ผลของโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพช่องปากต่อพฤติกรรมการป้องกัน โรคฟันผุของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ในจังหวัดตรัง
คำสำคัญ:
โปรแกรมส่งเสริมสุขภาพช่องปาก, พฤติกรรมการป้องกันโรคฟันผุ, นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6บทคัดย่อ
การวิจัยกึ่งทดลองนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพช่องปากต่อพฤติกรรม
การป้องกันโรคฟันผุของนักเรียน กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนในเขตเทศบาลนครตรัง อำเภอ
เมือง จังหวัดตรัง จำนวน 42 คน จับฉลากเข้ากลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมด้วยวิธีจับคู่ แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่ม
ควบคุม กลุ่มละ 21 คน เครื่องมือที่ใช้ในการทดลอง คือ โปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพช่องปาก ใช้ระยะเวลาดำเนินการ
2 สัปดาห์ ๆ ละ 60 นาที เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลประกอบด้วยแบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคลและแบบสอบถาม
พฤติกรรมการป้องกันโรคฟันผุ ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .86 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและการทดสอบค่าที
ผลการวิจัยพบว่า ภายหลังได้รับโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพช่องปากนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ใน
กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยคะแนนพฤติกรรมการป้องกันโรคฟันผุมากกว่าก่อนได้รับโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพช่องปาก
อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และภายหลังการได้รับโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพช่องปาก นักเรียนชั้นประถม
ศึกษาปีที่ 6 ในกลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยคะแนนพฤติกรรมการป้องกันโรคฟันผุมากกว่ากลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
ที่ระดับ .05 ผลการวิจัยมีข้อเสนอแนะว่า พยาบาลอนามัยโรงเรียน ครูประจำชั้นและผู้อำนวยการโรงเรียนในเขตเทศบาล
นครตรัง ควรนำโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพช่องปากไปใช้เพื่อให้นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 มีพฤติกรรมการป้องกัน
โรคฟันผุอย่างเหมาะสมและต่อเนื่อง
References
control. New York: W.H. Freeman.
Buathong, C., Promsiripaiboon, Y., & Vatchalavivat,
A. (2015). The effects of oral health
promotion program on dental caries
prevention behaviors of grade six students
at Ban Banghean school at Plaipraya district,
Krabi Province. Journal of Community
Health Development Khon Kaen
University, 3(2), 293-306. [In Thai]
Department of Health. (2017). Oral health survey
results report country Level No. 8. Retrieved
from http://www.anamai.moph.go.th/ewt.
[In Thai]
Division of Dental Public Health (2017). Trang
Provincial Health Offce. Performance of
Do Annual report. 2017. Retrieved from
http://dental2.anamai.moph.go.th/
ewtadmin/ewt/dental/ewt_dl_link.php?
nid=1691&flename=st [ In Thai ]
Jarintana, P. (2019). The effects of ability
promoting program for caregivers of
school-age children with epilepsy using CAI
on knowledge, perceived self- effcacy, and
outcome expectancy. The Journal of
Faculty of Nursing Burapha University, 27(1),
13-22. [In Thai]
Oral surveys, 12-year-old children, provincial
public health offces in health zones 12.
(2016) Retrieved from http://dental2.
anamai.moph.go.th/ewtadmin/ewt/dental/
main.php?flena me=stat
Pantaewan, P. (2017). Self-effcacy theory and
smoking cessation. Journal of The Royal
Thai Army Nurses, 18(3), 35-43. [In Thai]
Phuangthong, K. (2013). Oral and dental diseases.
Bangkok: Amarin Health Publishing. [In Thai]
Rosphirom, S., Malarat, A., & Tapchaisri, C. (2013).
The effectiveness of a dental health
education program applying self-effcacy
theory on dental health behavior of
prathomsuksa 4 students in Muang district,
Nakhon Pathom province. Journal of
Faculty of Physical Education, 16(1),
145-157. [In Thai]
Srisathitnarakur, B. (2007). Research methods in
nursing (4th ed.). Bangkok: U & I Inter Media.
[in Thai]
Thimayom, P. (2012). The Effect of Self-effcacy
program on self-care behavior of hemiparesis
patients). Journal of Behavioral Science
for Development, 4(1), 63-74. [In Thai]
Waeyusoh, N. (2014). Effectiveness of self-effcacy
in oral health care based on Muslim’s faith
among junior high school students, Narathiwat
province. Journal of Public Health and
Development, 12(1), 53-74. [In Thai]
Wangtapane, P. (2016). Development of dental
health behavior by self-effcacy theory and
social support application for dental caries
prevention among children grade 4-6
primary school, WangYang district, Nakhon
Phanom province. Research and
Development Health System Journal, 9(3),
1-10. [In Thai]
