บทบาทพยาบาลเวชปฏิบัติชุมชนกับการช่วยเลิกบุหรี่ในผู้ป่วยโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง

บทคัดย่อ

การสูบบุหรี่เป็นปัจจัยเสี่ยงที่สำคัญของผู้ป่วยโรคเรื้อรัง โดยเฉพาะผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสูงและโรคเบาหวานที่จะส่งเสริมให้โรคมีความรุนแรงเพิ่มมากขึ้น ได้แก่ ระดับความดันโลหิตสูงขึ้น ระดับน้ำตาลในเลือดสูงขึ้น ทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อน ความพิการและอันตรายถึงชีวิตได้ บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอแนวทางการช่วยเหลือให้ผู้ป่วยโรคเรื้อรังสามารถเลิกสูบบุหรี่ได้อย่างสำเร็จ ตามบทบาทหน้าที่พยาบาลเวชปฏิบัติชุมชน ทั้งในระดับปฐมภูมิ ทุติยภูมิ และตติยภูมิ อีกทั้งยังเป็นการช่วยลดความรุนแรงของโรคเรื้อรัง ลดความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อน และส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยโรคเรื้อรังให้ดียิ่งขึ้น