปลงภายหลังการตาย , การประมาณระยะเวลาการตาย , การเปลี่ยนแปลงพยาธิสภาพระดับมหกายวิภาค , การเปลี่ยนแปลงของตาภายหลังการตายบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพระดับมหกายวิภาคภายหลังการตายของหนูแรท ภายใต้สภาพแวดล้อมห้องเลี้ยงสัตว์ทดลอง ซึ่งการศึกษานี้จะเป็นประโยชน์แก่สัตวแพทย์และนักวิจัย ในการผ่าชันสูตรซากของหนูแรทในโคโลนีหรืองานวิจัย เพื่อช่วยในการวินิจฉัยหาสาเหตุการตายของสัตว์ การศึกษานี้ใช้หนูแรทสุขภาพดี น้ำหนัก 190-230 กรัม จำนวน 36 ตัว สัตว์แต่ละตัวถูกแยกเลี้ยงเดี่ยวในกรงภายใต้ห้องเลี้ยงสัตว์ทดลองของศูนย์สัตว์ทดลองแห่งชาติ มหาวิทยาลัยมหิดล ที่มีการควบคุมสภาพแวดล้อม หลังจากการุณยฆาตนำสัตว์ไปไว้ในกรงเดิมในท่านอนคว่ำ (ventral recumbency) การศึกษานี้มุ่งเน้นศึกษาในเรื่องการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพระดับมหกายวิภาคของหนูแรท ประเมิน Ocular changes ที่ 0, 1, 2, 4, 6, 8, 12, 18, 24, 36 และ 48 ชั่วโมงภายหลังการตาย และการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพจากการสังเกตและการผ่าชันสูตรซากอวัยวะภายใน ที่ 4, 8, 12, 24 และ 48 ชั่วโมงภายหลังการตาย จากการศึกษาแสดงให้เห็นว่าซากมีการเปลี่ยนแปลงแตกต่างกันในแต่ละช่วงเวลาที่ต่างกัน การเปลี่ยนแปลงของตาพบได้ที่ชั่วโมงที่ 0-4 ต่อเนื่องไปจนพบ sunken eyes ที่ 24 ชั่วโมงภายหลังการตาย การเปลี่ยนแปลงภายนอกร่างกายสัตว์เริ่มพบ skin discoloration ที่ 8 ชั่วโมงภายหลังการตาย ส่วนการเปลี่ยนแปลงภายในร่างกายสัตว์จากการเกิด livor mortis ของอวัยวะภายในแสดงให้เห็นระดับ lividity สีแดงถึงม่วง และเข้มขึ้นตามเวลาที่เพิ่มขึ้นโดยแตกต่างกันในสัตว์แต่ละตัว ซึ่งจะสามารถเห็นได้ชัดเจนในตับและม้าม สำหรับ Decomposition ของอวัยวะภายในพบในระดับที่แตกต่างกันไป ผลการศึกษานี้พบว่า ตับอ่อน ระบบทางเดินอาหาร ตับ และไทรอยด์ จะพบการเกิด autolysis เป็นอวัยวะแรกๆ และมีระดับที่รุนแรงขึ้นตามเวลาที่เพิ่มขึ้น การผ่าชันสูตรซากในชั่วโมงที่ 48 ภายหลังการตาย พบว่าอวัยวะภายในเกิดการ twisted, collapsed, soften, liquefied และ dissolution อย่างรุนแรง การศึกษาส่งผลให้เห็นว่า postmortem ocular change และ macroscopic change สามารถนำมาใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานเพื่อเปรียบเทียบแยกแยะระหว่าง postmortem และ antemortem อีกทั้งยังช่วยในการประมาณหรือเทียบเคียงหาระยะเวลาการตายของหนูแรทได้ ซึ่งจะเป็นประโยชน์ในการช่วยวิเคราะห์หาสาเหตุการตายของหนูแรทในห้องเลี้ยงสัตว์ทดลองได้
เอกสารอ้างอิง
Amendt J, Krettek R, Zehner R. Forensic entomology. Naturwissenschaften. 2004;91(2):51-65.
Balci Y, Basmak H, Kocaturk BK, Sahin A, Ozdamar K. The importance of measuring intraocular pressure using a tonometer in order to estimate the postmortem interval. Am J Forensic Med Pathol. 2010;31(2):151-5.
Brooks JW. Postmortem Changes in Animal Carcasses and Estimation of the Postmortem Interval. Vet Pathol. 2016;53(5):929-40.
Byard RW, Tsokos M. The challenges presented by decomposition. Forensic Sci Med Pathol. 2013;9(2):135-7.
Capas-Peneda S, GonÇalves-Monteiro S, Oliveira B and Duarte-Araùjo M. How do you tell how long has a mouse been dead? Rigor mortis as a tool to estimate mice time of death (TOD) in animal house facilities. 13th FELASA Congress 2016.
Cockle DL, Bell LS. The environmental variables that impact human decomposition in terrestrially exposed contexts within Canada. Sci Justice. 2017;57(2):107-17.
DiMaio VJ, DiMaio D. Forensic Pathology. New York: CRC Press; 2001.
Elliott S, Lowe P, Symonds A. The possible influence of micro-organisms and putrefaction in the production of GHB in post-mortem biological fluid. Forensic Sci Int. 2004;139(2-3):183-90.
Erlandsson M and Munro R. Estimation of the postmortem interval in beagle dogs. Sci Justice. 2007;47:150-4.
Henssge C, Madea B. Estimation of the time since death. Forensic Sci Int. 2007;165(2-3):182-4.
Krompecher T. Rigor mortis: Estimation of the time since death by evaluation of cadaveric rigidity. In: Madea B, editor. Estimation of the time since death. 3rd ed. London: CRC Press; 2016. p. 41-58.
Kumar B, Kumari V, Mahto T, Sharma A, Kumar A. Determination of Time Elapsed Since Death from the Status of Transparency of Cornea in Ranchi in Different Weathers. J Indian Acad Forensic Med. 2012;34(4):336-8.
Lee Goff M. Early post-mortem changes and stages of decomposition in exposed cadavers. Exp Appl Acarol. 2009;49(1-2):21-36.
Lew E, Matshes E. Postmortem changes. In: Dolinak D, Matshes E, Lew E, editors. Forensic Pathology: Principles and Practice. NewYork: Elsevier/ Academic Press; 2005. p. 527-54.
Lowe AC, Beresford DV, Carter DO, Gaspari F, O'Brien RC, Stuart BH, et al. The effect of soil texture on the degradation of textiles associated with buried bodies. Forensic Sci Int. 2013;231(1-3):331-9.
Megyesi MS, Nawrocki SP, Haskell NH. Using accumulated degree-days to estimate the postmortem interval from decomposed human remains. J Forensic Sci. 2005;50(3):618-26.
Merck M, Miller DM. Postmortem changes and the postmortem interval. In: Merck M, editor. Veterinary Forensics: Animal Cruelty Investigations 2nd ed. Ames, IA: John Wiley; 2013. p. 255-71.
Munro R, Munro HM. Animal abuse and Unlawful killing: forensic veterinary pathology. Philadelphia: Saunders/Elsevier. 2008.
Munro R, Munro HM. Some challenges in forensic veterinary pathology: a review. J Comp Pathol. 2013;149(1):57-73.
Perper JA. Time of death and changes after death, Part 1: Anatomical considerations. In: Spitz WU, Spitz DJ, editors. Medicolegal investigation of death. Guidelines for the application of pathology to crime investigation, 4th ed, Springfield: Charles C. Thomas Publisher, Ltd; 2006. p. 87-127.
Poloz YO, O’Day DH. Determining time of death: temperature-dependent postmortem changes in calcineurin A, MARCKS, CaMKII, and protein phosphatase 2A in mouse. Int J Legal Med. 2009;123(4):305-14.
Pounder D. Time of Death. Lecture notes for Forensic Medicine Course, Department of Forensic Medicine, University of Dundee, Dundee, Scotland. 2011.
Salam HA, Shaat EA, Aziz MM, MoneimSheta AA, Hussein H. Estimation of postmortem interval using thanatochemistry and postmortem changes. Alexandria J. Med. 2012;48:335-44.
Shedge R, Krishan K, Warrier V, Kanchan T. Postmortem Changes. StatPearls. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing Copyright? 2021, StatPearls Publishing LLC.; 2021.
Simmons T, Cross PA. Forensic Taphonomy. In: Siegel JA, Saukko PJ, Houck MM, editors. Encyclopedia of Forensic Sciences. 2nd ed. Waltham: Academic Press; 2013:12-7.
Sutherland A, Myburgh J, Steyn M, Becker PJ. The effect of body size on the rate of decomposition in a temperate region of South Africa. Forensic Sci Int. 2013;231(1-3):257-62.
Syabani DM, Eliyani H, Suharsono S, Rantam FA, Ma'ruf A. Postmortem Interval Estimation Time from Algormortis Temperature of Rats Expressed by MARS Model Approach. KnE Life Sci. 2017:3(6): 404-12.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 คณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสาร Journal of Applied Animal Science ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร Journal of Applied Animal Science ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร Journal of Applied Animal Science หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสาร Journal of Applied Animal Science ก่อนเท่านั้น
