Effects of a motivational interviewing program to reduced systolic and blood glucose levels for type 2 Diabetes Mellitus patients
Keywords:
Motivational interview, Systolic, Blood glucose, Type 2 diabeticAbstract
This research was a quasi-experimental study. The purpose of this study was to compare systolic and blood glucose values in type 2 diabetic patients. A total of 79 volunteers were purposively selected. The instrument was a motivational interviewing program, a record of counseling, pressure gauge, blood glucose record, and blood collection tools. Data were analyzed by descriptive statistics and repeated measure design. The results found that 1) Comparison between immediately before and after the trial, before experimenting with following 3 and 6 months showed that systolic changed to < 140 mmHg about 87.3%, 86.1%, 86.1% respectively, and decreasing by the change of level 65.8%, 72.1%, and 83.5% respectively. For blood sugar levels decreased by 86.1, 92.4, 94.9 percent, and decreasing by the change of level 65.8, 72.1, and 83.5 percent. 2) Comparison of systolic and blood sugar values between the post-test immediately and follow-up for 3 and 6 months showed that the sample group had systolic values decreased 41.8%, 51.9% respectively, and decreasing by the change of level 26.6%. The subjects had blood sugar values decreased 59.5, 60.7 percent respectively, and decreasing by the change of level 36.7, 43.0 percent respectively. Comparing the results of the follow-up period of 3 months and 6 months found that the sample groups still had systolic values decreased by 50.6 percent, and the blood sugar value decreased by 45.6 percent. 3) Comparing the first-time value with the subsequence session of the systolic values and blood sugar values and follow up period, there was a significant difference between groups of each pair. The result of this study showed the effectiveness of the motivational interviewing program.
References
2. สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. รายงานประจำปี 2560. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: อักษรกราฟฟิคแอนด์ดีไซน์, 2561.
3. เทอดศักดิ์ เดชคง. เทคนิคการให้คำปรึกษาแบบสร้างแรงจูงใจ (Motivational Counseling). กรุงเทพฯ: หมอชาวบ้าน, 2555.
4. Miller WR, Rollnick S. Motivational interviewing: Helping people change. (3rd ed). New York: Guilford Press; 2013.
5. เทอดศักดิ์ เดชคง. เทคนิคการให้คำปรึกษาแบบสร้างแรงจูงใจ. เอกสารประกอบการอบรม: การอบรมหลักสูตรเทคนิคการให้คำปรึกษาแบบสร้างแรงจูงใจรุ่นที่1-9; 2550-2559: โรงแรมอามารี แอร์พอร์ต กรุงเทพมหานคร.
6. DiClemente CC, Bellino LE, Neavins TM. Motivation for change and alcoholism treatment. [Internet]. Alcohol Res Hearth. 1999; 23(2): 86-92. [cited 2018 May 23]. Available from: https://pubs.niaaa.nih.gov/publications/arh23-2/086-92.pdf.
7. Vanbuskirk KA, Wetherell JL. Motivational interviewing with primary care populations: A systematic review and meta-analysis. J Behav Med 2014; 37(4): 768-80. DOI: 10.1007/s10865-013-9527-4.
8. Rubak S, Sandbaek A, Lauritzen T, Christensen B. Motivational interviewing; A systematic review and meta-analysis. Br J Gen Pract 2005; 55(513): 305–12.
9. Smith DE, Heckemeyer CM, Kratt PP, Mason DA. Motivational interviewing to improve adherence to a behavioral weight-control program for older obese women with NIDDM. A pilot study. Diabetes Care 1997; 20(1): 52-4.
10. Mirkarimi SK, Honarvar MR, Aryaie M, Davaji RBO, Kamran A. Effect of motivational interviewing on adherence to treatment in patients with hypertension. Quarterly of the Horizon of Medical Sciences. 2015; 21(3): 213-20. [cited 2018 May 23] Available from:https://www.researchgate.net/publication/296813101_Effect_of_Motivational_Interviewing_on_
Adherence_to_Treatment_in_Patients_with_Hypertension.
11. เสกสรรค์ จวงจันทร์, พนิดา สารกอง, สายชล นิลเนตร. การศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมการสนทนาสร้างแรงจูงใจเพื่อสนับสนุน การควบคุมความดันโลหิตของผู้ป่วยความดันโลหิตสูงที่ควบคุมระดับความดันโลหิตไม่ได้โรงพยาบาลโนนคูณ จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 10 2562; 17 (2): 37-47.
12. Racic M, Katic B, Joksimovic BN, Joksimovic VR. Impact of motivational interviewing on treatment outcomes in patients with diabetes type 2: A randomized controlled trial. J Fam Med. 2015;2(1): 1020. [cited 2018 May 23] Available from: https://austinpublishinggroup.com/family-medicine/fulltext/jfm-v2-id1020.php.
13. Veliyathumalil JB. Effectiveness of motivational interviewing-based telephone follow-up in diabetes management. [Internet]. 2017 [cited 2018 May 23]. Available from: https://sigma.nursingrepository.org/bitstream/handle/10755/623556/Veliyathumalil_J_ DNP_Capstone.pdf?sequence=6&isAllowed=y.
14. Sjöling M, Lundberg K, Englund E, Westman A. Effectiveness of motivational interviewing and physical activity on prescription on leisure exercise time in subjects suffering from mild to moderate hypertension. BMC Res Notes. 2011;12(4):352. DOI: 10.1186/1756-0500-4-352. [cited 2018 May 23] Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21906404.
15. Brown SA, García AA, Brown A, Becke BJ, Conn VS, Ramírez G, et al. Biobehavioral determinants of glycemic control in type 2 diabetes: A systematic review and meta-analysis. Patient Educ Couns. 2016 ;99(10):1558-67. DOI: 10.1016/j.pec.2016.03.020. cited 2018 May 29] Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5028237/.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารวิชาการสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 9 จังหวัดนครราชสีมา ถือว่าเป็น
ลิขสิทธิ์ สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 9 จังหวัดนครราชสีมา
