ประสิทธิภาพของการพัฒนาศักยภาพด้านความรู้ และทักษะการให้คำปรึกษา เรื่องการเลิกบุหรี่ทางออนไลน์ในสถาบันการศึกษา ในแกนนำนักศึกษาพยาบาล
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของการพัฒนาศักยภาพด้านความรู้และทักษะการให้คำปรึกษาเรื่องการเลิกบุหรี่ทางออนไลน์ ในสถาบันการศึกษาในแกนนำนักศึกษาพยาบาล กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 66 คน เลือกแบบเจาะจง เป็นแกนนำนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่ 3 คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี และนักศึกษาที่รับการให้คำปรึกษาเรื่องการเลิกบุหรี่ทางออนไลน์ เครื่องมือวิจัย ได้แก่ 1) โปรแกรมพัฒนาศักยภาพแกนนำนักศึกษาพยาบาล 2) แบบทดสอบความรู้เรื่องพิษภัยบุหรี่ 3) แบบประเมินทักษะการให้คำปรึกษาเรื่องการเลิกบุหรี่ทางออนไลน์ในสถานศึกษา 4) แบบประเมินความพึงพอใจในการเข้าร่วมกิจกรรมพัฒนาศักยภาพของนักศึกษาพยาบาล และ5) แบบประเมินความพึงพอใจต่อการได้รับคำปรึกษาเรื่องการเลิกบุหรี่ทางออนไลน์ของผู้รับบริการ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณา และ Paired t-test ผลการวิจัย พบว่า หลังการทดลอง แกนนำนักศึกษาพยาบาลมีความรู้ เรื่องพิษภัยบุหรี่ และทักษะการให้คำปรึกษาทางออนไลน์ในสถาบันการศึกษาสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .001) ความพึงพอใจในการเข้าร่วมกิจกรรมพัฒนาศักยภาพของแกนนำนักศึกษา และผู้รับการให้คำปรึกษาเรื่องการเลิกบุหรี่ทางออนไลน์ อยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
จินตนา คำเกลี้ยง, จารุวรรณ กฤตย์ประชา, อนงค์ ประสาธน์วนกิจ, ทิพมาส ชิณวงศ์, รัดใจ เวช
ประสิทธิ์, ศมนนันท์ ทัศนีย์สุวรรณ, และณัฐษยกานต์ นาคทอง. (2561). ประสบการณ์ของ
นักศึกษาพยาบาลในการใช้โมเดล 5A เพื่อควบคุมการบริโภคยาสูบในผู้ป่วยผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ.
วารสารพยาบาลศาสตร์, 38(3), 141-151.
นันทกา ฟูสีกุล. (2555). การวิจัยเชิงปฏิบัติการในการให้คำปรึกษาออนไลน์. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัย
เชียงใหม่.
พัชราภัณฑ์ ไชยสังข์, รัชพร ศรีเดช, พรภิรมย์ หลงทรัพย์, และอนุสรน์ แน่นอุดร. (2562, พฤษภาคม).
ทัศนคติต่อการดำเนินงานสถานศึกษาทัศนคติต่อการดำเนินงานสถานศึกษาปลอดบุหรี่ของ
นักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. เอกสารนำเสนอในการประชุมวิชาการความ
สำเร็จในการควบคุมยาสูบโดยพยาบาล ครั้งที่ 13 เรื่อง ยาสูบกับสุขภาพปอด: บทบาท
พยาบาล ณ โรงแรมปริ๊นซ์พาเลช มหานาค กรุงเทพมหานคร.
มัลลิกา มาตระกูล, อรนลิน สิงขรณ์, และนาตญา พแดนนอก. (2561). การดำเนินงานตามนโยบาย
มหาวิทยาลัยปลอดบุหรี่ในมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง. วารสารพยาบาล, 67(1), 19-26.
ศิริวรรณ พิทยรังสฤษฏ์, ปานทิพย์ โชติเบญจมาภรณ์ และปวีณา ปันกระจ่าง. (บก.). (2559). สถานการณ์การ
ควบคุมการบริโภคยาสูบของประเทศไทย พ.ศ. 2559. กรุงเทพมหานคร: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
ศศิธร ชิดนายี, และวราภรณ์ ยศทวี. (2561). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการสูบบุหรี่ของวัยรุ่น
จังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์, 10(1), 83-93.
สุปาณี เสนาดิสัย, และสุรินธร กลัมพากร. (2555). บุหรี่กับสุขภาพ: พยาบาลกับการควบคุมการบริโภค
ยาสูบ (พิมพ์ครั้งที่2). กรุงเทพมหานคร: เครือข่ายพยาบาลเพื่อการควบคุมยาสูบแห่ง
ประเทศไทย สมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทย ฯ .
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2561). การสำรวจพฤติกรรมการสูบบุหรี่และดื่มสุราของประชากร พ.ศ. 2561.
กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดีการพิมพ์.
สุววุฒิ วงศ์ทางสวัสดิ์, และอรัญญา ตุ้ยคัมภีร์. (2560). การส่งเสริมสุขภาวะในนิสิตนักศึกษาปริญญาตรี
ด้วยการปรึกษาเชิงจิตวิทยารายบุคคลแบบออนไลน์. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา,
(2), 56-72.
สุธีกาญจน์ ไชยลาภ, จันทรรัตน์ วงศ์อารีย์สวัสดิ์, และสมบัติ ริยาพันธ์. (2561). กิจกรรมส่งเสริม
ประสบการณ์วิชาชีพในการเสริมสร้างความรู้ ทัศนคติ และทักษะการป้องกันพิษภัยจากบุหรี่ของ
นักศึกษาพยาบาล. วารสารพยาบาล, 67(1), 19-26.
สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์(องค์การมหาชน). (2559). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรม
ผู้ใช้ อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ปี 2558 ฉบับปรับปรุง. สืบค้นเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2562,
จาก https://www.etda.or.th/publishingdetail/thailand-internet-user-profile-
html
อารีย์ เสรีย์, พรรณี ปานเทวัญ, และเบญจมาศ บุญรับพายัพ. (2556). การพัฒนาศักยภาพแกนนำ
นักศึกษาพยาบาล ด้านความรู้ ทัศนคติ ต่อบุหรี่ และทักษะการให้คำปรึกษาเรื่องการเลิกบุหรี่ใน
ชุมชน. วารสารพยาบาล, 62(1), 22-31.
Dowling, M., & Rickwood, D. (2014). Investigating individual online synchronous chat
counselling processes and treatment outcomes for young people. Advances in
Mental Health, 12(3), 216–224. doi: 10.1080/18374905.2014.11081899
Murphy, L., Parnass, P., Mitchell, D. L., Hallett, R., Cayley, P., & Seagram, S. (2009).
Client satisfaction and outcome comparisons of online and face-to-face
counselling methods. British Journal of Social Work, 39, 627–640
doi:10.1093/bjsw/bcp041