การวิเคราะห์ประสิทธิภาพของการส่งต่อเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลขอนแก่นโดยใช้ค่า CMI (Case Mix Index) และปัจจัยที่เกี่ยวข้อง

บทคัดย่อ

การศึกษาข้อมูลย้อนหลังนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) เปรียบเทียบค่า AdjRW เทียบกับค่า CMI มาตรฐานของโรงพยาบาลแต่ละระดับ ในการรับผู้ป่วยส่งต่อเข้ารับการรักษา 2) ศึกษาปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับค่า CMI ในการส่งต่อเข้ารับการรักษา ปี 2563 - 2565 ผลการวิจัย พบว่าในช่วงปี 2563 - 2565 มีการส่งต่อจากโรงพยาบาลชุมชนทุกแห่ง 23,986 ราย, 22,948 ราย, และ 20,631 ราย ในจำนวนนี้มีค่า AdjRW  น้อยกว่าค่า CMI มาตรฐานของโรงพยาบาล 5,323 ราย, 3,979 ราย, 3,235 ราย คิดเป็นร้อยละ 22.19, 17.34, 15.68 ในปี 2563 มีการส่งต่อน้อยกว่าเกณฑ์ CMI จากโรงพยาบาลระดับ M1-F3 ร้อยละ 25.91, 25.80, 21.75, 20.55, 18.03  ปี 2564 ร้อยละ 20.47, 22.28, 16.12, 15.90, 13.77 และ ปี 2565 = ร้อยละ 21.59, 19.13, 14.27, 14.20, 12.89  ซึ่งปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการส่งต่อที่ AdjRW  น้อยกว่า ค่า CMI มาตรฐาน ได้แก่ 1) การส่งต่อนอกเวลาราชการ คิดเป็นร้อยละ 51.17, 51.52 และ 51.75 2) ค่าใช้จ่ายที่ใช้ในการรักษาพยาบาล เป็นเงินทั้งสิ้น 46,236,507 บาท, 38,504,117 บาท และ 36,995,780 บาท และ 3) กลุ่มวินิจฉัยโรคหลัก (MDC) 25 กลุ่มโรคที่ส่งต่อ มีค่า AdjRW น้อยกว่า ค่า CMI มาตรฐาน ระดับ M1, M2, F1 พบมากที่สุด คือ รหัส 23 (Factors Influencing…) ระดับ F2 มากที่สุด คือ รหัส 14 (Pregnancy, Childbirth and Puerperium) และ ระดับ F3 มากที่สุด คือ รหัส 12 (Male Reproductive System)  โรงพยาบาล ระดับ M1 มีศักยภาพแพทย์เฉพาะทางครอบคลุมเกือบทุกสาขา ระดับ M2, F1, F2, F3 มีแพทย์เฉพาะทางบางสาขา ดังนั้นโรงพยาบาลแต่ละระดับควรรับทราบและปฏิบัติตามข้อมูลค่า CMI ผ่านระบบสารสนเทศที่มีประสิทธิภาพและกระตุ้นให้มีการพัฒนาศักยภาพตามกำหนด