การศึกษาผลของการจัดการศึกษาแบบสหวิชาชีพ เรื่องอาหารสำหรับผู้สูงอายุในชุมชน ในนักศึกษาอุดมศึกษา จังหวัดสุรินทร์

บทคัดย่อ

         การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาแบบกึ่งทดลอง (Quasi – Experimental Research) แบบกลุ่มเดียววัดก่อนและหลัง (one group pretest-posttest design) เพื่อเปรียบเทียบการรับรู้และเข้าใจบทบาทตามสาขาวิชาชีพ ความสามารถในการทำงานเป็นทีม และความรู้เกี่ยวกับอาหารสำหรับผู้สูงอายุ ของนักศึกษาอุดมศึกษาก่อนและหลังการเรียนการสอน เครื่องมือในการวิจัยคือ รูปแบบการจัดการศึกษาแบบสหวิชาชีพเรื่อง อาหารสำหรับผู้สูงอายุในชุมชน เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบไปด้วย แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามการรับรู้และเข้าใจบทบาทตามสาขาวิชาชีพ แบบสอบถามความสามารถในการทำงานเป็นทีมของสหวิชาชีพ แบบสอบถามความรู้เกี่ยวกับอาหารสำหรับผู้สูงอายุ ตัวอย่างในการศึกษาเป็นนักศึกษาของสถาบันการศึกษาระดับอุดมศึกษาในจังหวัดสุรินทร์ 3 สถาบัน ได้แก่ นักศึกษาของสถาบันการศึกษาระดับอุดมศึกษาในจังหวัดสุรินทร์  3 สถาบัน ได้แก่ นักศึกษาหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุรินทร์  นักศึกษาสาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฎสุรินทร์ และนักศึกษาสาขาวิชาเทคโนโลยีการอาหาร คณะเกษตรศาสตร์และเทคโนโลยี  มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอิสาน วิทยาเขตสุรินทร์ รวมจำนวน 54 คน คัดเลือกตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติพรรณนาและสถิติทดสอบที (Paired t-test)

          ผลการศึกษา พบว่า ภายหลังการศึกษาค่าเฉลี่ยการรับรู้และเข้าใจบทบาทตามสาขาวิชาชีพ ค่าเฉลี่ยความสามารถในการทำงานเป็นทีมของสหวิชาชีพ และค่าเฉลี่ยความรู้ เรื่อง อาหารสำหรับผู้สูงอายุในชุมชน มีค่าเฉลี่ยสูงกว่าก่อนการศึกษาแบบสหวิชาชีพ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ (p=.031, p<.001, และ p<.001 )