พัฒนาแนวปฏิบัติการดูแลผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันชนิด ST segment ยกขึ้น ในระยะวิกฤต งานผู้ป่วยอุบัติเหตุและฉุกเฉิน

บทคัดย่อ

        การวิจัยครั้งนี้เป็นเชิงปฏิบัติการ (Action Research) มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแนวปฏิบัติการดูแลผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันชนิด ST segment ยกขึ้น ในระยะวิกฤต และวิเคราะห์แนวปฏิบัติการดูแลผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันในระยะวิกฤต งานผู้ป่วยอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลเจ้าพระยายมราช จังหวัดสุพรรณบุรี ขั้นตอนการศึกษาประกอบไปด้วย 4 ระยะ ตามแนวคิดการใช้วงจรการปฏิบัติการของเคมมิสและแมคทากาท (Kemmis & Mc Taggart, 1988) ได้แก่ ระยะรวบรวมข้อมูลและวางแผน ระยะการปฏิบัติการ ระยะสังเกตการณ์ และระยะการสะท้อนกลับ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลโดยการวิเคราะห์เอกสาร การสัมภาษณ์จากแบบสอบถาม และแบบสังเกต และการสนทนากลุ่ม จากแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา (content analysis) และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเปรียบเทียบความแตกต่างโดยสถิติเชิงวิเคราะห์ได้แก่ Independent t-test

       ผลจากการวิเคราะห์เชิงเนื้อหาพบว่าผลจากการมีส่วนร่วมและการประชุมเชิงปฏิบัติการอย่างสร้างสรรค์ระหว่างทีมสหวิชาชีพได้แนวปฏิบัติการดูแลผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันในระยะวิกฤต งานผู้ป่วยอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลเจ้าพระยายมราช จังหวัดสุพรรณบุรี และผลการนำแนวปฏิบัติการดูแลไปใช้พบว่า ความรู้ของพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันชนิด ST segment ยกขึ้นระยะวิกฤตอยู่ในระดับสูงคิดเป็นร้อยละ 100 พยาบาลปฏิบัติการพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจขาดเลือดเฉียบพลันชนิด ST segment ยกขึ้นระยะวิกฤต โดยรวมอยู่ในระดับมีความครบถ้วน และการนำแนวปฏิบัติไปใช้ผู้ป่วยได้รับการเปิดหลอดเลือดด้วยยาละลายลิ่มเลือด (door to needle time) ภายใน 30 นาทีแตกต่างกับก่อนใช้แนวปฏิบัติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ p-value <.05