Community health promotion model for aged society at Muang District in Chaiyaphum Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This action research aimed to study the health lifestyle of the elderly, to develop a community health promotion model for aged society at Muang District in Chaiyaphum Province, and to assess satisfaction of the elderly on community health promotive participation. The samples were 414 elderlies at Mueang District in Chaiyaphum Province, and fifteen key informants including care givers, village health volunteers and public health staffs. The research instruments were the health lifestyle questionnaire, a satisfaction questionnaire on community health promotive participation, and a focus group discussion guideline. Data were analyzed using descriptive statistics. The results were as follows. 1) All six components of health lifestyle including health responsibility, activity of daily living and exercise, food consumption, stress management, interpersonal relation, and spiritual development, were at the moderate level. 2) The developed health promotion model for aged society consisted of community involvement, the provision of health promotion services, health risk screening, network building, and promotion of exercise in community. 3) The overall satisfaction of the elderlies on the community health promotive participation, were at the highest level (M = 4.73, SD = 0.58).
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงสาธารณสุข สำนักส่งเสริมสุขภาพ. (2556). งานส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุไทย. นนทบุรี: ผู้แต่ง.
คณะกรรมการอำนวยการจัดทำแผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560 – 2564. (2560). แผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560 – 2564. นนทบุรี: สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ กระทรวงสาธารณสุข.
คณัสนันท์ สงภักดิ์, นฤมล สินสุพรรณ, และวีณา อิศรางกูร ณ อยุธยา. (2562). การพัฒนารูปแบบการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุโดยชุมชนมีส่วนร่วมบ้านไชยสอ ตำบลไชยสอ อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น. วารสารมนุษย์สังคมสาร(มมส.), 17( 2), 160-176.
จิตติ มงคลชัยอรัญญา.(2540). การศึกษาชุมชนเพื่อการพัฒนา. เอกสารอัดสำเนา ประกอบการสอน ภาควิชาการพัฒนาสังคม คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทาลัยธรรมศาสตร์.
บัวพา บัวระภา, ชัยยง ขามรัตน์, และอัจฉรา จินวงษ์. (2559). รูปแบบการส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุโดยชุมชน ตำบลสร้างก่ออำเภอกุดจับ จังหวัดอุดรธานี. วารสารการพยาบาล การสาธารณสุขและการศึกษา, 17(2), 57-70.
ปาริชาติ วลัยเสถียร. (2543). กระบวนการและเทคนิคการทำงานของนักพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2561). สถานการณ์ของผู้สูงอายุไทย 2561. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
ศรีสุดา วงศ์วิเศษกุล, พิไลพร สุขเจริญ, และสมจิตร์ พยอมยงค์. (2560). รูปแบบการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน เขตบางพลัด กรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัย มสด สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 10(2), 153-173.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.). (2565). (ร่าง) แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566 – 2570). กรุงเทพมหานคร: ผู้แต่ง.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชัยภูมิ. (2564). ระบบตรวจสอบคุณภาพข้อมูล 43 แฟ้ม. สืบค้นเมื่อ 8 มกราคม 2564, จาก https://cpho.moph.go.th
สินธุ์ สโรบล. (2552). วิธีวิทยาวิจัยเพื่อการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาชุมชน: บทสังเคราะห์งานวิจัยเพื่อท้องถิ่นในประเทศไทยและประสบการณ์จากต่างประเทศ. เชียงใหม่: วนิดาการพิมพ์.
Best, J. W. (1981). Research in education (4th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Kemmis, S., & McTaggart, R. (1992). The action research planner (3rd ed). Geelong: Deakin University Press.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3), 607-610.
Pender, N. J., Murdaugh, C. L., & Parsons, M. A. (2006). Health promotion in nursing practice (5th ed). New Jersey: Pearson Education.
United Nations. (2020). World population ageing 2020. New York: Author.