การประเมินกลุ่มอาการภายหลังสมองได้รับการกระทบกระเทือนในผู้ที่มีสมองบาดเจ็บระดับไม่รุนแรง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ผู้ที่มีสมองบาดเจ็บระดับไม่รุนแรงเป็นผู้ป่วยกลุ่มใหญ่ที่เข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาล แต่ผู้ป่วยกลุ่มนี้มักไม่มีอาการรุนแรงและอาการที่เกิดขึ้นมักฟื้นหายได้เองในช่วงระยะเวลานานนับสัปดาห์หรือเป็นเดือนหลังการบาดเจ็บ แต่มีบางรายที่อาการไม่ฟื้นหายและพัฒนาต่อไปเป็นกลุ่มอาการภายหลังสมองได้รับการกระทบกระเทือน ทำให้ต้องกลับเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาลซ้ำ ปัจจุบัน มีแบบประเมิน 2 ชนิดที่นิยมใช้ประเมินกลุ่มอาการภายหลังสมองได้รับการกระทบกระเทือน ได้แก่ 1) The Rivermead Post-Concussion Symptom Questionnaire (RPQ) ครอบคลุม 16 อาการเพื่อประเมินความรุนแรงของกลุ่มอาการภายหลังสมองได้รับการกระทบกระเทือน ระยะเวลาในการประเมินคือทันทีหลังการบาดเจ็บ สองสัปดาห์ หนึ่งเดือน สามเดือน หกเดือน และหนึ่งปีหลังการบาดเจ็บ และ 2) The Rivermead Head Injury Follow Up Questionnaire (RHFUQ) เพื่อประเมินประสบการณ์การทำหน้าที่และสังคมของผู้ป่วยภายหลังสมองบาดเจ็บและเปรียบเทียบอาการของผู้ป่วยก่อนและหลังการบาดเจ็บ ซึ่งควรประเมินทันทีหลังการบาดเจ็บ สามเดือนและหกเดือนหลังการบาดเจ็บเนื่องจากกลุ่มอาการดังกล่าวเกิดขึ้นได้ในระยะยาว หากพยาบาลและทีมสุขภาพสามารถประเมินอาการผิดปกติและให้การดูแลรักษาโดยเร็วจะส่งผลให้ผู้ป่วยกลับไปทำงานได้เร็วขึ้น มีคุณภาพชีวิตดีขึ้นและลดภาระค่าใช้จ่าย
Article Details
เอกสารอ้างอิง
นครชัย เผื่อนปฐม, และธีรเดช ศรีกิจวิไลกุล. (บ.ก.). (2562). แนวทางเวชปฏิบัติกรณีสมองบาดเจ็บ(Clinical
practice guidelines for traumatic brain injury) . กรุงเทพมหานคร: พรอสเพอรัสพลัส.
สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ. (2563). รายงานสถิติการแพทย์ฉุกเฉิน. สืบค้นเมื่อ 1 เมษายน 2563, จาก
http://ws.niems.go.th/ITEMS_DWH/
อริยาวรรณ วรรณสีทอง, นิภาวรรณ สามารถกิจ, และเขมารดี มาสิงบุญ. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่าง
อาการปวดศีรษะ อาการอ่อนล้า และความแปรปรวนของการนอนหลับกับความสามารถในการปฏิบัติ
กิจกรรมของผู้ป่วยบาดเจ็บที่ศีรษะระดับเล็กน้อย. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 34(2),
-163.
อินทิรา ทาเอื้อ, เกศรินทร์ อุทริยประสิทธิ์, ปรางทิพย์ ฉายพุทธ, และบรรพต สิทธินามสุวรรณ. (2553).
ความสัมพันธระหว่างกลุ่มอาการภายหลังสมองได้รับการกระทบกระเทือนกับภาวการณ์ทำหน้าที่ใน
ผู้บาดเจ็บศีรษะเล็กน้อย. วารสารสภาการพยาบาล, 25(2), 39-53.
Chakroun-Walha, O., Rejeb, I., Boujelben, M., Chtara, K., Mtibaa, A., Ksibi, H., . . . Rekik, N.
(2017). Post-concussive syndrome after mild head trauma: Epidemiological features in Tunisia.
European Journal of Trauma & Emergency Surgery, 43(6), 747-753. doi:10.1007/s00068-016-
-7
Crawford, S., Wenden, F. J., & Wade, D. T. (1996). The Rivermead head injury follow up
questionnaire: A study of a new rating scale and other measures to evaluate outcome after head
injury. Journal of Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry, 60(5), 510-514.
doi:10.1136/jnnp.60.5.510
Daneshvar, D. H., Riley, D. O., Nowinski, C. J., McKee, A. C., Stern, R. A., & Cantu, R. C. (2011).
Long-term consequences: Effects on normal development profile after concussion. Physical
Medicine and Rehabilitation Clinics of North America, 22(4), 683-700, ix.
doi:10.1016/j.pmr.2011.08.009
Faul, M., Xu, L., Wald, M. M., & Coronado, V. G. (Eds.). (2010). Traumatic brain injury in the United
States: Emergency department visits, hospitalizations, and deaths, 2002-2006. Atlanta GA:
National Center for Injury Prevention and Control and Centers for Disease Control and Prevention.
Hickey, J. V. (2014). The clinical practice of neurological and neurosurgical nursing (7th.ed.).
Philadelphia: Wolters Kluwer/Lippincott Williams & Wilkins.
Kasch, H., & Jensen, L. L. (2019). Minor head Injury symptoms and recovery from Whiplash injury: A
-year prospective study. Rehabilitation Process and Outcome, 8, 1-6.
doi:10.1177/1179572719845634
Katz, D. I., Cohen, S. I., & Alexander, M. P. (2015). Chapter 9 - Mild traumatic brain injury. In J.
Grafman & A. M. Salazar. (Eds.). Handbook of Clinical Neurology Volume 127 (pp. 131-156).
Boston: Elsevier.
King, N. S., Crawford, S., Wenden, F. J., Moss, N. E., & Wade, D. T. (1995). The Rivermead Post
Concussion Symptoms Questionnaire: A measure of symptoms commonly experienced after head
injury and its reliability. Journal of Neurology, 242(9), 587-592. doi:10.1007/bf00868811
Marshall, S., Bayley, M., McCullagh, S., Velikonja, D., & Berrigan, L. (2012). Clinical practice
guidelines for mild traumatic brain injury and persistent symptoms. Canadian Family Physician,
(3), 257-267.
Nardi, J. (2020). Increasing brain derived neurotrophic factor with traumatic brain injuries. Nutritional
Perspectives: Journal of the Council on Nutrition, 43(2), 20-21.
Plass, A. M., Praag, D. V., Covic, A., Gorbunova, A., Real, R., Steinbuechel, N. V, & Dutch and
Flemish CENTER TBI investigators (2019). The psychometric validation of the Dutch version of
the Rivermead Post-Concussion Symptoms Questionnaire (RPQ) after traumatic brain injury (TBI).
PLOS ONE, 14(10), e0210138-e0210138. doi:10.1371/journal.pone.0210138
Potter, S., Leigh, E., Wade, D., & Fleminger, S. (2006). The Rivermead Post Concussion Symptoms
Questionnaire: A confirmatory factor analysis. Journal of Neurology, 253(12), 1603-1614.
doi:10.1007/s00415-006-0275-z
Zollman, F. S. (Ed.). (2016). Manual of traumatic brain injury: Assessment and management (2nd.ed.).
New York: demosMedical.
