A Model for Environmental Education to Reduce the use of Chemical of Farmers Growing Lentinus olychrous Lev. Kalasin Province
Keywords:
Farmers Chemical Lentinus polychrous levAbstract
This research aimed to created and developed a model for environmental education to reduce
the use of chemical of farmers growing lentinus polychrous lev in Kalasin Province. Using research and
development method. The population and sample were household or represented householders 15 years
purposive sampling who voluntarily participated. Research measures were questionnaires, interviews
and focus group. Data were analyzed by percentage, mean, standard deviation and paired t-test.
As a result the process to reduce the use of chemicals of farmers growing lentinus polychrous
lev have two stages: 1. analysis of normal and common, 2. operating processes with the continued
cooperation of farmers growing lentinus polychrous lev locally continued: 1) awareness campaign,
2) workshop for substitutes and lentinus polychrous lev to secure, 3) study in lentinus polychrous lev
samples and operating, 4) as groups grow lentinus polychrous lev sustainability, 5) building
partnerships among community organizations of farmers growing lentinus polychrous. The comparison
of knowledge, attitude, behavior and enzyme cholinesterase in blood before and after using the
model 3 months, the difference was significant at .05 level. And random chemicals group organophosphate
and carbamate in lentinus polychrous lev. after using the model 3 months of 30 samples not found
pesticide residues in samples. The process is suitable for the area, it is important to contribute
to the development of the environment, to reduce the use of chemicals for farmers.
References
freshwater characid fish Matrinxa. Comp BiochemPhysiol C ToxicolPharmacol. 2009;149(1):
40-9.
2. สุรางค์ พรมสุวรรณ และคณะ. สิ่งแวดล้อมเพื่อการดำรงชีวิต. อยุธยา: โครงการพัฒนาตำรามหาวิทยาลัย
ราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์; 2552.
3. วินัย วีระวัฒนานนท์. สิ่งแวดล้อมศึกษา : การศึกษาเพื่อการปฏิรูปการเรียนรู้และการพัฒนาที่ยั่งยืน.
มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม; 2550.
4. BryconCephalus (Genther,1869) Exposed to Organophosphate Insecticide Folisuper600 BR®
(methyl parathion).Comparative Biochemistry and Physiology, Part 2009; C.149: 44-49.
5. สมศรี ภูแพง. กระบวนการมีส่วนร่วมในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้สารเคมีกำจัดศัตรูพืชในการ
ปลูกเห็ดกระด้างของเกษตรกร ตำบลโนนสะอาด อำเภอห้วยเม็ก จังหวัดกาฬสินธุ์. วิทยานิพนธ์
สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาอนามัยสิ่งแวดล้อม. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ;
2553.
6. จักราวุฒิ วงษ์ภักดี. บริบทชุมชน สภาพการปลูกเห็ดบด ความรู้ เจตคติ พฤติกรรมการใช้สารเคมีและระดับ
เอ็นไซม์โคลีนเอสเตอเรสในเลือดของเกษตรกรผู้ปลูกเห็ดบด ตำบลโนนสูง อำเภอยางตลาด จังหวัด
กาฬสินธุ์ วิทยานิพนธ์ ปร.ด สาขาวิชาอนามัยสิ่งแวดล้อมมหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์
ในพระบรมราชูปถัมภ์; 2556)
7. กระทรวงสาธารณสุข. การสาธารณสุขไทย 2544-2547. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์องค์การทหารผ่านศึก, 2549.
8. สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดกาฬสินธุ์.รายงานการสำรวจสุขภาวะประชาชนกาฬสินธุ์; 2554
9. Elliot W. Eisner. Educational Connoisseurshipand CriticismTheir Form and Functions in Educational
Evaluation. Evaluation Models 1983; 6: 335-347.
10. Sanzidur Rahman. Farm-level pesticide use in Bangladesh: determinants and awareness. Agriculture,
Ecosystems & Environment 2003; 95(1): 241–252.
11. อคินร พีพัฒน์. การมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาชนบทในสภาพสังคม และวัฒนธรรมไทย. กรุงเทพมหานคร:
ศักดิ์โสภาการพิมพ์;2527.
12. สม นาสอ้านและคณะ. คู่มือการพัฒนาชุมชนอยู่เย็นเป็นสุข. กาฬสินธุ์ : กาฬสินธุ์โรงพิมพ์; 2550.
13. Krejcie, Morgan. Determining sample size for research activities; 1970.
14. วรรณี แกมเกตุ. วิธีวิทยาการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์
แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2551 วรรณี แกมเกตุ, 2551 หน้า 283.
15. ทวีชัย แป้นสันเทียะ. การประเมินอันตรายด้วยตนเองร่วมกับการให้ความรู้ในการป้องกันอันตรายจากการ
ใช้สารเคมีกำจัดศัตรูพืชของเกษตรกรปลูกแตงร้าน อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ปริญญา
สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาอนามัยสิ่งแวดล้อม.ขอนแก่น : มหาวิทยาลัยขอนแก่น ;2550.
16. ปานชีวา ณ หนองคาย. การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม เพื่อปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพ
ผู้สูงอายุ ในจังหวัดอุดรธานี. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาสิ่งแวดล้อมศึกษา. มหาสารคาม :
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ; 2551.
17. ธวัชชัย ไตรทิพย์.การพัฒนารูปแบบการฝึกอบรมผู้นำสิ่งแวดล้อมชุมชนในการอนุรักษ์ทรัพยากรป่าไม้
ตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. วิทยานิพนธ์ ปร.ด. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ; 2551
18. ธีรพัฒน์ สุทธิประภา. กระบวนการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมในการลดผลกระทบต่อสุขภาพและสิ่งแวดล้อม
จากการใช้สารเคมีและการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการใช้สารเคมี. วิทยานิพนธ์ ปร.ด.มหาสารคาม:
มหาวิทยาลัยมหาสารคาม; 2550.
19. เจริญพงษ์ กังแฮ. ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อระดับสารเคมีป้องกันกำจัดศัตรูพืชที่ตกค้างในเลือดเกษตรกร อำเภอ
แม่วาง จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาส่งเสริมการเกษตร. เชียงใหม่:
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่;2544
20. คำเติม นระศรี.การมีส่วนร่วมแก้ไขปัญหาการใช้สารเคมีกำจัดศัตรูพืชของเกษตรกร ผู้เพาะปลูกเห็ด อำเภอ
ห้วยเม็ก จังหวัดกาฬสินธุ์. วิทยานิพนธ์ปริญญาสาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาอนามัย
สิ่งแวดล้อม. ขอนแก่น : มหาวิทยาลัยขอนแก่น ; 2546.
21. กมลฉัตร์ บุศยารัศมี. การพัฒนารูปแบบชุมชนอยู่เย็นเป็นสุขทางสุขภาพ กรณีศึกษาอำเภอทัพทัน จังหวัด
อุทัยธานี. ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาพัฒนาสังคม. พิษณุโลก : มหาวิทยาลัยนเรศวร ; 2552.
22. ชาญชัยณรงค์ ทรงคาศรี. การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมในการดำเนินชีวิตตาม ปรัชญา
เศรษฐกิจพอเพียงโดยใช้หลักการทางสิ่งแวดล้อมศึกษา. วิทยานิพนธ์ ปร.ด. มหาสารคาม : มหาวิทยาลัย
มหาสารคาม ; 2552.
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารวิชาการสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 9 จังหวัดนครราชสีมา ถือว่าเป็น
ลิขสิทธิ์ สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 9 จังหวัดนครราชสีมา