The effectiveness of the health development program on youths in The Juvenile Vocational Training Centre in Phra Nakhon Sri Ayutthaya Province
Main Article Content
Abstract
This quasi-experimental research aimed to study the effectiveness of the health development program on youths in the Juvenile Vocational Training Centre in Phra Nakhon Sri Ayutthaya province. A sample of 33 youths in the Juvenile Vocational Training Centre in Phra Nakhon Sri Ayutthaya province, was purposively selected. The research tools were the health development program and a health assesssment which were validated by 3 experts. Its content validity index was 1.00. The paired t-test was used in data analysis. The results showed that after participating in the health development program, youths had better health. According to the subparts of health, they had better dietary habits, dietary preferences, and an awareness of the impact of food consumption on health behaviors. They had better physical fitness, more emotional endurance and awareness of stress. In addition, they contributed more to a smoke-free environment at p < .05. Their smoking cessation rate at three and six months were 93.9 and 75.8 respectively.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2563). การสำรวจสภาวะทางสังคม วัฒนธรรม และสุขภาพจิต พ.ศ.2561. https://shorturl.asia/rHopx
กระทรวงสาธารณสุข กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ. (22 เมษายน 2566). คู่มือการดูแลสุขภาพตามหลัก 3อ.2ส. สำหรับแกนนำสุขภาพ. http://www.hed.go.th/linkHed/461
จิราภรณ์ เรืองยิ่ง, สุจิตรา จรจิตร, และ กานดา จันทร์แย้ม. (2559). พฤติกรรมการบริโภคอาหารของวัยรุ่นในจังหวัดสงขลา : การสังเคราะห์องค์ความรู้และปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหาร. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่, 8(1), 250–268.
พวงทิพย์ สังเกตุใจ. (2563). การศึกษาประสิทธิผลการจัดการความเครียดด้วยกิจกรรมศิลปะและดนตรีบําบัดในผู้ป่วยยาเสพติดโรงพยาบาลธัญญารักษ์แม่ฮ่องสอน (รายงานการวิจัย). โรงพยาบาลแม่ฮ่องสอน กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข.
พิมพ์ลภัส บัวครื้น และ ยมฤดี เธียรโชติ. (2561). ประสิทธิผลของการใช้การบำบัดแบบผสมผสานเพื่อหยุดพฤติกรรมการสูบบุหรี่ของผู้ที่เข้ามารับการบำบัดที่คลินิกอดบุหรี่โรงพยาบาลบางบัวทอง จังหวัดนนทบุรี. ใน ผ่องศรี ศรีมรกต (บ.ก.), รวมเล่มงานวิจัย Routine to research พยาบาลไทยกับการควบคุมยาสูบ (น.153-163). อัพทรูยู ครีเอทนิว.
ลักษมล ลักษณะวิมล, เรวดี เพชรศิราสัณห์, สายฝน เอกวรางกูร, และ นัยนา หนูนิล. (2563). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมการสูบบุหรี่ของเยาวชนอำเภอท่าศาลา จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารพยาบาล, 69(1), 1–9.
วัชรินทร์ เสมามอญ. (2562). ผลของโปรแกรมการลดน้ำหนักสำหรับนักศึกษาที่มีภาวะน้ำหนักเกิน. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 5(2), 66–74.
ศูนย์วิจัยกิจกรรมทางกายเพื่อสุขภาพ และสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2559). การสำรวจการมีกิจกรรมทางกายของเด็กและเยาวชนไทย ปี 2559 เรียนรู้จากการเล่น. กรีน แอปเปิ้ล กราฟฟิก พริ้นติ้ง.
สมประสงค์ มณฑลผลิน, สมบัติ อ่อนศิริ, อัจรินะ เอนก, ณัฐกฤติา ศิริโสภณ, และ อลิสา นิติธรรม. (2562). ประสิทธิผลของโปรแกรมการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการออกกำลังกายและพัฒนาสมรรถภาพทางกายสำหรับนักเรียนที่มีภาวะโภชนาการเกิน โรงเรียนราชินีบน. วารสารสุขศึกษา พลศึกษา และสันทนาการ, 45(2), 198–205.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (10 ธันวาคม 2563). จับตาทิศทางสุขภาพคนไทยปี 2564. https://www.hiso.or.th/thaihealthstat/report/img/thaihealthwatch/thaihealthwatch2021.pdf
สำนักงานพัฒนาระบบข้อมูลข่าวสารสุขภาพ. (11 พฤษภาคม 2565). แบบประเมินสุขภาพและปัจจัยที่ส่งผลต่อสุขภาพ. สำนักงานพัฒนาระบบข้อมูลข่าวสารสุขภาพ. https://www.hiso.or.th/hiso/picture/reportHealth/SelfEvaluationHealth.doc
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2561ก). การสำรวจพฤติกรรมการสูบบุหรี่และการดื่มสุราของประชากร พ.ศ.
พิมพ์ดีการพิมพ์.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2561ข). การสำรวจพฤติกรรมการบริโภคอาหารของประชากร พ.ศ.2560.
อนาวิน ภัทรภาคิดวรกุล. (2561). ผลของโปรแกรมส่งเสริมพฤติกรรมการบริโภคอาหารในนักเรียนชั้น ประถมศึกษาในนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 ที่มีภาวะโภชนาการเกิน. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 7(2), 42–49.
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. W. H. Freeman.