ผลการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มตามแนวทฤษฎีเกสตัลท์ต่อความสุข ของนักศึกษาพยาบาล

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ผลการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มตามแนวทฤษฎีเกสตัลท์ต่อความสุขของนักศึกษาพยาบาล  ประชากรคือนักศึกษาพยาบาลที่มีคะแนนความสุขต่ำกว่าเปอร์เซ็นไทล์ที่  25  จำนวน  16  คน  และใช้วิธีการสุ่มอย่างง่ายโดยการจับฉลากเป็นรายบุคคลเพื่อคัดเลือกสมาชิกเข้ากลุ่มทดลองจำนวน 8 คน และกลุ่มควบคุมจำนวน 8 คน  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ  แบบวัดความสุขและโปรแกรมการให้คำปรึกษาแบบกลุ่มตามแนวทฤษฎีเกสตัลท์ต่อความสุขของนักศึกษาพยาบาล  การเก็บข้อมูลแบ่งออกเป็น  3  ระยะ  คือ ระยะก่อนการทดลอง ระยะหลังการทดลอง และระยะติดตามผล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำประเภทหนึ่งตัวแปรระหว่างกลุ่มและหนึ่งตัวแปรภายในกลุ่ม และทดสอบความแตกต่างระหว่างกลุ่มโดยวิธีการทดสอบแบบบอนเฟอร์โรนี่

                  ผลการวิจัยพบว่า  มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างวิธีการทดลองกับระยะเวลาของการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95 นักศึกษาพยาบาลกลุ่มทดลองมีความสุขในระยะหลังการทดลอง  และระยะติดตามผลการทดลองสูงกว่านักศึกษาพยาบาลกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95 และนักศึกษาพยาบาลกลุ่มทดลองมีความสุขในระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผลการทดลองสูงกว่าระยะก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95