Relationship between Health Literacy and Self-Protection Behaviors among Village Health Volunteers after the COVID-19 Pandemic in Samet Sub-district, Mueang Chon Buri District, Chon Buri Province

Authors

  • Yuphawan Juisawat Sirindhorn College of Public Health, Chonburi, Faculty of Public Health and Allied Health Sciences, Praboromarajchanok Institute
  • Wannadee Srikongjan Sirindhorn College of Public Health, Chonburi, Faculty of Public Health and Allied Health Sciences, Praboromarajchanok Institute
  • Yananthorn Krabthip Sirindhorn College of Public Health, Chonburi, Faculty of Public Health and Allied Health Sciences, Praboromarajchanok Institute
  • Kampanart Chaychoowong Sirindhorn College of Public Health, Chonburi, Faculty of Public Health and Allied Health Sciences, Praboromarajchanok Institute
  • Boonmee Phokham Abhaibhubejhr College of Thai Traditional Medicine, Prachinburi, Faculty of Public Health and Allied Health Sciences, Praboromarajchanok Institute

Keywords:

Health literacy, Self-protection behaviors, Post-COVID-19 pandemic, Village health volunteers (VHVs)

Abstract

This descriptive research aimed to study the relationship between health literacy and self-protection behaviors among village health volunteers (VHVs) after the COVID-19 pandemic in Samet sub-district, Mueang Chon Buri district, Chon Buri province. All 124 individuals who continuously worked after the post-COVID-19 pandemic were recruited using the multi-stage random sampling technique. The research tool was a questionnaire to gather data.  Data were performed using descriptive statistics, including frequency, percentage, mean, standard deviation, median, minimum, and maximum. Also, data were analyzed using inferential statistics, including Pearson's correlation and the chi-square test. The results showed that the overall level of health literacy was very good at about 80.0% (gif.latex?\bar{x}=55.7, S.D.=4.0). Cognitive skills were found to be at the most correct level, around 86.0% (gif.latex?\bar{x}=55.7, S.D.=4.0). Access to health information and health services was rated at a good level, approximately 75.5% (gif.latex?\bar{x}=11.3, S.D.=0.6). Communication skills, media literacy, and self-management skills were at a very good level, representing 90.6% (gif.latex?\bar{x}=13.6, S.D.=1.3), 82.9% (gif.latex?\bar{x}=12.4, S.D.=1.7), and 81.2% (gif.latex?\bar{x}=12.1, S.D.=1.4), respectively. However, decision-making skills were found to be at an incorrect level, around 45.2% (gif.latex?\bar{x}=1.8, S.D.=1.0). Self-protection behaviors during and after the COVID-19 pandemic were at a good level, representing 76.6% (gif.latex?\bar{x}=38.3, S.D.=3.6) and 78.5% (gif.latex?\bar{x}=39.2, S.D.=3.1), respectively. Moreover, overall health literacy was significantly correlated with self-protection behaviors after the COVID-19 pandemic (r = 0.445, p-value<0.01). Personal factors, health literacy in self-management, and decision-making skills were not correlated with self-protection behaviors after the COVID-19 pandemic. Therefore, there should be a campaign to enhance the health literacy of VHVs and their media and communication skills. Their skills are crucial for the appropriate self-protection behaviors of VHVs at work.

References

กระทรวงสาธารณสุข. ประกาศกระทรวงสาธารณสุข. (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2565 เรื่อง ชื่อและอาการสำคัญของโรคติดต่ออันตราย. ราชกิจจานุเบกษา. ฉบับประกาศทั่วไป เล่ม 139, ตอนพิเศษ 223 ง (ลงวันที่ 20 กันยายน 2565).

กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. การเสริมสร้างและประเมินความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพ กลุ่มเด็กและเยาวชน อายุ 7-14 ปีและกลุ่มประชาชนที่มีอายุ 15 ปีขึ้นไป (ฉบับปรับปรุงปี 2561). นนทบุรี: โรงพิมพ์กองสุขศึกษา กระทรวงสาธารณสุข; 2561.

กาญจนา ปัญญาธร, กฤษณา ทรัพย์สิริโสภ, วัลภา ศรีบุญพิมพ์สวย, กมลทิพย์ ตั้งหลักมั่นคง, พรพิมล สรีสุวรรณ. ความรู้ ความเชื่อด้านสุขภาพและพฤติกรรมการป้องกันโรคโควิด19 ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจําหมู่บ้านตําบลเชียงพิณ อําเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี. วารสารการแพทย์โรงพยาบาลอุดรธานี. 2565;30(1):1-11.

กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. การเสริมสร้างความรอบรู้ด้านสุขภาพจาก อสม.สู่ อสค. กรุงเทพฯ:โอ-วิทย์; 2560.

Erdfelder E, Faul F, Buchner A. G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavioral Research Method. 2007;39:175-191.

Hoerger M. Participant dropout as a function of survey length in internet-mediated university studies:implications for study design and voluntary participation in psychological research. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking. 2010;13(6):697–700.

เอกราช มีแก้ว, วัลลภ ใจดี, สุนิศา แสงจันทร์. ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมการป้องกันตนเองในการปฏิบัติงานเฝ้าระวังการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อำเภอสอยดาว จังหวัดจันทบุรี. วารสารพยาบาล กระทรวงสาธารณสุข. 2564;32(1):74-87

Hinkle DE, William W, Stephen G.J. Applied Statistics for the Behavior Sciences. 4th ed. New York: Houghton Mifflin; 1998.

จุฑาวรรณ ใจแสน. พฤติกรรมการป้องกันโรค COVID-19 ของพนักงานสถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์สาธารณสุข กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง; 2563.

วิชัย ศิริวรวัจนชัย. ปัจจัยที่มีผลตอการปฏิบัติงานตามบทบาทของ อสม. ในการเฝ้าระวังและป้องกันโรคโควิด-19 อำเภอภูเพียง จังหวัดน่าน. มหาราชนครศรีธรรมราชเวชสาร. 2564;4(2):63-75.

พงศกร บุญมาตุ่น, วุธิพงศ์ ภักดีกุล, วรินทร์มาศ เกษทองมา. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเฝ้าระวังป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) อำเภอทุ่งฝน จังหวัดอุดรธานี. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ. 2565;15(2):300-321.

Nutbeam D. Health literacy as a public health goal: a challenge for contemporary health education and communication strategies into the 21st century. Health Promotion International Oxford University Press. 2000:15(3);259-267.

ดาวรุ่ง เยาวกูล, ปาจรีย์ อับดุลลากาซิม, นิภา มหารัชพงศ์. ความรอบรู้ด้านสุขภาพต่อพฤติกรรมการป้องกันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านในเขตสุขภาพที่ 6. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ. 2565;15(1):258-270.

วิรัญญา ศรีบุญเรือง, ธนรัตน์ นิลวัฒนา, ศิริโสภา สำราญสุข, กนกพร อนิรภัย, ศานสันต์ รักแต่งาม, ปวีณา สปิลเลอร์. ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อ COVID-19 ในกรุงเทพมหานคร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี. 2564;10(1):195-196.

ประไพวรรณ ด่านประดิษฐ์, กรรณิกา เจิมเทียนชัย. ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพกับพฤติกรรมการป้องกันโรคโควิด-19 ผู้ติดเชื้อโควิด-19 ช่วงมีการระบาดปี 2564 และในไตรมาสแรกของ ปี 2565. วชิรสารการพยาบาล. 2564;24(2):70.

กันยารัตน์ อุบลวรรณ, นัยนา ภูลม, จีราภรณ์ ชื่นฉ่ำ, วิยะการ แสงหัวช้าง. การรู้เท่าทันสื่อเกี่ยวกับการระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนา สายพันธุ์ใหม่ (COVID-19) ของนักศึกษาระดับปริญญาตรีของสถาบันพระบรมราชชนก. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9. 2566;17(1):354-367.

อุไรรัตน์ คูหะมณี, ยุวดี รอดจากภัย, นิภา มหารัชพงษ์. ความรอบรู้ด้านสุขภาพกับบทบาทของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ในการป้องกันโรคเรื้อรัง. คณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. 2562;45(1):137-138.

World Health Organization. WHO outbreak communication guidelines [Internet]. 2020 [cited 2022 July 15]. Available from: https://www.who.int/publications/i/item/WHO-CDS-2005.28.

ชินีเพ็ญ มะลิสุวรรณ, รอมซี แตมาสา, ย่าร่อนะ ศรีอาหมัด. รูปแบบการสื่อสารเพื่อลดความเสี่ยงในการปฏิบัติงานของอาสาสมัครสาธารณสุขในสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด 19 ในพื้นที่จังหวัดยะลา. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 2564;9(7):2964-2978.

Downloads

Published

2024-01-15

How to Cite

Juisawat, Y., Srikongjan, W. ., Krabthip, Y., Chaychoowong, K., & Phokham, B. (2024). Relationship between Health Literacy and Self-Protection Behaviors among Village Health Volunteers after the COVID-19 Pandemic in Samet Sub-district, Mueang Chon Buri District, Chon Buri Province. The Office of Disease Prevention and Control 9th Nakhon Ratchasima Journal, 30(2), 18–30. Retrieved from https://he02.tci-thaijo.org/index.php/ODPC9/article/view/264492

Issue

Section

Original Articles