Relationship between Age Groups and Self-Care Behaviors of Suspected Rabies Exposed in Northern of Thailand

Authors

  • นภักสรณ์ บงจภร The Office of Disease Prevention and Control 1st Chiang Mai
  • นารถลดา ขันธิกุล The Office of Disease Prevention and Control 1st Chiang Mai
  • สุรเชษฐ์ อรุโณทอง The Office of Disease Prevention and Control 1st Chiang Mai

Keywords:

Self-care behavior, Rabies, Contact, Northern, Thailand, Northern, Thailand

Abstract

The purpose of this study was to determine the relationship between age groups and self-care behaviors of
suspected rabies exposed persons in 8 Northern Provinces. The data information was collected by using the secondary
data from the rabies contact database reporting system (Report.36) Online of the Department of Disease Control in
the year 2017. The statistical analyses processed characteristics of variables, relationships and comparisons between
variables using percentages, means, S.D., and χ2 tests. Results of the study found, there were 28,663persons exposed to suspected rabies, the majority was female (52.61%), aged more than 25 years old
(66.18%), the average aged 38 years (S.D. = 24.0). Most of them were Thai (97.25%). The occupations
were students, housewives, and priests (36.07%), followed by agriculture (28.61%). The suspected animals
were dogs 73.30. The wounds caused by biting were 45.07% and torn with bleeding 93.77%. The results
of Report.36 found a similar contact rate every month. Most of the respondents had a history of not having
vaccinated or were vaccinated less than 3 doses 89.77%received complete 4-5 doses with a booster dose
44.21%, and did not received RIG injection 80.59%. It was found that the age group had a relationship
with the behavior of an intentional cause such as teasing the animals (violate witchcraft 5 y.) Behaviors of
non-washing the wound and behavior of non-disinfectant uses, had statistical significant different at the
level of 0.05. However, age groups did not correlate with the other behavior which composed of choosing
water/soap/ detergents /an alcoholic iodine solution to disinfect the wounds before going to the hospital.
Therfore, Health education and promotion should be focused on communicating risk about witchcraft 5 to
avoid dog bites especially in children aged under 10 years. A programs to educate the public, teachers, parents
about self-care and children in the administration to be cleansed and treated the wound with disinfectant
after contact before going to the hospital. The complete course of vaccination is needed for every case. To
provide effective rabies prevention and to decrease the risk of death from rabies.

References

1. สุเมธ องค์วรรณดี, ประวิทย์ ชุมเกษียร, นราทิพย์ ชุติวงศ์, วิโรจน์ ตั้งเจริญเสถียร.ต้นทุน- ผลได้ของ
การควบคุมโรคพิษสุนัขบ้าในประเทศไทยโดยเน้นการควบคุมในสุนัข.วารสารวิชาการสาธารณสุข2546;12
(6):937-948.
2. กรมควบคุมโรคกระทรวงสาธารณสุข. โครงการสัตว์ปลอดโรค คนปลอดภัยจากโรคพิษสุนัขบ้าใน
พระปณิธานฯ. สำนักโรคติดต่อทั่วไป (เอกสารประกอบการประชุม), 2561.
3. กรมปศุสัตว์. ระบบสารสนเทศเพื่อการเฝ้าระวังโรคพิษสุนัขบ้า (Thai Rabies Net). เข้าถึงเมื่อวันที่ 1
มีนาคม 2561]. เข้าถึงได้จาก/http://www.thairabies.net/trn/#
4. ดลฤทัย ศรีทะ, ทิโสพร พันธวงศ์, กอบกนก กสิศิลป์, ภากร สุขเกษม, ณัฐนันท์ สิงหพันธ์ และไอลดา ดำด้วง.
สภาวะภูมิคุ้มกันต่อโรคพิษสุนัขบ้าในเขตตำบลบางพระด้วยวิธี ELISA. วารสารวิจัยมหาวิทยา
ลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก 2558;8(1):86-90.
5. กรมควบคุมโรคกระทรวงสาธารณสุข. แนวทางเวชปฏิบัติโรคพิษสุนัขบ้าและคำถามที่พบบ่อย, พิมพ์
ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด, 2559.
6. กรมควบคุมโรค. ระบบรายงานฐานข้อมูลผู้สัมผัสโรคพิษสุนัขบ้า ร.36 ออนไลน์ [ออนไลน์]. 2561
เข้าถึงเมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2561]. เข้าถึงได้จาก http://r36.ddc.moph.go.th/r36 /com.
7. พันธนีย์ ธิติชัย. สรุปรายงานการเฝ้าระวังโรคประจำปี 2555 สำนักระบาดวิทยา[เอกสารเรียบเรียง]. 2555
[เข้าถึงเมื่อวันที่ 9 มีนาคม 2562]. เข้าถึงได้จาก / http://boe.moph.go.th หน้า 74.
8. สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 1 เชียงใหม่. ระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์(Geographic Information
System-GIS.) เพื่อการเฝ้าระวังควบคุมโรค (รง.506) [เข้าถึงเมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2561]. เข้าถึงได้จาก
/http://1.10.141.27:8010/dpc10/r506_week/zone.php
9. สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 1 เชียงใหม่. รายงานผู้สัมผัสโรคพิษสุนัขบ้าจากระบบฐานข้อมูล
สารสนเทศโรงพยาบาล(HIS) 2556-2560 จาก 8 จังหวัดภาคเหนือ [เอกสารรับการตรวจ
ราชการสำนัก นายกรัฐมนตรี]. เชียงใหม่ : สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 1 เชียงใหม่, 2560.
10. สำ นักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 1 เชียงใหม่. งบประมาณจัดซื้อวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้า
ย้อนหลัง 2558-2560 จาก 8 จังหวัดภาคเหนือ [เอกสารรับการตรวจราชการสำนักนายกรัฐมนตรี].
เชียงใหม่: สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 1 เชียงใหม่, 2560.
11. ศูนย์กฎหมาย กรมควบคุมโรคกระทรวงสาธารณสุข. พระราชบัญญัติโรคติดต่อ พ.ศ.2558.
พิมพ์ครั้งที่ 1.กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2559
12. อรนาถ วัฒนวงษ์, รัตนา ธีระวัฒน์. การศึกษารูปแบบการอบรมเจ้าของสุนัขเพื่อลดการถูกกัดใน
ประชาชน.สำนักโรคติดต่อทั่วไป กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข, 2529. [เข้าถึงเมื่อวันที่ 31
มีนาคม 2561]. เข้าถึงได้จาก http://irem2.ddc.moph.go.th/researches?page=47
13. กลุ่มระบาดวิทยาและข่าวกรอง สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 1 เชียงใหม่. รายงานการเฝ้าระวัง
ทางระบาดวิทยา ภาคเหนือตอนบน; 28(4): เมษายน 2560.
14. อาริยะ สัจจาวัฒนา, สุรชัย ศิลาวรรณ และบำเพ็ญ เกงขุนทด. ลักษณะทางวิทยาการระบาดของผู้สัมผัส
โรคพิษสุนัขบ้าในเขต 5 ภาตะวันออกเฉียงเหนือ. สำนักงานควบคุมโรคติดต่อเขต 5 นครราชสีมา. 2538.
เข้าถึงเมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2561]. เข้าถึงได้จาก http://irem2.ddc.moph.go.th/researches?page=47
15. สุรชัย ศิลาวรรณ, เฉลิมพร เทพหัสดิน ณ อยุธยา, ธนเดช สัจจวัฒนา, พงษ์พิษณุ ศรีธรรมานุสาร,
จันทรา กฤษณะสุวรรณ. การสำรวจการป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าและความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหลังถูกกัด
ของประชากรในพื้นที่เขตตรวจราชการที่ 13. สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 9 นครราชสีมา.2551.
เข้าถึงเมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2561]. เข้าถึงได้จาก odpc9.ddc.moph.go.th/Research/research2551.doc
16. กรมควบคุมโรคกระทรวงสาธารณสุข. คู่มือประชาชนกำ จัดโรคพิษสุนัขบ้า. พิมพ์ครั้งที่ 1.
กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก, 2555.
17. วรรณวิมล สุรินทร์ศักดิ์, กาญจนา อํ่าอินทร์, ประวิทย์คำนึง, เอกรินทร์ วัฒนพลาชยกูร. พฤติกรรม
การป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าของประชาชนในพื้นที่ชายแดนจังหวัดสระแก้ว.รายงานการเฝ้าระวังทาง
ระบาดวิทยาประจำสัปดาห์ สำนักระบาดวิทยา กรมควบคมโรค กระทรวงสาธารณสุข,2559;47
(34): 2 กันยายน 2559.
18. ผาณิต แต่งเกลี้ยง. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการฉีดวัคซีนไม่ครบตามนัดของผู้สัมผัสโรคพิษสุนัข
บ้า.โรงพยาบาลพรหมคีรี. 2557. เข้าถึงเมื่อวันที่ 31 มีนาคม 2561]. เข้าถึงได้จาก / https://www.prom
kiri.go.th/detail.php?id=129.
19. ศศินิภา ปินทอง. การดูแลรักษาผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บจากสัตว์ที่สามารถเป็นพาหะนำโรคพิษสุนัขบ้า
ที่มารับการรักษาที่สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินีปีพ.ศ.2556-2558[วิทยานิพนธ์ {วว.}
แพทย สภา].กรุงเทพฯ :สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี; 2560.

Downloads

Published

2020-01-30

How to Cite

บงจภร น., ขันธิกุล น., & อรุโณทอง ส. (2020). Relationship between Age Groups and Self-Care Behaviors of Suspected Rabies Exposed in Northern of Thailand. The Office of Disease Prevention and Control 9th Nakhon Ratchasima Journal, 26(1), 36–46. Retrieved from https://he02.tci-thaijo.org/index.php/ODPC9/article/view/239239