ผลของโปรแกรมการสนทนาแบบสร้างแรงจูงใจต่อการลดค่าซีสโตลิคและน้ำตาลในเลือด สำหรับผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบหนึ่งกลุ่มใช้รูปแบบการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำ (Repeated Measure Design) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบค่าซีสโตลิคและค่าน้ำตาลในเลือดของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 กลุ่มตัวอย่าง 79 คน เลือกแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ คือโปรแกรมการสนทนาสร้างแรงจูงใจ แบบบันทึกการให้การปรึกษา เครื่องวัดความดันโลหิต แบบบันทึกระดับน้ำตาลในเลือด เครื่องมือสำหรับเจาะเลือดวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา ผลการศึกษา 1) เปรียบเทียบระหว่าง ก่อนและหลังจบโปรแกรมทันที ก่อนโปรแกรมและติดตาม 3 เดือน และ 6 เดือน พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีค่า    ซีสโตลิค < 140 มม.ปรอท คิดเป็นร้อยละ 87.3,  86.1 และ 86.1 ตามลำดับ และลดลงอย่างเปลี่ยนระดับ 65.8,  72.1  และ 83.5  ตามลำดับ ส่วนค่าน้ำตาลในเลือดลดลงร้อยละ 86.1,  92.4  และ 94.9  ตามลำดับ และลดลงอย่างเปลี่ยนระดับร้อยละ 65.8, 72.1 และ 83.5 ตามลำดับ2) เปรียบเทียบค่าซีสโตลิคและค่าน้ำตาลในเลือดระหว่างจบโปรแกรมทันทีและติดตาม 3 เดือนและ 6 เดือน พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีค่าซีสโตลิคลดลงร้อยละ 41.8, 51.9 ตามลำดับและลดลงอย่างเปลี่ยนระดับร้อยละ 26.6 ค่าน้ำตาลในเลือดลดลงร้อยละ 59.5, 60.7 ตามลำดับ และลดลงอย่างเปลี่ยนระดับร้อยละ 36.7, 43.0 ตามลำดับ เปรียบเทียบผลช่วงติดตามผล 3 เดือนและ 6 เดือน ค่าซีสโตลิคลดลงร้อยละ 50.6 และค่าน้ำตาลในเลือดลดลงมีร้อยละ 45.6  3)เมื่อทดสอบเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยรายคู่ของระดับความดันโลหิตซีสโตลิค พบว่า ค่าเฉลี่ยในการวัดซ้ำระหว่างการทดลองทุกครั้งแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ยกเว้นระหว่างการทดลองครั้งที่ 3 หลังการทดลองเสร็จสิ้นทันที และหลังการทดลองเสร็จสิ้นเดือนที่ 3 และเดือนที่ 6 ไม่แตกต่างกัน ค่าเฉลี่ยระดับ Fasting plasma glucose ในการวัดซ้ำระหว่างการทดลองทุกครั้งแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ยกเว้นระหว่างการทดลองครั้งที่ 3 กับหลังการทดลองเสร็จสิ้นทันที และหลังการทดลองเสร็จสิ้นทันทีกับหลังการทดลองเสร็จสิ้นเดือนที่ 3 และเดือนที่ 6 ไม่แตกต่างกัน ผลการศึกษานี้แสดงถึงประสิทธิภาพของโปรแกรมการสนทนาสร้างแรงจูงใจในการช่วยควบคุมความดันโลหิตและน้ำตาลในเลือดในผู้ป่วยผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ได้