ประสิทธิผลของโปรแกรมการฝึกอบรมการใช้เครื่องช่วยหายใจในพยาบาล โรงพยาบาลทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช

Main Article Content

ณัฐชนก บุญเมือง

บทคัดย่อ

การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิผลของโปรแกรมการฝึกอบรมการใช้เครื่องช่วยหายใจในพยาบาล โรงพยาบาลทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช จำนวน 111 คน ได้จากการเลือกแบบเจาะจง  เครื่องมือวิจัย ได้แก่โปรแกรมการฝึกอบรมการใช้เครื่องช่วยหายใจ  แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบทดสอบความรู้ และแบบประเมินทักษะการใช้เครื่องช่วยหายใจของพยาบาล ซึ่งมีค่าดัชนีความตรงตามเนื้อหา เท่ากับ 0.98 และค่าสัมประสิทธิ์ความเที่ยง จากสูตร KR-20 เท่ากับ 0.89 และ 0.91 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงบรรยาย และการทดสอบที ผลการวิจัยพบว่าก่อนการทดลอง พยาบาล ร้อยละ 49.5 มีความรู้ในการใช้เครื่องช่วยหายใจอยู่ในระดับต่ำ และร้อยละ 31.5 อยู่ในระดับปานกลาง  พยาบาล ร้อยละ 86.5  มีทักษะการใช้เครื่องช่วยหายใจอยู่ในระดับต่ำ หลังการทดลอง พยาบาล ร้อยละ 98.2  มีความรู้ในการใช้เครื่องช่วยหายใจอยู่ในระดับสูง  ร้อยละ 56.8 มีทักษะการใช้เครื่องช่วยหายใจอยู่ในระดับปานกลาง และร้อยละ 32.4 อยู่ในระดับสูง   ภายหลังได้รับโปรแกรมการฝึกอบรมการใช้เครื่องช่วยหายใจ พยาบาลมีความรู้ และทักษะการใช้เครื่องช่วยหายใจ สูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมการฝึกอบรมการใช้เครื่องช่วยหายใจอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
บุญเมือง ณ. . . (2021). ประสิทธิผลของโปรแกรมการฝึกอบรมการใช้เครื่องช่วยหายใจในพยาบาล โรงพยาบาลทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารพยาบาล, 70(2), 19–26. สืบค้น จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/TJN/article/view/245913
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กุลญนาท ผ่องแผ้ว, และสมหมาย คชนาม. (2561). สมรรถนะการจัดการดูแลผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจ

ของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลนพรัตนราชธานี. วชิรสารการพยาบาล, 20(2), 1-12.

เกศราพร เพ่งพิศ, และเสาวมาศ คุณล้าน เถื่อนนาดี. (2560). ผลของโปรแกรมส่งเสริมสมรรถนะแห่งตน

ต่อการรับรู้สมรรถนะและพฤติกรรมของพยาบาลในการป้องกันปอดอักเสบจากการใช้เครื่องช่วย

หายใจ. วารสารพยาบาลศาสตร์และสุขภาพ, 40(2), 1-10.

จันทร์เพ็ญ เนียมวัน, เดือนแรม เรืองแสน, และวราทิพย์ แก่นการ. (2563). สมรรถนะพยาบาลวิชาชีพใน

การพยาบาลผู้ป่วยใช้เครื่องช่วยหายใจ. วารสารการพยาบาลและการดูและสุขภาพ, 38(1), 6-14.

นิภาดา ธารีเพียร. (2562). ประสิทธิผลของการใช้แนวปฏิบัติการดูแลผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจ. วารสาร

การพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 37(1), 70-79.

โรงพยาบาลทุ่งสง, ศูนย์เครื่องช่วยหายใจ. (2562). รายงานประจำปี 2562. นครศรีธรรมราช: ผู้แต่ง.

วชิรา สุทธิธรรม, และชนกพร จิตปัญญา. (2551). ผลของโปรแกรมการสอนแนะต่อความรู้และการ

ปฏิบัติของพยาบาลเพื่อป้องกันการเกิดปอดอักเสบจากการใช้เครื่องช่วยหายใจ (วิทยานิพนธ์ปริญญา

มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพมหานคร.

วราภรณ์ ธโนโรจน์, บุญทิพย์ สิริธรังศรี, และสิริรัตน์ วิภาสศิลป์. (2554). การกำหนดสมรรถนะ

สำหรับพยาบาลวิชาชีพ ในการจัดการดูแลผู้ป่วยใช้เครื่องช่วยหายใจ โรงพยาบาลตำรวจ. เอกสาร

นำเสนอในการประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ครั้งที่

, จัดโดยบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, จังหวัดนนทบุรี.

สภาการพยาบาล. (2553). พระราชบัญญัติวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์ พ.ศ. 2528 และที่แก้ไข

เพิ่มเติม พ.ศ. 2540. กรุงเทพมหานคร: ศิริยอดการพิมพ์.

สาวรีย์ ปัญเศษ, อำภาพร นามวงศ์พรหม, และน้ำอ้อย ภักดีวงศ์. (2555). ความรู้และการปฏิบัติของ

พยาบาลเกี่ยวกับกระบวนการหย่าเครื่องช่วยหายใจในโรงพยาบาลพระนั่งเกล้า. วารสารการพยาบาล

และการดูแลสุขภาพ, 30(2), 131-139.