ผลของโมดูลการดูแลต่อเนื่องต่อความรู้ในการดูแลตนเอง ความสามารถในการดูแลตนเอง และระดับน้ำตาลสะสมในเลือดในผู้เป็นเบาหวานชนิดที่ 2 ทีฉีดอินซูลินครั้งแรก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยกึ่งทดลองนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโมดูลการดูแลต่อเนื่องต่อความรู้ในการดูแลตนเอง ความสามารถในการดูแลตนเอง และระดับน้ำตาลสะสมในเลือดในผู้เป็นเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ฉีดอินซูลินครั้งแรก กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้เป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่แพทย์สั่งการรักษาด้วยการฉีดยาอินซูลินครั้งแรก ที่และมารับบริการที่แผนกผู้ป่วยนอกโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ จำนวน 64 คน เลือกแบบเจาะจง ดำเนินการวิจัยตั้งแต่เดือน กรกฎาคม พ.ศ. 2558-สิงหาคม พ.ศ. 2559 เครื่องมือวิจัย ประกอบด้วยโมดูลการดูแลต่อเนื่อง แบบทดสอบความรู้ และแบบประเมินความสามารถในการดูแลตนเองของผู้เป็นเบาหวานชนิดที่ 2 วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบที ผลการวิจัยพบว่า 1) หลังได้รับโมดูลการดูแลต่อเนื่อง ผู้เป็นเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ฉีดอินซูลินครั้งแรก มีความรู้ในการดูแลตนเอง และความสามารถในการดูแลตนเอง สูงกว่า ก่อนได้รับโมดูลการดูแลตนเอง และมีระดับน้ำตาลสะสมในเลือด ลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .05) 2) หลังการทดลอง ผู้เป็นเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ฉีดอินซูลินครั้งแรก ในกลุ่มที่ได้รับโมดูลการดูแลต่อเนื่องมีความรู้ในการดูแลตนเอง และความสามารถในการดูแลตนเองสูงกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<.05) แต่มีระดับน้ำตาลสะสมในเลือดไม่แตกต่างจากกลุ่มเปรียบเทียบ (p>.05)
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ดูแลตนเอง ระดับน้ำตาลในเลือดก่อนอาหารเช้า จำนวนครั้งของการเกิดภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ และคุณภาพชีวิตใน
ผู้ป่วยเบาหวานที่ไม่สามารถควบคุมได้ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยรังสิต, ปทุมธานี.
จุฑามาส จันทร์ฉาย, มณีรัตน์ ธีระวิวัฒน์, และนิรัตน์ อิมามี. (2555). โปรแกรมการเรียนรู้เรื่องเบาหวานและ
การจัดการตนเองของผู้เป็นโรคเบาหวานชนิดที่สอง จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารสาธารณสุข
มหาวิทยาลัยบูรพา, 7(2), 69-83.
ทัศนา บุญทอง. (2543). ปฏิรูประบบบริการพยาบาลที่สอดคล้องกับระบบบริการสุขภาพไทยที่พึงประสงค์
ในอนาคต. กรุงเทพมหานคร: ศิริยอดการพิมพ์.
นันนภัส พีระพฤฒิพงศ์, น้ำอ้อย ภักดีวงศ์, และอำภาพร นามวงศ์พรหม. (2555). ผลของโปรแกรมการ
จัดการดูแลตนเองต่อความรู้ กิจกรรมการดูแลตนเองและค่าฮีโมโกบินที่มีน้ำตาลเกาะในผู้ป่วย
เบาหวานชนิดที่ 2. วารสารสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทย ฯ สาขาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 30(2),
98-104.
โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย. (2557). สถิติจำนวนผู้ป่วยนอกโรคเบาหวานโรงพยาบาล
จุฬาลงกรณ์ ประจำปี 2557. กรุงเทพมหานคร: ผู้แต่ง.
วันเพ็ญ พิชิตพรชัย, และอุษาวดี อัศดรวิเศษ. (2546). การวางแผนจำหน่ายผู้ป่วย: แนวคิดและการ
ประยุกต์ใช้. กรุงเทพมหานคร: คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
ศันสนีย์ กองสกุล. (2552). ผลของโปรแกรมการฝึกทักษะการจัดการตนเองต่อพฤติกรรมการจัดการตนเอง
ในการควบคุมโรคเบาหวานและระดับน้ำตาลในเลือดของผู้ที่เป็นเบาหวานชนิดที่ 2 (วิทยานิพนธ์
ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.
สมาคมโรคเบาหวานแห่งประเทศไทยฯ สยามบรมราชกุมารี, สมาคมต่อมไร้ท่อแห่งประเทศไทย, กรมการ
แพทย์ กระทรวงสาธารณสุข และสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ. (2557). แนวทางเวชปฏิบัติ
สำหรับโรคเบาหวาน 2557 (พิมพ์ครั้งที่2). กรุงเทพมหานคร: อรุณการพิมพ์.
อุไรวรรณ สิงห์ยะเมือง. (2553). ผลของโปรแกรมพัฒนาความสามารถในการดูแลตนเองต่อระดับ
ฮีโมโกลบินที่มีน้ำตาลเกาะของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่2 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้
ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.
Keeratiyatawong, P., Hanucharurnkul, S., Boonchauy, W., Phumleng, B., & Muangkae, W. (2005).
Effectiveness of a support-educative program on diabetic control, perceived self-care efficacy,
and body mass index in person with type 2 Diabetes Mellitus. Thai Journal of Nursing Research,
9(1), 1-11.
Orem, D. (1991). Nursing: Concepts of practice. St. Louis: Mosby Year Book.
