ผลของบทเรียนออนไลน์เรื่องภาวะโภชนาการเกินในเด็กต่อความรู้และทัศนคติของประชาชน
Abstract
This quasi-experimental research one group pretest-post design aimed to compare knowledge and attitudes of people before and after online learning towards of Childhood Overweight.The sample was 370 participants and selected a specific sample group from one Subdistrict, Mueang District, Phitsanulok Province. Intervention tool was the 30 minutes online of Childhood Overweight. Assessment tools were 1) the knowledge in childhood overweight questionnaires and 2) the attitude toward childhood overweight questionnaires. Cronbach's Alpha confidence coefficient were 0.76 and 0.83, respectively. Data were analysed using descriptive statistic and Paired Samples t- test
The results showed that the average score for learner's knowledge when using virtually on child overweight after online class was statistically significantly higher than before online class. (p<.001) and the average score of the learner's attitude when studying online on child overweight after online class was statistically significantly higher than before online class. The results suggested that online classes on childhood overweight could develop participants' knowledge and attitude effectively. The recommendation should be apply Online Lesson to enhance the knowledge and attitude of people in other subjects.
References
กัลยาณี โนอินทร์. (2560). ภาวะน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในวัยเรียนและวัยรุ่นไทย. วารสารพยาบาลทหารบก,
(พิเศษ), 1–8.
กมลรัฐ อินทรทัศน์. (2557). ทฤษฎีการสื่อสารและเทคโนโลยีสารสนเทศ. นนทบุรี.มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
กรุงเทพธุรกิจ. (2565, 4 มีนาคม). "โรคอ้วน" กระทบเศรษฐกิจ 13.2% ของงบประมาณสาธารณสุขทั่วโลก.
สืบค้นวันที่ 2 มกราคม 2565 จากวิกิพิเดีย https://www.bangkokbiznews.com
คมสิทธิ์ สิทธิประการ, วิกรม ฉันทรางกูร และภัชญาภา ทองใส .(2561). ผลสัมฤทธิ์การเรียนการอ่านขั้นสูง
โดยการเรียนด้วยบทเรียนออนไลน์. คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี
สืบค้นวันที่ 2 มกราคม 2565 จากวิกิพิเดีย https://riss.rmutsv.ac.th.
จักรินทร์ ปริมานนท์, ปุญญพัฒน์ ไชยเมล์ และสมเกียรติยศ วรเดช, (2561). ภาวะโภชนาการและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อภาวะโภชนาการในเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปี: การทบทวนวรรณกรรม. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 5(1), 329-342.
จิรนันท์ ช่วยศรีนวล, ปุญญพัฒน์ ไชยเมล์ และสมเกียรติยศ วรเดช. (2562). ความฉลาดทางสุขภาพต่อการ
ป้องกันโรคอ้วนในเด็กวัยเรียน. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน. 5(1), 1-13.
ชัชวาลย์ เพ็ชรกอง และพรรณี บัญชรหัตถกิจ. (2562). ผลของโปรแกรมส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพร่วมกับการใช้สื่อสังคมออนไลน์ต่อพฤติกรรมการป้องกันโรคอ้วนในนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่มีภาวะน้ำหนักเกิน. วารสารสุขศึกษา, 42(2), 23–32.
ดารินทร์ ซอโสตถิกุล, (2564, 28 กรกฎาคม). โรคอ้วนในเด็กกับยุค New Normal. สืบค้นวันที่ 2 มกราคม 2565 จากวิกิพิเดีย https://chulalongkornhospital.go.th.
ทิศนา แขมมณี. (2557). ปลุกโลกการสอนให้มีชีวิตสู่ห้องเรียนแห่งศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สานักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน (สสค.).
ธัญลักษณ์วดี ก้อนทองถม, พรรณรัตน์ แสงเพิ่ม และอาภาวรรณ หนูคง. (2561). ผลของโปรแกรมการควบคุมน้ำหนักต่อพฤติกรรมการบริโภคและพฤติกรรมการทำกิจกรรมทางกายของเด็กวัยเรียนที่มีภาวะโภชนาการเกิน. วารสารพยาบาลศาสตรจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 30(2), 28-40.
บุญทิพย์ สิริธรังศรี. (2563). การจัดการเรียนการสอนออนไลน์สู่กรอบมาตรฐานวิชาชีพการสอนและสนับสนุนการเรียนรู้ระดับอุดมศึกษา. วารสารวิชาการราชวิทยาลัยจุฬาภรณ์, 2(3), 1-17.
ประศักดิ์ สันติภาพ. (2562). การเปลี่ยนทัศนคติด้วยการเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงในการส่งเสริมความรอบ
รู้สุขภาพ. วารสารการพยาบาลสุขภาพและการศึกษา, 2(4), 13-21.
ผลิดา หนุดละ, ปิยะนุช จิตตนูนท์ และกาญจน์สุนภัส บาลทิพย์. (2560). ผลของโปรแกรมการเตือนตนเองด้านการบริโภคอาหารโดยใช้อินเตอร์เน็ตต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารและน้ำหนักตัวในวัยรุ่นที่มีภาวะโภชนาการเกิน. วารสารสภาการพยาบาล, 32(1), 32–46.
มณีเนตร วรชนะนันท์. (2564). การศึกษาเกี่ยวกับทัศนคติของวัยรุ่นไทยในเขตกรุงเทพมหานครที่มีต่อ
อาหารไทยโดยใช้ทฤษฎีปฏิสัมพันธ์เชิงสัญลักษณ์. วารสารสวนสุนันทาวิชาการและวิจัย, 15(2)
(กรกฎาคม-ธันวาคม), 26-40.
วิทยา วาโย, อภิรดี เจริญนุกูล, ฉัตรสุดา กานกายันต์ และจรรยา คนใหญ่. (2563). การเรียนการสอนแบบ
ออนไลน์ภายใต้สถานการณ์แพร่ระบาดของไวรัส COVID-19 : แนวคิดและการประยุกต์ใช้
จัดการเรียนการสอน. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9 , 14(34), 285-298.
เยาวนารถ พันธุ์เพ็ง. (2563). การสื่อสารสุขภาพผ่านสื่อสังคมเครือข่ายกับกลุ่มโรค NCDs ตามแนวคิด
“สร้างนําซ่อม” วารสารสหศาสตรศรีปทุมชลบุรี, 6(1), 56-67.
สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ กระทรวงสาธารณสุข. (2563). รายงานภาวะโภชนาการงานอนามัยโรงเรียน.
สืบค้นวันที่ 2 มกราคม 2565 จากวิกิพิเดีย https://hdcservice.moph.go.th.
ศิรดา เสนพริก. (2560). ผลของโปรแกรมสุขศึกษาโดยประยุกต์ใช้ทฤษฎีความสามารถของตนเองในเด็กที่มี
ภาวะน้ำหนักเกิน ระดับประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนขจรเกียรติศึกษา จังหวัดภูเก็ต.วารสารการ
พัฒนาสุขภาพชุมชน มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 5(2), 297-314.
อรณิชา โพธิ์หมื่นทิพย์. (2564). ประสิทธิผลของโปรแกรมความรอบรู้ด้านสุขภาพเพื่อป้องกันโรคอ้วนของ
นักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น ในอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา.สืบค้นวันที่ 2 มกราคม 2565 จากวิกิ พิเดีย https://www.mnrh.go.th.
อัจฉรา นาเมือง และพรรณี บัญชรหัตถกิจ. (2563). ผลของโปรแกรมส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพ ร่วมกับสื่อสังคมออนไลน์ ในการป้องกันโรคอ้วนของบุคลากรที่มีภาวะน้ำหนักเกินของศูนย์อนามัยที่ 7 ขอนแก่น. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 13(3), 78-89.
เอกราช ดีเลิศ และ พรพรรณ ประจักษ์เนตร. (2558). ผลของนวัตกรรมการสื่อสารเรื่องภาวะโภชนาการเกิน
ที่มีผลต่อความรู้ ทัศนคติและการปฏิบัติของเด็กประถมศึกษาตอนปลาย. (วิทยานิพนธ์ปริญญา
มหาบัณฑิต, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารหารศาสตร์).
Alibak M, Talebi H, Neshatdoost H. (2019). Development and Validation of a Test Anxiety Inventory
for Online Learning Students. Journal of Educators Online: 16(2). 112-121.
Brown CL, Halvorson EE, Cohen GM, Lazorick S, Skelton JA. Addressing Childhood Obesity:
Opportunities for Prevention. Pediatr Clin North Am. 2015;62(5):1241-1261.
Bloom, B.S. (1975). Taxonomy of Education. David McKay Company Inc., New York.
Bureau of Nutrition, Ministry of Public Health. (2006).The fifth national nutrition survey of Thailand 2003
Report. Bangkok: Express Transportation Organization Printing.(in Thai)
Chaisri J, Klungtumneim K, Buajarean H. Clinical NursingPractice Guidelinefor Managementof Obesity
in Children: the Synthesis of Thesis. Journal of The Royal Thai Army Nurses. 2014;15(2):360-
(in Thai)
World Health Organization. (2018, June). Global Strategy on Diet, Physical Activity and Health
[Internet]. Retrived form: http://who.int/Dietphysicalactivity/child hood/en/
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Boromarajonani College of Nursing, Suphanburi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุพรรณบุรี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุพรรณบุรี และคณาจารย์ท่านอื่นๆในวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
