พฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนักศึกษาพยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี

Main Article Content

ปิ่นทิพย์ บุณยชาต
ดร. สุลี ทองวิเชียร

บทคัดย่อ

การวิจัยเชิงพรรณนา นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สำรวจพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนักศึกษาพยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี  2) หาความสัมพันธ์ระหว่าง อายุของนักศึกษา ค่าใช้จ่ายต่อเดือน เกรดเฉลี่ยสะสม ทัศนคติต่อวิชาชีพการพยาบาล และรูปแบบการเลี้ยงดูของพ่อแม่ กับพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนักศึกษาพยาบาล  กลุ่มตัวอย่างจำนวน 157 คน เลือกแบบเจาะจง  เป็นนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่2 และ3  ในปีการศึกษา 2553 ของคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี เครื่องมือวิจัยเป็นแบบสอบถามประกอบด้วย 1) ข้อมูลส่วนบุคคล 2) รูปแบบการเลี้ยงดูของพ่อแม่  3) ทัศนคติต่อวิชาชีพการพยาบาล และ


4) พฤติกรรมเชิงจริยธรรม ตรวจความตรงเชิงเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 3 ท่าน ค่าสัมประสิทธิ์ความเที่ยงของแบบสอบถามส่วนที่2, 3 และ4  ได้เท่ากับ  0.83, 0.61  และ 0.94 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าความถี่


ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสหสัมพันธ์ของPearson  กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 ผลการวิจัยพบว่า พฤติกรรมเชิงจริยธรรมโดยรวมของนักศึกษาพยาบาลอยู่ในระดับปานกลาง(M = 3.44, SD = 0.33) รูปแบบการเลี้ยงดูของพ่อแม่ ร้อยละ 94.9เป็นแบบให้อิสระอย่างมีขอบเขต ทัศนคติต่อวิชาชีพโดยรวมอยู่ในระดับสูง(M = 3.66, SD = 0.36) ปัจจัยส่วนบุคคลที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมเชิงจริยธรรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05  ได้แก่ ค่าใช้จ่ายต่อเดือน ทัศนคติต่อวิชาชีพการพยาบาลและรูปแบบการเลี้ยงดูของพ่อแม่แบบให้อิสระอย่างมีขอบเขต ส่วนรูปแบบการเลี้ยงดูของพ่อแม่ แบบเข้มงวด แบบยอมตามบุตร แบบปล่อยปละละเลย  อายุของนักศึกษา  เกรดเฉลี่ยสะสม ไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนักศึกษาพยาบาล

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
บุณยชาต ป., & ทองวิเชียร ด. ส. (2016). พฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนักศึกษาพยาบาล คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี. วารสารพยาบาล, 60(3), 45–52. สืบค้น จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/TJN/article/view/197533
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ซูเฟียน รีรา และคณะ. (2553). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ทัศนคติ และรูปแบบการเลี้ยงดูของ
พ่อแม่กับพฤติกรรมเชิงจริยธรรมของนักศึกษา คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.
รายงานการวิจัย คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.

นที เกื้อกูล. (2542). จริยธรรมในการปฏิบัติการพยาบาล : ปัญหาและแนวทางแก้ไข. วารสารพยาบาล
สงขลานครินทร์, 19(1), 76-83.

นฤนาถ ยืนยง. (2550). พฤติกรรมเชิงจริยธรรมของพยาบาลวิชาชีพ. วารสารพยาบาล, 34(1), 1-14.

ภัทริน ภัทรกำพล. (2551). บทบาทของครอบครัวต่อการพัฒนาจริยธรรมของเด็ก: กรณีศึกษา ครอบครัว
ชาวพุทธ. ค้นเมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม 2554, จาก https://www.li.mahidol.ac.th

สภาการพยาบาล. (2552). จรรยาบรรณวิชาชีพการพยาบาล. ค้นเมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม 2554, จาก
https://www.tnc.or.th

สุลี ทองวิเชียร สมใจ ทุนกุล วรัตมา สุขวัฒนานันท์ และ สิริประภา กลั่นกลิ่น (2549). รูปแบบการเลี้ยงดู
ของพ่อแม่/ผู้ปกครองและการมีส่วนร่วมในการส่งเสริมสุขภาพวัยรุ่นในชุมชนกรุงเทพมหานคร:
ชุมชนวัดมะกอก. วารสารพยาบาลสาธารณสุข, 20 (3), 58-71.

สมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทยฯ. (2546). จรรยาบรรณพยาบาล ฉบับปีพุทธศักราช 2546. นครปฐม:
สถาบันพัฒนาการสาธารณสุขอาเซียน มหาวิทยาลัยมหิดล.

ศิริพร ขัมภลิขิต และคณะ. (2552). สมรรถนะพยาบาลวิชาชีพที่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี ปี 2552.
ค้นเมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม 2554, จาก https://www.netra.lpru.ac.th/~phaitoon/competency/
pronerve2.pdf

Baumrind, D. (2008). Parental authority and its effect on children. Spring, 1(2), 1, 5.

Chaowalit, A., Suttharangsee, W., & Takviriyanan, N. (1998). Ethical problems in nursing practice
experiences by student in Southern Thailand . Thai Journal of Nursing Research, 3(2), 132-137.

Munn, N. L. (1962). Introduction to Psychology. Boston: Houghton Miffin.