รูปแบบการพัฒนาการป้องกันและควบคุมโรคไม่ติดต่อของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น

ผู้แต่ง

  • ถนัต จ่ากลาง สำนักงานสาธารณสุขอำเภอชุมแพ

คำสำคัญ:

การพัฒนา, รูปแบบ, โรคไม่ติดต่อ, อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน

บทคัดย่อ

     การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาปัจจัยการป้องกันและควบคุมโรคไม่ติดต่อ ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการป้องกันและควบคุมโรคไม่ติดต่อ และการสร้างรูปแบบการพัฒนาการป้องกันและควบคุมโรคไม่ติดต่อของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น แบ่งการศึกษาเป็น 3 ระยะ 1) ศึกษาปัจจัยการป้องกันและควบคุมโรคไม่ติดต่อ และปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการป้องกันและควบคุมโรคไม่ติดต่อ โดยใช้แบบสอบถามที่มีค่าความเที่ยง 0.98 2) การพัฒนารูปแบบการป้องกันและควบคุมโรคไม่ติดต่อ และ 3) การยืนยันรูปแบบการพัฒนาการป้องกันและควบคุมโรคไม่ติดต่อ ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีการป้องกันและควบคุมโรคไม่ติดต่อ ในภาพรวมอยู่ในระดับสูง ร้อยละ 75.93 ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการป้องกันและควบคุม โรคไม่ติดต่อ ได้แก่ ความรอบรู้ด้านสุขภาพในการป้องกันและควบคุมโรค การสนับสนุนทางสังคม และความเชื่อด้านสุขภาพ รูปแบบการพัฒนาการป้องกันและควบคุมโรคไม่ติดต่อของ อสม. ประกอบด้วย 3 ด้าน คือ 1) ด้านความเชื่อด้านสุขภาพในการป้องกันและควบคุมโรคไม่ติดต่อ 2) ด้านการสนับสนุนทางสังคม และ 3) ด้านความรอบรู้ด้านสุขภาพในการป้องกันและควบคุมโรคไม่ติดต่อ ผู้เชี่ยวชาญ มีความเห็นว่ารูปแบบการพัฒนาการป้องกันและควบคุมโรคไม่ติดต่อของ อสม. อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น มีความเหมาะสมและเป็นไปได้ในระดับมากที่สุด (มัธยฐาน = 5.00) ร้อยละ 91.67

References

World Health Organization. Noncommunicable diseases. [Internet]. 2021 [cited 2021 May 31]. Available from: https://www.who.int

/news-room/fact- sheets/detail/ noncommunicable-diseases

กองยุทธศาสตร์และแผนงาน สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข กระทรวงสาธารณสุข. การสาธารณสุขไทย 2559-2560 Thailand Health Profile. [อินเทอร์เน็ต]. 2562 [เข้าถึงเมื่อ 15 พฤษภาคม 2564]. เข้าถึงได้จาก: https://bps.moph.go.th/new_bps/sites/default/files/ thailand%20health%

profile%202016_2017.pdf

ถนัต จ่ากลาง. การระบุปัญหาสาธารณสุขอำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น. ขอนแก่น : สำนักงานสาธารณสุขอำเภอชุมแพ. 2564.

Hfocus. สธ.มอบของขวัญปีใหม่ 2564 คนไทยทุกคนมีหมอประจำตัว 3 คน “ดูแลใกล้ตัว ใกล้บ้าน ใกล้ใจ”[อินเทอร์เน็ต]. 2563 [เข้าถึงเมื่อ 13 เมษายน 2564]. เข้าถึงได้จาก : https://www.hfocus.org/content/2020/12/20694

สำนักโรคไม่ติดต่อกรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. คู่มือการดำเนินงานป้องกันควบคุมโรคไม่ติดต่อ โดยยึดชุมชนเป็นฐาน :ชุมชนลดเสี่ยง ลดโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง (CBI NCDs). นนทบุรี : กระทรวงสาธารณสุข. 2560.

FRANZ FAUL, EDGAR ERDFELDER, ALBERT-GEORG LANG AND AXEL BUCHNER. G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and Biomedical sciences. [Internet]. 2007 [cited 2021 Feb 3]. Available from:file:///C:/Users/66650/Downloads/Faul2007_Article_GPower3AFlexibleStatisticalPow.pdf GeneralPowerAnalysisPro%20(1).pdf

บุญใจ ศรีสถิตนรากูร. ระเบียบวิธีวิจัยทางการพยาบาล. พิมพ์ครั้งที่ 5 กรุงเทพฯ: ยูแอนด์ไออินเตอร์ มีเดีย. 2553.

วิมล โรมา และคณะ. รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการสำรวจความรอบรู้ด้านสุขภาพของประชาชนไทย อายุ 15 ปี ขึ้นไป พ.ศ. 2560 (ระยะที่ 1). นนทบุรี : สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข. 2561.

กฤศภณ เทพอินทร์, เสน่ห์ ขุนแก้ว. ความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพของ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อำเภอฟากท่า จังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์ ปีที่ 14 ฉบับที่ 1 มกราคม – มิถุนายน 2565. 2565

สุวรรณา หล่อโลหการ, ประพรศรี นรินทร์รักษ์. ความรอบรู้ด้านสุขภาพ พฤติกรรมสุขภาพ และคุณภาพชีวิตของอาสาสมัครสาธารณสุขจังหวัดภูเก็ต. วารสารวิชาการสาธารณสุข. ปีที่ 30 กันยายน - ตุลาคม 2564. 2564

จิตติยา ใจคำ, จักรกฤษณ์ วังราษฎร์, อักษรา ทองประชุม. ความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพตามหลัก 3อ. 2ส. ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน. วารสารวิชาการสุขภาพภาคเหนือ ปีที่ 8 ฉบับที่ 2 เดือน กรกฎาคม – ธันวาคม 2564. 2564

ภานุวัฒน์ พิทักษ์ธรรมากุล. ความรอบรู้ด้านสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพ ของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ในชุมชนต้นแบบของเขตสุขภาพที่ 5. กลุ่มสุขภาพภาคประชาชนและพัฒนาพฤติกรรมสุขภาพ ศูนย์สนับสนุนบริการสุขภาพที่ 5. (มปท.). 2565.

จิราภรณ์ อริยสิทธิ์. ความสัมพันธ์ระหว่างความรอบรู้ด้านสุขภาพกับพฤติกรรมสุขภาพของผู้ป่วยโรคความดันโลหิตสููง. Region 3 Medical and Public Health Journal 2023; 20(3):117-23

Nutbeam, D. The evolving concept of health literacy. Social Science & Medicine. 2008; 67(12): 2072-2078

Mc Cormack, L. et al. Measuring health literacy: A pilot study of a new the skills-based instrument. The journal of Health Communication. 2010; 15 (2): 51-71.

ถนัต จ่ากลาง. รูปแบบการพัฒนาการจัดการสุขภาพประชาชนกลุ่มเสี่ยงโรคเบาหวาน จังหวัดขอนแก่น. [วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต]. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม; 2561.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-03-22