Development of a Model for Enhancing Health Literacy in Preventing Coronavirus Disease Infections Among 4th-6th Grade Students in Chumphonburi District, Surin Province
Keywords:
Model Development, Health Literacy, Coronavirus disease 2019 in schoolAbstract
This action research aimed to enhance the health literacy model for preventing coronavirus disease 2019 (COVID-19) among 4th–6th grade students in Chumphonburi District, Surin Province. The research process consisted of three phases: 1) examination of health literacy and behaviors to prevent COVID-19: The participants included 328 students in grades 4th–6th. 2) model development and Trial: The PAOR Model (Planning, Action, Observation, and Reflection) was applied. A total of 40 participants were selected using purposive sampling. 3) evaluation of the development Model and satisfaction: This involved focus group discussions, observations, and interviews. Descriptive statistics were used for quantitative data analysis, and paired t-tests were conducted for the compared mean. Content analysis was applied for qualitative data. The results indicated that the model for enhancing health literacy to prevent coronavirus disease 2019 in schools consisted of the following components: (1) personnel development: Equipping individuals with performance readiness, (2) integrated performance: Establishing a school working group for health literacy, (3) knowledge and skills development: Providing facilitators with necessary knowledge and skills, (4) area selection: Identifying specific areas for focus, and (5) monitoring and evaluation: Conducting a 9-week trial health literacy promotion program with a sample of forty participants. After implementing the trial program, the students showed statistically significant improvement, with higher mean scores for health literacy and COVID-19 preventive behaviors (p-value < 0.001). Additionally, satisfaction with the health literacy promotion was at the highest level. The model development for health literacy promotion and behavior to prevent COVID-19 infections was found to be effective, feasible to practice, and consistent with the area's problems.
References
ศูนย์ปฏิบัติการณ์ภาวะฉุกเฉิน กรมควบคุมโรค. รายงานสถานการณ์โรคติดเชื้อไวรัสโคโรน่า 2019 ฉบับที่ 545 [อินเตอร์เน็ต]. 2564 [เข้าถึงเมื่อ 2564 มกราคม 10]. เข้าถึงได้จาก: https://ddc.moph.go.th/viralpneumonia/ file/situation/situation-no545-050164.pdf.
ศูนย์บริหารสถานการณ์โควิด-19 กระทรวงศึกษาธิการ. ติดตามนโยบายการจัดการเรียนการสอน(COVID-19) [อินเตอร์เน็ต]. 2564 [เข้าถึงเมื่อ 2564 กุมภาพันธ์ 1]. เข้าถึงได้จาก: http://www.covid.moe.go.th/app/report/report.php.
กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. ผลการสำรวจ Health Literacy ในกลุ่มเยาวชนอายุ 12-15 ปี [อินเตอร์เน็ต]. 2564 [เข้าถึงเมื่อ 2564 กุมภาพันธ์ 12]. เข้าถึงได้จาก: http://www.hed.go.th/menuHome/file/413.
นิทรา กิจธีระวุฒิวงษ์. การนำความฉลาดทางสุขภาพไปปฏิบัติงานสาธารณสุข. วารสารวิจัยคณะสาธารณสุขศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 2558;8(2):68-75.
ภมร ดรุณ. ปัจจัยความรอบรู้ด้านสุขภาพที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมสุขภาพของประชาชนจังหวัดบึงกาฬ. วารสารวิชาการกรมสนับสนุนบริการสุขภาพ สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดบึงกาฬ. 2562;15(3):71-82.
ขวัญเมือง แก้วดำเกิง. ความรอบรู้ด้านสุขภาพ เข้าถึง เข้าใจ และการนำไปใช้. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้ง; 2561.
ศูนย์ข้อมูล COVID-19 จังหวัดสุรินทร์. รายงานสถานการณ์โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 [อินเตอร์เน็ต]. 2564 [เข้าถึงเมื่อ 2564 กุมภาพันธ์ 11]. เข้าถึงได้จาก: https://covid19.surin.rmuti.ac.th/covid19.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement. 1970;30(3):607-610.
กองสุขศึกษา กรมบริการสุขภาพ. การเสริมสร้างและประเมินความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรม สุขภาพกลุ่มเด็กและเยาวชน (อายุ 7 - 14 ปี) กลุ่มประชาชนที่มีอายุ 15 ปีขึ้นไป (ฉบับปรับปรุง ปี 2561). นนทบุรี: โรงพิมพ์กองสุขศึกษา กระทรวงสาธารณสุข; 2561.
Nutbeam, D. Health literacy as a public health goal: a challenge for contemporary health education and communication strategies into the 21st century. Health Promotion International. 2000;15(3):259–267.
วีระ กองสนั่น, อมรศักดิ์ โพธิ์อ่ำ. ความรอบรู้ด้านสุขภาพที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการป้องกันและควบคุมโรค ไข้เลือดออก ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านเขตตำบลหนองใหญ่ อำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์. วารสารวิทยาศาสตร์สุขภาพและการสาธารณสุขชุมชน. 2563;3(1):35-44.
บงกช โมระสกุล, พรศิริ พันธสี. ความรู้และพฤติกรรมการป้องกันโรคโควิด-19 ของนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 1 วิทยาลัยนานาชาติเซนต์เทเรซา และวิทยาลัยเซนต์หลุยส์. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9. 2021;15(37):179-195.
จันทกานต์ วลัยเสถียร, เบญจมาศ อุนรัตน์. การพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างความรอบรู้ด้านสุขภาพการป้องกันควบคุมโรคพิษสุนัขบ้าในพื้นที่ต้นแบบ อำเภอศรีณรงค์ จังหวัดสุรินทร์. วารสารวิชาการสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 9 จังหวัดนครราชสีมา. 2022;28(1):27-37.
วิภากร สอนสนาม, ธนะวัฒน์ รวมสุก, อารยา ทิพย์วงศ์, รังสิมา พัสระ, นงลักษณ์ แก้วทอง. ผลของรูปแบบการสร้างเสริมสุขภาพต่อความรอบรู้ทางสุขภาพและพฤติกรรมการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของผู้สูงอายุในชมรมผู้สูงอายุ เขตกรุงเทพมหานคร. วารสารพยาบาล. 2022;71(4):1-9.
รจนารถ ชูใจ, ชลธิชา บุญศิริ, กมลพร แพทย์ชีพ. ผลของโปรแกรมการส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพในการป้องกันโรคโควิด-19 ต่อความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมการป้องกันโรคโควิด-19 ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน ตำบลดอนตะโก อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้. 2021;8(1):250-262.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุรินทร์ เขต 2. ข้อมูลอัตรากำลังนักเรียน ระบบจัดเก็บข้อมูลนักเรียนรายบุคคล อำเภอชุมพลบุรี จังหวัดสุรินทร์ ปีการศึกษา 2564 [อินเตอร์เน็ต]. 2564 [เข้าถึงเมื่อ 2564 มกราคม 16]. เข้าถึงได้จาก: http://surin-two.srn2.go.th/workgroups/05.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 The office of disease prevention and control 9th Nakhon Ratchasima
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ลงพิมพ์ในวารสารวิชาการสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 9 จังหวัดนครราชสีมา ถือว่าเป็น
ลิขสิทธิ์ สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 9 จังหวัดนครราชสีมา
