Mental Health Status and Academic Achievement of Lower Secondary School Student (Grades 7-9) District thirty in Mueang, Chaiyaphum Province.

Authors

  • Maywadee Srimongkon Faculty of Nursing Chaiyaphum RaJabhat University
  • Pattarin Boonserm Faculty of Nursing Chaiyaphum RaJabhat University

Keywords:

Mental health, Academic Achievement, Student

Abstract

          This study is a quantitativeb research designed as a correlation study to examine the relationship between mental health status and academic achievement among Grade 7–9 students in the Secondary Educational Service Area Office 30, Mueang District, Chaiyaphum Province. The sample consisted of 278 students, selected using a multistage random sampling method. Data were collected using two questionnaires: a general information questionnaire and a short version of the General Health Questionnaire (GHQ), which had an internal consistency (Cronbach’s alpha coefficient) of 0.84. The data were analyzed using descriptive statistics, Chi-square tests, and Binary Logistic Regression.

          The study results indicate that gender is a significant factor in mental health issues. Female students were 1.672 times more likely to experience mental health problems than male students (Crude OR = 1.672, 95% CI = 1.024–2.733), with statistical significance at the 0.05 level. Regarding age, no significant association was found between age and mental health problems. Similarly, grade level was not significantly related to mental health issues. For academic achievement, students with a GPA of 2.00–2.50 were 4.478 times more likely to experience mental health problems compared to those with a GPA of 3.51–4.00 (Crude OR = 4.478, 95% CI = 1.171–17.133), with statistical significance at the 0.05 level. However, students with a GPA of 2.51–3.00 and 3.01–3.50 showed no significant association with mental health issues.

References

กมลรัตน์ ทองสว่าง. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ความเครียด ความฉลาดทางอารมณ์ กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ. วารสารพยาบาลทหารบก, 18(2), 91-100.

กรมสุขภาพจิต. (2022). Mental Health Check-in. กรมสุขภาพจิต. https://checkin.dmh.go.th/dashboards

แกมแก้ว โบษกรนัฏ. (2560). การศึกษาปัญหาสุขภาพจิตของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 ที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่างกัน ในโครงการสุขภาพจิตโรงเรียน สังกัดกรุงเทพมหานคร.วารสารวิจัยทางการศึกษาคณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 12(1), 46-57.

คณิตา นิจจรัลกุล. (2550). คุณลักษณะ ยุทธศาสตร์การสอน และปัจจัยที่มีผลต่อการเป็นครูสอนภาษาไทยดีเด่นในระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในภาคใต้ของประเทศไทย. วารสารสงขลานครินทร์, 9(3), 295-305.

จิณฑ์จุฑา ชัยเสนา ดาลลาส, สายใจ พัวพันธ์, และ ดวงใจ วัฒนสินธ์. (2558). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อภาวะสุขภาพจิตของนักศึกษาพยาบาล. วารสารคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 23(3), 1-13.

ทัศนา ทวีคูณ, พัชรินทร์ นินทจันทร์, และ โสภิณ แสงอ่อน. (2555). ปัจจัยทำนายความเครียดของนักศึกษาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 22(3), 1-11.

ฉันทนา แรงสิงห์. (2556). ผลของโปรแกรมกลุ่มให้คำปรึกษาแบบพิจารณาเหตุผล อารมณ์และพฤติกรรมต่อระดับภาวะซึมเศร้าของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา. วารสารพยาบาลและการศึกษา, 6(2), 29-41.

ธนา นิลชัยโกวิทย์, จักรกฤษณ์ สุขยิ่ง, และ ชัชวาลย์ ศิลปกิจ. (2539). ความเชื่อถือได้และความแม่นตรงของ General Health Questionnaire ฉบับภาษาไทย. วารสารสมาคมจิตแพทย์แห่งประเทศไทย, 41(1), 2–17.

ธณิดา พุ่มท่าอิฐ, รังสรรค์ มาระเพ็ญ, และ อริยา ดีประเสริฐ. (2562). ภาวะสุขภาพจิตและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของ นักศึกษาพยาบาล. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์, 11(2), 172-185.

นิพิฐพนธ์ สนิทเหลือ, บุญเรียง ขจรศิลป์, และ สาเนาว์ ขจรศิลป์. (2560). การพัฒนารูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุขององค์การนวัตกรรมที่มีอิทธิพลต่อการยอมรับการใช้งานการเรียนอิเล็กทรอนิกส์ผ่านความสามารถด้านคอมพิวเตอร์ การรับรู้ประโยชน์ และ การรับรู้ความง่าย ของอาจารย์สังกัดมหาวิทยาลัยเอกชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 19(3).

ศรีเรือน แก้วกังวล. (2553). จิตวิทยาพัฒนาการทุกช่วงวัย (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ศูนย์ความรู้นโยบายเด็กและครอบครัว (คิด for คิดส์). (2565). เด็กและครอบครัวไทยในสามวิกฤต: รายงานสถานการณ์เด็กและครอบครัว ประจำปี 2022. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. https:// kidforkids.org/child-family-situation-report-2022/

สมรัก ครองยุทธ, นุจรี ไชยมงคล} และ ดวงใจ วัฒนสินธุ์. (2560). อิทธิพลของทักษะชีวิตที่มีต่อภาวะสุขภาพจิตในวัยรุ่นตอนต้น. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 35(2), 54-62.

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.). (2566). ปัญหา ‘สุขภาพจิต’ วัยรุ่นไทย เมื่อความสัมพันธ์เป็นสาเหตุ. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. https://resourcecenter.thaihealth.or.th/files/212/thaihealth%20watch%202021.pdf

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา. (2566). ระบบบริการข้อมูลภาครัฐ Big DATA - สพม. ชัยภูมิ. https://e- service.sesaochaiyaphum.go.th/bigdata/index.php

อิงคฏา โคตรนารา, วราลักษณ์ กิตติวัฒน์ไพศาล, และ สมพร รุ่งเรืองกลกิจ. (2558). ความชุกและปัจจัยทำนายภาวะซึมเศร้าในนักเรียนมัธยมศึกษา: วิเคราะห์แยกเพศ. วารสารพยาบาลศาสตร์และสุขภาพ, 38(1), 63-72.

Lama, M. AI-Qaisy. (2011). The relation of depression and anxiety in academic achievement among group of university students. International Journal of Psychology and Counseling, 3(5), 96-100.

Wayne, W. D. (1995). Biostatistics: A foundation of analysis in the health sciences (6th ed.). John Wiley & Sons, Inc.

World Health Organization. (2002). World report on violence and health. Geneva: World Health Organization.

Downloads

Published

2025-04-10