ความสุขในการทำงานของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลสุรินทร์
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยแบบผสมผสานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความสุขในการทำงานของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลสุรินทร์ 2) เปรียบเทียบความสุขในการทำงาน จำแนกตามแผนกงาน 3) ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความสุขในการทำงาน และ 4) ศึกษาแนวทางการสร้างความสุขในการทำงาน กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพในโรงพยาบาลสุรินทร์ จำนวน 254 คน ใช้การสุ่มตัวอย่างแบบมีระบบ เครื่องมือวิจัยได้แก่ 1) แบบสอบถามความสุขในการทำงานซึ่งหาค่าดัชนีความตรงตามเนื้อหาได้เท่ากับ 0.60-1.00 และค่าสัมประสิทธิ์ความเที่ยงได้เท่ากับ 0.88 และ 2) แนวคำถามการสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรรนา การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) ความสุขในการทำงานของพยาบาลวิชาชีพอยู่ในระดับมาก 2) ความสุขในการทำงานจำแนกตามแผนกงานไม่แตกต่างกัน 3) ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความสุขในการทำงานได้แก่ ปัจจัยส่วนบุคคล และปัจจัยสิ่งแวดล้อมได้แก่ โอกาสในการควบคุมตนเอง โอกาสในการใช้ทักษะการทำงาน การตั้งเป้าหมายการทำงาน ลักษณะงานที่หลากหลาย ความก้าวหน้าในงาน ค่าตอบแทนเหมาะสม ความปลอดภัยทางกายภาพ ตำแหน่งทางสังคมที่มีคุณค่า การสนับสนุนจากผู้บังคับบัญชา ความเสมอภาค และความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงาน 4) แนวทางการสร้างความสุขในการทำงานได้แก่ 1) องค์กร เช่น การสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่ส่งเสริมความสุขในการทำงาน 2) ผู้บริหาร เช่น การส่งเสริมให้ผู้ปฏิบัติงานมีการพัฒนาตนเองอยู่เสมอ 3) บุคลากร เช่น ความสนใจ เอาใจใส่ในงาน และเรียนรู้ตลอดเวลา และ 4) เพื่อนร่วมงาน เช่น การสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในองค์กร
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กฤษดา แสวงดี. (2560). วิกฤติขาดแคลนพยาบาลวิชาชีพในหน่วยบริการสุขภาพของสำนักงาน
ปลัดกระทรวงสาธารณสุข: ข้อเสนอเชิงนโยบาย. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 26(2),
-456.
ชุติมา ปัญญาพินิจนุกูร, กลีบแก้ว จันทร์หงษ์, และปรัศนี สมิธ. (2555). การเสริมสร้างความสุข
ในการทำงานเพื่อส่งเสริมความยึดมั่นผูกพันต่อองค์กรของอาจารย์ในวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี
กรุงเทพ. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 22(2), 11-23.
ถิตรัตน์ พิมพาภรณ์, และธีระวัฒน์ จันทึก. (2559). ความสุขในการทำงาน: ความท้าทายของ
การจัดการทรัพยากรมนุษย์ในอุตสาหกรรมบริการ. วารสารมนุษยสังคมปริทัศน์, 18(2), 113-126.
บุญใจ ศรีสถิตย์นรากูร. (2555). การพัฒนาและตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย: คุณสมบัติการวัด
เชิงจิตวิทยา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เรมวล นันท์ศุภวัฒน์, อรอนงค์ วิชัยคำ, และอภิรดี นันท์ศุภวัฒน์. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างชั่วโมง
การปฏิบัติงานเกินเวลาของพยาบาล และผลลัพธ์ด้านผู้ป่วย พยาบาลและองค์กรในโรงพยาบาล
ทั่วไป. พยาบาลสาร, 41(4), 58-69.
สุภางค์ จันทวานิช. (2556). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 21). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์
แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
.
สุรเดช ศรีอังกูร. (2558). ลด ละ เลิก วัฒนธรรมการตำหนิ กล่าวโทษ Blame Culture เพื่อสร้าง
ความปลอดภัย. สืบค้นเมื่อ 6 มิถุนายน 2560, จาก https://www.rama.mahidol.ac.th/
cqs/sites/default/files/public/Blame%20culture%20-%20Suradet%20Sriangkoon.pdf
Kerns, C. D. (2008). Putting performance and happiness together in the workplace. Graziadio Business
Review, 11 (1). Retrieved June 6, 2017, https://gbr.pepperdine.edu/2010/08/putting-
performance-and-happiness-together-in-the-workplace/
Veenhoven, R. (1984). Condition of happiness. Retrieved May 1, 2017, จาก
Warr, P. (2007). Work, happiness, and unhappiness. Washington, DC: Lawrence Erlbaum Associates.
Manpower group. (2017). การสร้างความสุขในที่ทำงาน. สืบค้นเมื่อ 1 มิถุนายน 2560, จาก
www.manpowerthailand.com