การแปลถ้อยคำต้องห้ามที่ใช้เน้นความหมายในวรรณกรรมเรื่องThe Catcher in the Rye

Abstract

บทคัดย่อ

               งานวิจัยนี้วัตถุประสงค์เพื่อจำแนกกลุ่มที่มาของถ้อยคำต้องห้ามที่ใช้เน้นความหมาย และศึกษากลวิธีการแปลถ้อยคำต้องห้ามที่ใช้เน้นความหมาย โดยอาศัยข้อมูลจากวรรณกรรมแปลเรื่อง ชั่วชีวิตของผม ของ คำระวี-.ใบเตย ซึ่งแปลมาจากวรรณกรรมภาษาอังกฤษเรื่อง The Catcher in the Rye ของ J.D Salinger ผลการศึกษาพบว่ากลุ่มที่มาของถ้อยคำต้องห้ามที่ใช้เน้นความหมายในต้นฉบับมี 3 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่มาจากศาสนา กลุ่มที่มาจากความบกพร่อง และกลุ่มที่มาจากสัตว์ แต่กลุ่มที่มาในสำนวนแปลมีเพียง 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่มาจากความสูญเสีย และกลุ่มที่มาจากเครือญาติ ด้านกลวิธีการแปลพบว่ามีกลวิธีการแปล 4 กลวิธี ได้แก่ 1. กลวิธีการแปลตรงตามรูปภาษา 2. กลวิธีการแปลตีความ ซึ่งประกอบด้วย 2 กลวิธีย่อย คือ การแปลตีความด้วยถ้อยคำต้องห้ามในภาษาไทย และการแปลตีความด้วยถ้อยคำธรรมดาในภาษาไทย 3. กลวิธีการแปลเทียบเคียงอารมณ์ และ 4.กลวิธีการละ  

คำสำคัญ: การแปล  ถ้อยคำต้องห้าม  คำเน้นความหมาย  คำระวี-ใบเตย  The Catcher in the Rye

Abstract

            The objectives of this research are to classify the origin of the emphatic taboo words, and to study the translation strategies of the emphatic taboo words. The data employed in the study are from “Chua Chee Wit Khong Phom” translated by Khamrawee-Baitoey from an English literature “The Catcher in the Rye” by J.D. Salinger. The results indicate that there are 3 origins of emphatic taboo words in English literature namely, origin concerning religion, deficiency, and animal, however, there are only 2 origins in Thai version namely, origin concerning loss, and relative. As for the translation strategies, there are 4 strategies namely, 1. Literal translation, 2. Interpretative translation, which consists of 2 sub-strategies; that are interpretative translation with Thai taboo words and interpretative translation with Thai non-taboo words, 3. Equivalent translation, and 4. Ellipsis.   

Keywords: Translation, Taboo words, Emphatic words, Khamrawee-Baitoey, The Catcher in the Rye