ผลของการฝึกเสริมด้วยความเร็วอดทนที่มีต่อความสามารถด้านแอโรบิกและแอนแอโรบิกในนักกีฬาฟุตบอลชายระดับมหาวิทยาลัย

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์การวิจัย เพื่อศึกษาผลของการฝึกเสริมด้วยความเร็วอดทนที่มีต่อสมรรถภาพด้านแอโรบิกในนักกีฬาฟุตบอลชายระดับมหาวิทยาลัย

วิธีการดำเนินการวิจัย กลุ่มตัวอย่างเป็นนักฟุตบอล ชายของมหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา จำนวน 32 คน อายุระหว่าง 18-22 ปี ได้จากการสุ่มแบบจำเพาะเจาะจง (Purposive sampling) โดยแบ่งเป็น 2 กลุ่มๆละ 16 คนเท่ากัน ด้วยวิธีการจับคู่ (Matched pair) โดยใช้สมรรถภาพการใช้ออกซิเจนสูงสุด (Maximal oxygen uptake, VO2max) เป็นเกณฑ์กลุ่มทดลอง ทำการฝึกเสริมด้วยโปรแกรมฝึกความเร็วอดทน (Speed endurance training, SET) ประกอบด้วย การวิ่งไป-กลับระยะทาง 20 เมตร ด้วยความเร็วสูงสุดต่อเนื่องเป็นเวลา 30 วินาที แล้วหยุดพัก 180 วินาที นับเป็นหนึ่งเที่ยว ฝึกทั้งหมด 6 เที่ยว สัปดาห์ละ 2 วัน เป็นเวลา 6 สัปดาห์ ร่วมกับการฝึกซ้อมตามปกติ ขณะที่กลุ่มควบคุมทำ การฝึกซ้อมฟุตบอลตามปกติ เพียงอย่างเดียว ก่อนและหลังการฝึก 6 สัปดาห์ ทำการทดสอบสมรรถภาพด้านแอโรบิกโดยใช้โปรแกรม Yo-YoIR1 ความสามารถในการวิ่งด้วยความเร็วสูงซ้ำๆด้วยแบบทดสอบ Running Anaerobic Sprint Test (RAST) และวัดความเข้มข้นของแลคเตทในเลือด ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การทดสอบค่าที กำหนด ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ .05

ผลการวิจัย ก่อนการฝึก กลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม มีค่าเฉลี่ยของอายุ น้ำหนัก ส่วนสูง และ VO2 max ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 หลังการฝึกสัปดาห์ที่ 6 พบว่า กลุ่มทดลองมีความสามารถในการวิ่งสะสมระยะทางความสามารถในการวิ่งด้วยความเร็วสูงซ้ำๆ ได้แก่ ระยะเวลาในการวิ่งระยะ 35 เมตร และความทนทานต่อการล้าแตกต่างจากก่อนการฝึก และกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 นอกจากนี้ยังพบว่า กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยความเข้มข้นของแลคเตทในเลือดหลังการทดสอบ Yo-YoIR1 ลดลงอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 หลังการฝึกสัปดาห์ที่ 6

สรุปผลการวิจัย การฝึกเสริมด้วยโปรแกรมฝึกความเร็วอดทน เป็นเวลา 6 สัปดาห์ สามารถช่วยพัฒนาสมรรถภาพด้านแอโรบิก และแอนแอโรบิกในนักกีฬาฟุตบอลชายระดับมหาวิทยาลัยได้ ดังนั้น จึงสามารถนำโปรแกรมการฝึกนี้ไปประยุกต์ใช้ร่วมกับการฝึกซ้อมปกติของนักกีฬาฟุตบอลได้