ผลของโปรแกรมการส่งเสริมการบริโภคผักผลไม้ต่อความรู้ พฤติกรรมและปริมาณการบริโภคผักผลไม้ และภาวะโภชนาการของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาตอนปลายโรงเรียนสังกัดสำนักการศึกษาพื้นฐาน กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

          การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการส่งเสริมการบริโภคผักผลไม้ต่อความรู้ พฤติกรรมและปริมาณการบริโภคผักผลไม้ และภาวะโภชนาการของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 และปีที่ 5 ของโรงเรียนสังกัดสำนักการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในกรุงเทพมหานคร จำนวน 2 โรงเรียน เลือกกลุ่มตัวอย่างโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้น จำนวน 170 คน กลุ่มตัวอย่างได้รับการส่งเสริมการบริโภคอาหารและภาวะโภชนาการตามปกติร่วมกับโปรแกรมการส่งเสริมการบริโภคผักผลไม้ เป็นเวลา 12 สัปดาห์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วยแบบบันทึกข้อมูลทั่วไปของผู้ปกครองและนักเรียน แบบสอบถามความรู้การบริโภคผักผลไม้ แบบสอบถามพฤติกรรมการบริโภคผักผลไม้ แบบบันทึกปริมาณการบริโภคผักผลไม้ของนักเรียน โปรแกรมคำนวณโภชนาการ เก็บข้อมูลก่อนและหลังสิ้นสุดโปรแกรม 1 เดือน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา paired t-test, Wilcoxon Signed-rank Test, McNemar Bowker-Test
          ผลการวิจัยพบว่า ภายหลังเข้าร่วมโปรแกรมการส่งเสริมการบริโภคผักผลไม้ นักเรียนกลุ่มตัวอย่างมีคะแนนความรู้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) ส่วนพฤติกรรมการบริโภคผักผลไม้และปริมาณการบริโภคผักผลไม้
ไม่แตกต่างจากก่อนเข้าร่วมโปรแกรม (p >.05) และสัดส่วนนักเรียนที่มีภาวะโภชนาการเกิน/อ้วนไม่แตกต่างจากก่อนเข้าร่วมโปรแกรมฯ (p > .05) ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า โปรแกรมการส่งเสริมการบริโภคผักผลไม้ช่วยให้นักเรียนมีความรู้เกี่ยวกับการรับประทานผักผลไม้มากขึ้น ดังนั้นโรงเรียนควรจัดโปรแกรมการบริโภคผักผลไม้แก่นักเรียนอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้นักเรียนเกิดความตระหนักถึงความสำคัญของการบริโภคผักผลไม้ และมีการติดตามประเมินพฤติกรรมการบริโภคและภาวะโภชนาการเป็นระยะ