ผลของโปรแกรมการพยาบาลเพื่อการฟื้นฟูสภาพผู้สูงอายุหลังผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียม ต่อความสามารถในการเคลื่อนไหวข้อเข่า

บทคัดย่อ

     การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่ม มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการพยาบาลเพื่อการฟื้นฟูสภาพผู้สูงอายุหลังผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียมต่อความสามารถในการเคลื่อนไหวข้อเข่า กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้สูงอายุที่ได้รับการวินิจฉัยจากแพทย์ว่าเป็นโรคข้อเข่าเสื่อม และมีแผนการรักษาโดยการผ่าตัด เปลี่ยนข้อเข่าเทียมแบบทั้งหมดที่มีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่กำหนด จำนวน 34 คน ผู้สูงอายุข้อเข่าเสื่อม แต่ละคนที่เข้ามารับการรักษาที่โรงพยาบาลในแต่ละวันจะเข้ามาเป็นกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีสุ่มแบบง่าย กลุ่ม 1  ได้เป็นช่วงเวลาของกลุ่มควบคุม 17 รายได้รับการดูแลตามปกติ  และ กลุ่ม 2 เป็นช่วงเวลาของกลุ่มทดลอง 17 ราย ได้รับโปรแกรมการพยาบาลเพื่อการฟื้นฟูสภาพผู้สูงอายุหลังผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียมเก็บรวบรวมข้อมูลในระยะก่อนการทดลอง และระยะหลังการทดลอง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ  แบบบันทึกข้อมูลทั่วไป และเครื่องมือวัดมุมข้อเข่า วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา และสถิติการทดสอบค่าที

     ผลการวิจัย พบว่าคะแนนเฉลี่ยความสามารถในการเคลื่อนไหวข้อเข่าในกลุ่มทดลองระยะหลังการทดลองมากกว่าระยะก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <.01) และคะแนนเฉลี่ยความสามารถในการเคลื่อนไหวข้อเข่าระยะหลังการทดลองในกลุ่มทดลองมากกว่ากลุ่มควมคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p<.01)  จากผลการวิจัยมีข้อเสนอแนะว่า พยาบาลที่ปฏิบัติงานประจำหอผู้ป่วยออร์โธปิดิกส์ สามารถนำโปรแกรมการพยาบาลนี้ไปประยุกต์ใช้เพื่อเพิ่มความสามารถในการเคลื่อนไหว ข้อเข่าในผู้สูงอายุหลังผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่าเทียมได้ เพื่อทำให้ผู้สูงอายุมีความสามารถในการเคลื่อนไหวข้อเข่ามากขึ้น