Indicators of Quality Classroom Management for Happy Learning of Students in Secondary School บทนำ: ;วัตถุประสงค์และวิธีดำเนินการวิจัย: สรุปและอภิปรายผล: ข้อเสนอแนะ: เอกสารอ้างอิง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาตัวบ่งชี้การบริหารห้องเรียนคุณภาพเพื่อการเรียนรู้อย่าง มีความสุขของนักเรียนในโรงเรียนมัธยมศึกษา การดำเนินการวิจัยออกแบ่งเป็น 3 ขั้นตอนคือ ขั้นตอนที่ 1 การสังเคราะห์องค์ประกอบและตัวบ่งชี้ ใช้การศึกษาเอกสารและการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ เพื่อกำหนดเป็นกรอบแนวคิดในการวิจัยและพัฒนาตัวบ่งชี้ แล้วให้ผู้เชี่ยวชาญ 5 คน พิจารณาตรวจสอบความเหมาะสมเชิงเนื้อหาขององค์ประกอบและตัวบ่งชี้ ขั้นตอนที่ 2 การประเมินตัวบ่งชี้ เสนอให้ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 คน ประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของตัวบ่งชี้ด้วยแบบประเมิน นำมาวิเคราะห์ด้วยการหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานในแต่ละตัวบ่งชี้ แล้วปรับปรุงตามความคิดเห็นและข้อเสนอแนะของผู้เชี่ยวชาญ และขั้นตอนที่ 3 การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของตัวบ่งชี้ ตัวอย่างเป็นข้าราชการครูในโรงเรียนมัธยมศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 29 จำนวน 400 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วยแบบสัมภาษณ์ แบบประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของตัวบ่งชี้ และแบบตรวจสอบตัวบ่งชี้ ข้อมูลใช้การวิเคราะห์เนื้อหา สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันด้วยโปรแกรม Mplus ผลการวิจัย พบว่า 1) ผลการสังเคราะห์องค์ประกอบและตัวบ่งชี้ พบว่า การบริหารห้องเรียนคุณภาพเพื่อการเรียนรู้อย่างมีความสุขของนักเรียน ประกอบด้วย 2 ด้าน คือ 1) ด้านการบริหารจัดการชั้นเรียน ประกอบด้วย 2 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) บรรยากาศในชั้นเรียน มีตัวบ่งชี้เดี่ยว 20 ตัว (2) คุณลักษณะของครู มีตัวบ่งชี้เดี่ยว 20 ตัว และ 2) ด้านการจัดกิจกรรม การเรียนรู้ ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) ความเหมาะสมของบทเรียน มีตัวบ่งชี้เดี่ยว 8 ตัว (2) การจัด การเรียนการสอน มีตัวบ่งชี้เดี่ยว 10 ตัว (3) สื่อการเรียนการสอน มีตัวบ่งชี้เดี่ยว 12 ตัว (4) การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ มีตัวบ่งชี้เดี่ยว 5 ตัว 2) ผลการประเมินตัวบ่งชี้ โดยภาพรวม มีความเหมาะสมและ ความเป็นไปได้ อยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.72, 4.59) และเมื่อพิจารณาเป็นรายประเด็นสำคัญคือ ตัวบ่งชี้ของด้านการบริหารจัดการชั้นเรียน มีความเหมาะสมและความเป็นไปได้ อยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.85, 4.61) และตัวบ่งชี้ของด้านการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ มีความเหมาะสมและความเป็นไปได้ อยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.91, 4.74) 3) ผลการตรวจสอบตัวบ่งชี้ด้วยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันอันดับสาม พบว่า โมเดลการวัดการบริหารห้องเรียนคุณภาพเพื่อการเรียนรู้อย่างมีความสุขของนักเรียนในโรงเรียนมัธยมศึกษา พบว่า มีความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่า c2=2156.369, df= 1672, p= 0.056, CFI = 0.996, TLI = 0.990, RMSEA = 0.033, SRMR = 0. .035 และ c2/ df = 1.289 จึงสรุปได้ว่ามีองค์ประกอบและตัวบ่งชี้ 2 ด้านคือ 1) ด้านการบริหารจัดการชั้นเรียน 40 ตัวบ่งชี้ ประกอบด้วย 2 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) บรรยากาศในชั้นเรียน (2) คุณลักษณะของครู และ 2) ด้านการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ 35 ตัวบ่งชี้ ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) ความเหมาะสมของบทเรียน (2) การจัดการเรียนการสอน (3) สื่อการเรียนการ (4) การวัดและประเมินผลการเรียนรู้
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Methods and Research, 16 : 78-117.
Chatkup, S. (2001). Happy Learning: Brain Chemicals with Happiness and Learning.
Bangkok: Siam sport Syndicate Limited, 2544. [in Thai]
Gamlem, S. M. and Munthe, E. (2014) “Mapping the quality of feedback to support students’
learning in lower secondary classrooms,” Cambridge Journal of Education,
44:1, 75-92.
Hamre, B. K.,and Pianta, R. C. (2007) Learning opportunities in preschool and early elementary
classrooms. In R. C. Pianta, M. Cox, J. and Snow, K. (Eds.), School readiness and
the transition to kindergarten. Baltimore, MD: Brookes.
Innoi, P. (2016) “Factors that affect the avidity for learning behavior of the
undergraduate students at King Mongkut’s Institute of Technology Ladkrabang
(KMITL): The path analysis.” International (Humanities, Social Sciences and Arts),
Veridian E-Journal, Silpakorn University, 9 (5) July–December. [in Thai]
Kounin, J. (1990) Classroom Management Theorists and Theories. New York: R. E. Krieger.
Loveless, A. S. (2009). Conceptions of Happiness. New York: University Press of America.
Oliver, P. (1992) “Quality in the classroom: Philosophical aspects of measuring teacher
effectiveness,” The Vocational Aspect of Education, 44:2, 183-190.
Pedota, P (2007) “Strategies for Effective Classroom Management in the Secondary Setting,
The Clearing House,” A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas,
80:4, 163-168.
Phanchalaem, K. (2016). Development of Capacity Building Model on Teachers’
Assessment Information Use Based on Collaborative Immersion Approach.
Graduate Theses and Dissertation, Bangkok, Thailand: Educational Measurement
and Evaluation, Chulalongkorn University. [in Thai]
Podgursky, M. (2001). “Flunking ETS: The Educational Testing Service makes divining the
methods of good teachers look easy. It’s not,” Education Matters, 1(2), 75–78.
Pumchang, P. (2017). “Factor Analysis of Happy workplace of Thai Educational
Institutions,” Thai (Humanities, Social Sciences and Arts),
Veridian E-Journal, Silpakorn University, 10 (2) May–August. [in Thai]
Runjaroen, T. (2002). States and Problems of Administration and Management of Basic
Education in Thailand. Bangkok : V.T. C. Communication. [in Thai]
Srikhet, N. (2014). The Development of an Evaluation Model for Evaluating the
Quality Of Practicum Teacher Students’ Classroom Action Research at
Srinakharinwirot University. Graduate Theses and Dissertation,
Bangkok, Thailand:Testing and Measurement, Srinakharinwirot University. [in Thai]
Uengcharoen, N. (2009). A Study of the Relationship Between Some Factor and
Learning in Class with Happiness of Prathomsuksa VI Students Krungtonburi
Group to Bangkok. Graduate Theses, Bangkok, Thailand:Educationnal Research and
Statistics, Srinakharinwirot University. [in Thai]
Wangphasit, P. (2014). A Development of Learning English Model for Enhancing
Happiness Learning of Elementary Students at Demonstration Schools Under
the Office of Higher Education Commission. Graduate Theses and Dissertation,
Bangkok, Thailand: Curriculum Research and Development,
Srinakharinwirot University. [in Thai]
Wayne M. and Garrison, W. M. (2004) “Profiles of Classroom Practices in U.S. Public Schools,
School Effectiveness and School Improvement,” An International Journal of
Research, Policy and Practice, 15:3-4, 377-406.
